Epílogo España, parte 1

Dinsdag 18 januari 2022

Na de feestdag van gisteren is het motto vandaag “weer overgaan tot de orde van de vakantiedag”. En dus is het eerste wat we doen als we de gordijnen openen kijken hoe de zon opkomt. Het ziet er veelbelovend uit. Met andere woorden het belooft weer een zonnige dag te worden. 

Nadat we het ontbijt hebben genuttigd bereiden we ons voor op de trip naar Estepona. Een plaats die nieuw voor ons is en die door de dame van de VVV in Mijas als de moeite van het bezoeken waard werd bestempeld. Dus op naar Estepona.

We rijden in westelijke richting over de AP-7 die parallel loopt aan de A-7/E-15, minder druk is qua verkeer maar wel over rotondes beschikt, heel veel rotondes. Via Fuengirola en Marbella komen we uiteindelijk in Estepona aan. We hebben geen plattegrond van het plaatsje en zoeken daarom noodgedwongen op goed geluk naar een parkeerplek voor Corsa. We zijn niet de enigen en de parkeergelegenheden die we tegenkomen zijn stuk voor stuk vol. We rijden door richting het centrum in de hoop een bord tegen te komen met een prominente witte P. Ineens zien we aan de boulevard een ondergrondse parkeergarage en het bijbehorende bord geeft aan “libre”. Mooi, daar is dus plek. We dalen de (heel erg) smalle ingang af en vinden een mooie plek voor Corsa. 

Het is even zoeken naar de uitgang maar uiteindelijk komen we buiten en staan we op de boulevard. Het is er heel erg rustig en het is tamelijk bewolkt en frisjes. Omdat we, zoals gezegd, geen plattegrond hebben van de stad, lopen we maar gewoon over de boulevard in de hoop dat we uiteindelijk in het oude centrum van de stad terechtkomen. We verlaten de boulevard, gaan rechtsaf, lopen het centrum in, raadplegen zonder resultaat “here we go” op onze mobieltjes en besluiten dan maar richting de kerk te lopen die we in de verte zien liggen in de hoop dat we zo in het oude gedeelte van de stad terechtkomen. Dat blijkt een goede zet te zijn want ineens staan we op een superleuk pleintje met grote bomen. We stellen ons voor dat het hier ‘s zomers heerlijk toeven is al zittend op een van de bankjes onder de bomen. Na het pleintje komen we in een smal omhooglopend straatje met aan weerskanten witgekalkte huizen, veel grote planten in potten op de trottoirs en kleurige bloempotten met daarin gezellige plantjes aan de muren van de huizen. De kerstversiering is ook hier nog prominent aanwezig. Er is niemand op straat, behalve weer die twee toeristen uit Venlo. Uiteindelijk leiden verscheidene van dit soort leuke straatjes ons naar de altijd in het centrum en hier op het hoogste punt liggende kerk. Helaas is deze gesloten, iets wat niet vaak voorkomt in Spanje.

We struinen nog een tijdje rond in dit leuke gedeelte van Estepona maar zo rond de klok van 14.00 uur begint het nog rustiger te worden dan het al is. Het openbare leven gaat even rusten. Mittagsruhe. Nog even op een terrasje dos cafés con leche nuttigen en dan is het tijd om de parkeergarage op te zoeken waar Corsa op ons wacht. We betalen de verschuldigde verblijfkosten en verlaten via de heel erg smalle en heel erg steil omhoog gaande uitgang de parkeergarage om vervolgens Estepona adieu te zeggen en terug te keren naar Benalmádena.

Het is hier een stuk zonniger dan in Estepona dus nadat we Corsa weer een plek hebben gegeven op de parkeerplaats van het hotel besluiten we nog een wandeling te gaan maken over de boulevard. Zoveel mogelijk zonvitamines opnemen zolang het nog kan want als we volgende week weer thuis zijn zal het een stuk onaangenamer zijn wat het weer en de temperatuur betreft.

Aantal stappen vandaag: 11.254

Woensdag 19 januari 2022

We willen eigenlijk met de auto naar Malaga om daar het automuseum te bezoeken. Dit is ons aangeraden door Wim Spaubek die hier al eens geweest is.

Eerst even ontbijten en dan zien we wel verder. 

Omdat de zon al uitbundig schijnt en we het jammer vinden om met dit mooie weer in een museum rond te lopen wijzigen we de plannen en blijven we hier. We gaan aan de wandel en wel (weer) richting Torremolinos. 

De hele dag vliegen er enorm grote helikopters over, met name over de kustlijn en vervolgens iets verder de zee op richting Afrika. Zouden ze op zoek zijn naar illegale gelukzoekende overstekers? Het lijkt er haast wel op.

Als we op het strand koffie zitten te drinken zien we in de verte een groep dolfijnen 🐬 🐬 zwemmen. Althans we denken dat het dolfijnen zijn. Ze zijn wel heel erg ver weg maar het is toch cool om deze vissen in het wild te zien in plaats van in het dolfinarium.

We blijven hier een tijdje zitten omdat het zo bijzonder is in deze tijd van het jaar in de stralende zon op het strand aan de koffie te zitten. En het strand is verder totaal leeg. Alleen een tractor rijdt er rond en is, denken we, het strand schoon aan het vegen en het zand plat aan het walsen.

Na verloop van tijd hervatten we onze voettocht richting Torremolinos. We gaan tot het informatiecentrum waar we een plattegrond halen zodat we niet via een omweg naar het centrum hoeven te lopen. Het gaat weer flink bergopwaarts voor de afwisseling. Schijnt goed te zijn voor de ontwikkeling van de kuitspieren.

Het is drukker in de stad dan afgelopen zondag het geval was en ook gezelliger omdat de winkels geopend zijn. Op het centrale Plaza staat een Spanjool gigantisch te blèren, ondertussen zichzelf begeleidend op de gitaar. We nemen aan dat hij denkt dat hij talent heeft en dat de rest van de wereld het verdient hier getuige van te zijn. Hij heeft zelfs cd’s in de aanbieding. Ze zijn niet geprijsd maar op een bordje staat dat muziek onbetaalbaar is en dat, mocht je in een vlaag van verstandsverbijstering besluiten een cd mee naar huis te willen nemen, je zelf mag bepalen wat deze je waard is. De verkoop stagneert. 

We zoeken een toffe plek in de zon op een terras (ver weg van het multitalent) en uiteraard bestellen we hier dos grande cerveza 🍺🍺 por favor. Niks zo fijn dan mensen kijken op een terras in de Spaanse zon. Het enige, enigszins vervelende, aspect is een irritante en zeer luidruchtige Spaanse hond die telkens als er een nietsvermoedende wandelaar met zijn viervoeter voorbij komt verschrikkelijk tekeer gaat. Irritant beest. Waarom is het toch dat eigenaren van irritante honden die beesten niet irritant vinden? Kwestie van hondblindheid wellicht?

We kunnen hier niet de hele dag blijven zitten dus uiteindelijk moeten we de terugtocht aanvaarden. Het is nog een fikse wandeling maar we kunnen dit doen in de nog steeds stralende zon, dus niks te klagen.

Als we uiteindelijk bij het hotel arriveren hebben we 21.111 stappen op de teller staan.

Donderdag 20 januari 2021

Vandaag de auto weer eens van stal gehaald en richting Malaga gereden om dan toch het Automuseum te gaan bezoeken. Op de site staat vermeld dat de auto gratis kan worden geparkeerd bij het museum dus dat is fijn. Mits er natuurlijk plaats is. En die is er niet. Het parkeerterrein is toegankelijk voor iedereen, ook voor diegenen die niet naar het museum gaan. Dus dan kun je je wel voorstellen dat een gratis parkeerterrein binnen no time volstaat. We rijden een rondje en kijken er of wellicht hier of daar langs de kant van de weg een plekje voor onze Corsa te vinden is. We hebben mazzel! Er rijdt net een auto weg en snel draai ik de vrije plek op. Van hieruit is het nog geen honderd meter lopen naar de ingang van het museum. 

De zon schijnt weer in alle hevigheid en de lucht is strakblauw. Wat een prachtig begin van de dag. We melden ons aan de balie bij de kaartjesverkopende juffrouw en geven aan dat we allebei 65+ zijn. Ze kijkt ons aan met een blik van “ja dat zal wel” en wil een bewijs zien. Logisch😇 We tonen onze paspoorten en krijgen dan de seniorenkorting op de entreeprijs. Dat is mooi meegenomen.

We starten onze route en volgen netjes de pijlen en hebben uiteraard de mondmaskers op. Het is een supergeweldigmooi museum met prachtige, gerestaureerde, auto’s uit de periode vanaf het begin van de vorige eeuw tot het heden. En wat het allemaal nog bijzonderder maakt is de kleding uit de betreffende periodes die hier ook tentoongesteld wordt. Het is allemaal tot in de puntjes verzorgd. Ook als je niet van (oude) auto’s houdt is het een absolute aanrader. We struinen hier ruim twee uur rond en bewonderen elk van de 90 auto’s en de bijbehorende mode-items. De prachtige kleding, hoeden en accessoires maken het tot een compleet geheel. Dankjewel Wim voor de tip!

Omdat het een mooie zonnige dag is lopen we, nadat we het museum hebben verlaten, nog even richting de boulevard. We gaan niet naar het centrum van Malaga, want daar zijn we al een aantal malen geweest. Nee, we gaan gewoon wandelen over de Paseo Maritimo Antonio Banderas. Stel je nou eens voor dat je hem hier zou tegenkomen. Leo zou hem gewoon voorbijlopen want hij heeft geen idee wie Antonio Banderas is🙈 Maar helaas laat Antonio zich niet zien. Zeker mensenschuw.

Even buitengaats ligt een groot wit cruiseschip voor anker. We hebben dit schip ook al zien liggen toen we enkele dagen geleden richting Frigiliana reden. Waarschijnlijk is het een van de vele cruiseschepen die nog steeds niet kunnen/mogen varen vanwege al het corona gedeuns en daarom noodgedwongen buiten het zicht van de havens moeten liggen tot er betere tijden aanbreken. Stomme Corona.

We gaan nog even in een zijstraatje een terrasje (in de zon!) opzoeken om de benen te strekken en (uiteraard) dos cafés con leche te bestellen. Dan is het tijd om de auto weer eens op te gaan zoeken en de terugweg te aanvaarden richting ons hotel.

Een mooie dag gaat ten einde en het was er weer een met een gouden randje.