Zaterdag en dus marktdag

Zaterdag 29 april 2017

Vannacht zijn er een aantal korte maar hevige regenbuien naar beneden gekomen. Beter 's nachts dan overdag. We hebben het plan opgevat om vandaag naar El Médano te gaan omdat daar van 09.00 uur tot 14.00 uur een mercadillo is. Altijd leuk! El Médano ligt hemelsbreed zo'n twintig kilometer ten oosten van Los Moxaicos (ons huis) maar we doen er een half uur over om er te komen. Enerzijds omdat we binnenwegen nemen en anderzijds omdat er ter hoogte van de SuperDino ook vandaag weer een file staat. Maar dit is een periode van vooral pelan, pelan. Relax baby, it's vacation!
We hanteren weer het bekende superkleine plattegrondje dat we ook in Golf del Sur gebruikt hebben en aan de hand van de op dit superkleine plattegrondje vermelde rode M (van Mercadillo) hebben we gisteravond TomTom al geïnstrueerd en geprogrammeerd. Maar ja, als de vriendelijke meneer in de TomTom op blijde toon zegt dat we de bestemming hebben bereikt, zien we veel, maar geen mercadillo. We rijden maar wat rond en zien dan een mooie parkeerplaats die zich op een geweldige plek bevindt, namelijk bij een strandtent en op een soort van plateau dat over de Oceano Atlantico uitkijkt. Dat is nou eens een plek die we gemakkelijk terug kunnen vinden.  Ibiza krijgt een plekje en wij gaan aan de wandel. Ongetwijfeld zullen we uitkomen bij de mercadillo, want zo groot is El Médano nou ook weer niet. 
Het is wel behoorlijk warm en de poriën staat wagenwijd open met alle gevolgen van dien. In eerste instantie lopen we langs het water maar omdat hier verder geen teken van een markt te bekennen is lopen we het plaatsje in en warempel, na verloop van tijd zien we marktkraampjes. Gevonden!
Uiteraard worden ook hier weer spullen aangeboden waarvan we denken wat moet een mens hier in hemelsnaam mee? Maar toch is het leuk om te struinen langs de kraampjes. Een mevrouw van Afrikaanse afkomst (voor de insiders: wellicht familie van Nelson!) verkoopt armbandjes en kettingen gemaakt van "lava"-steentjes. Ik kijk geïnteresseerd naar al het moois op tafel. Tja, dan ben je de Sjaak. Een armbandje met zwarte en rode kralen vind ik wel aardig en ik vraag wat het ding kost. €10,00  Nou mooi niet! Ik heb dit soort exemplaren de laatste dagen regelmatig voor €5,00 zien liggen. Maar het is echte lavasteen met koraal! Ja dag, ik ben dus echt niet achterlijk. Ze heeft wel armbandjes voor €5,00 maar daarvan zijn de kralen de helft qua grootte. Ik maak aanstalten om weg te lopen en ze vraagt me wat ik dan wil geven. Ik zeg €5,00  Ze valt bijna in kwatzwijm. Nee, €8,00 dat is toch wel de uiterste prijs. Dan gaat de koop dus niet door en ik loop weg. Nou vooruit dan, ik mag hem hebben voor €5,00  Ik heb nu zeer waarschijnlijk nog véél te veel betaalt, maar ach wat maakt het uit. Deze armband van echte lavasteen (!) en echte koraal (!) matcht heel goed bij de armband van echte zoetwaterparels (!) die ik voor €3,50 heb aangeschaft een tijdje geleden. Do you want a bag? No thanks, I do hem meteen om. Look how nice! 
We lopen verder en komen bij eine Deutsche Frau die allerlei engeltjes in elkaar heeft gefabriceerd. De basis van diese Engel sind leere Nespresso-cups. Het moet gezegd worden dat het er best aardig uitziet, maar ja, wat moet je er mee? We komen bijna niet meer van het mens af en ik zeg dan maar dass ich nog darüber nach muss denken. Auf wiedersehen!
Het is tijd voor koffie en we gaan op zoek en vinden een super strategische plek met zicht op de playa en alles wat zich hier afspeelt. En er speelt zich wat af op de playa. Op een muurtje ligt een eenzaam kunstbeen. Oudere mannen met een lichaam dat er absoluut niet meer goddelijk uitziet in veel te kleine zwembroeken met daarboven een enorm dikke buik. Vrouwen met een figuur dat schreeuwt om een flatteus badpak maar die dat schreeuwen niet hebben gehoord en dus rondlopen in bikini. Jonge kerels die drommels goed weten dat ze er puik uitzien en dit dan ook uitstralen. En dan die schattige kleine meisjes en jongetjes met hun zonnehoedjes op die aan de hand van hun pappa en mamma met hun strandemmertjes in de andere hand op blote voetjes door het zand lopen. Oude stelletjes die hun strandstoeltjes vervoeren op een steekwagentje. We zitten eerste rang! Zoals al vaker gezegd, niks leuker dan mensen kijken. Een meneer en een mevrouw houden het strand voor vandaag voor gezien en pakken hun spulletjes in. De ingeklapte stoeltjes gaan op het steekwagentje en dan gaan ze op weg. Zij is niet meer zo heel soepel, maar de drie treden van de trap oplopen lukt nog vrij aardig. Alleen vergeet ze dat ze dan niet op het randje moet lopen met als gevolg dat ze een duikeling maakt. Meteen komen er van alle kanten mensen te hulp geschoten. Een jonge adonis en een oudere man die vroeger ongetwijfeld een jonge adonis is geweest bekommeren zich om haar. Haar man staat er wat hulpeloos bij te kijken. Nee, ze is oké, niks aan de hand. Echt vragen de jonge en de eens jonge adonis. Jazeker!  En fier loopt ze verder. Haar man achterlatend. Die loop dan vervolgens ook maar verder, zo'n vijf meter achter haar. 
Voor ons is het ondertussen weer eens tijd om de benen te strekken. We wandelen langs de boulevard tot het eindpunt om vervolgens rechtsomkeer te maken. De zon doet goed haar best en een bord geeft aan dat het ondertussen 30 graden is. Mooi! 
Na een tijdje komen er dreigende wolken vanuit de bergen die de zon af en toe laten verdwijnen. Ongelooflijk hoe divers het weer hier kan zijn op een heel kleine oppervlakte. Het wordt langzamerhand tijd om Ibiza weer op te zoeken en we wandelen op ons gemak langs het water. In de buurt van de parkeerplaats is nog een groot gedeelte met bomen waar zich picknickplaatsen, compleet met barbecues, bevinden. Families en vriendengroep zijn hier weekend aan het vieren. Gezellig! We passeren een groepje die in een grote pan paella aan het bereiden zijn. Het ruikt heerlijk en omdat dit zo'n typisch Spaans gebruik is vraag ik of ik een foto mag maken van hun paellapan. Tuurlik! En dus maak ik een foto van de pan met paella terwijl een aantal mensen in het groepje verbaasd staan te kijken. Wie maakt er nou een foto van een pan paella? Tja, ik dus......
We rijden weer terug naar ons huis en omdat we toch het wandelen een beetje missen besluiten we om nog even naar Las Galletas te lopen en daar een cerveza te gaan drinken. Vochtgehalte op peil houden is heel belangrijk, zeker gezien deze temperaturen. Ondertussen hebben we onze vaste stek gevonden bij bar Colloseum en ook hier zitten we weer op een stategisch punt.
Op de terugweg naar huis passeren we -zoals altijd- de brood- en banketbakker. Brood hebben we niet nodig, maar omdat het weekend is nemen we iets lekkers mee voor bij de koffie. Het brood- en banketbakkerwinkelmeisje heeft niet zo heel veel arbeidsvreugde vandaag en straalt dat ook duidelijk uit. Haar probleem, niet het onze.
Na het avondeten hebben we koffie met gebak.
Benieuwd naar de dag van morgen.