We mogen (eindelijk) weer!

We mogen (eindelijk) weer!

De laatste keer dat we het luchtruim kozen was in oktober 2019. Wie kon toen vermoeden wat ons te wachten stond, niemand toch? Corona kwam in ons leven en alle reisplannen gingen in de ijskast en daarna de diepvries in. Sommigen belandden zelfs in de papierversnipperaar. Het luchtruim en het verkennen van gebieden buiten de landsgrenzen was een no-go-zone. We gingen “noodgedwongen” op pad in eigen land en, het moet gezegd worden, dat was buitengewoon verrassend en meestal een aangenaam verpozen.

Maar toch bleef het verre buitenland lonken, zeker nadat de definitieve pensionering ook een feit was en de vrije tijd als het ware eindeloos werd.

Langzaam maar zeker gingen de grenzen weer open en konden er weer plannen gesmeed worden. Vaccinaties, boosters, qr-codes, mondmaskers zorgen ervoor dat, voor wie dat wil, er weer gereisd kan worden. En wij willen! Absoluut!

Zaterdag 08 januari 2022

Om 12.00 uur staat onze privé-chauffeur Matje beneden om ons met onze bagage naar het treinstation te brengen. Hoe aardig is dat! 

De trein vertrekt om 12.33 uur richting Schiphol en we hoeven gelukkig niet over te stappen. Ruim twee uur later arriveren we op de luchthaven en van hieruit wandelen we richting ons overnachtingshotel, het CitizenM.

We hebben hier al eerder overnacht dus het is bekend terrein. De kamers zijn klein, maar voorzien van alle gemakken en van de nodige snufjes en moodlights. We hebben een kamer op de hoogste etage met een mooi uitzicht op de arriverende en vertrekkende vliegtuigen. Het zijn er in deze tijd iets minder dan normaliter (tja, Corona…..) maar het is en blijft boeiend.

Nadat we onze bagage hebben gedropt gaan we weer richting de luchthaven om wat rond te wandelen en eventueel een hapje te eten.

Dat hapje eten is er niet bij (tja, Corona…..) dus gaan we maar bij Albert Heijn salades, broodjes, kaasjes en wijn kopen om vervolgens weer terug te gaan richting het hotel waar we e.e.a. verorberen. Een beetje behelpen, maar een kniesoor die daarop let.

De avond valt, het vliegverkeer wordt minder en uiteindelijk is er geen vliegactiviteit meer waar te nemen. Dan maar slapen gaan want morgen is de grote dag.

Zondag 09 januari 2022

De wekker loopt vroeg af want we willen rond 09.30 uur op de luchthaven zijn. Vanwege Corona moeten er de nodige paperassen ingevuld zijn alvorens we aan boord mogen dus adviseert men om minimaal 3 uur voor vertrek aanwezig te zijn. Onze vlucht staat gepland voor 12.40 uur.

Uitchecken bij CitizenM is een doe-het-zelf-aangelegenheid en een fluitje van een cent. Omdat we vóór onze vlucht naar Canada over drie maanden hier ook overnachten, vragen we de vriendelijke juffrouw die het uitchecken in de gaten houdt of zij kan “regelen” dat wij dan ook kamers op de hoogste verdieping met zicht op de arriverende en vertrekkende vliegtuigen kunnen krijgen. Dat wil ze wel even noteren in de boeking. Fijn, is dat ook weer geregeld. 

Tijd om afscheid te nemen en naar de luchthaven te wandelen.

Op de enigszins verlaten luchthaven Schiphol checken we vroeg in de ochtend bij een vriendelijke KLM-dame in. Een fluitje van een cent want we hadden thuis al alle formaliteiten in orde gemaakt. Uploaden van het door de Spaanse autoriteiten vereiste toestemmingsformulier, uploaden van alle vaccinatie-qr-codes, uploaden van… ja wat niet eigenlijk? Een hele administratie, maar ja, je moet er wat voor over hebben.

Omdat we alles zo goed hadden voorbereid voorzag de vriendelijke KLM-dame onze koffers van een grote groene priority-sticker. Dat zou betekenen dat onze bagage in Spanje als eerste op de bagageband zou rollen.

Na het inchecken togen we richting de bagage- c.q. bodyscan. Tegenwoordig kun je alles in jassen en tassen laten zitten en moet alleen het type “hoge schoen” uit. De onze zijn van het type laag dus we hadden mazzel. Ook hier weer bijzonder vriendelijk personeel en men stelde het zeer op prijs toen we hen hiervoor bedankten.

Shoppen was er niet bij want ook hier was de slogan “click and collect”. We hadden niet geclickt en dus werd er ook niet gecollect. Alleen de gebruikelijke koffie met het gebruikelijke broodje was wel mogelijk.

Na wat rondgewandeld te hebben togen we richting de gate waar we een uur hebben gewacht alvorens we het vliegtuig in konden. We zaten lekker voor in the plane en de stoelen waren van het type comfort-class en dat betekent extra beenruimte.

Zoals altijd is de verzorging als je met KLM vliegt prima en de bemanning is uitermate vriendelijk en behulpzaam. Om te vieren dat we eindelijk weer de wijde wereld in kunnen gaan kozen we voor een flesje wijn i.p.v. koffie. Daarna kwam de boterham met Beemsterkaas en vervolgens toch nog de koffie met een (mini)muffin.

Onderweg konden we genieten van het mooie panorama dat onder ons voorbij schoof.

De blauwe KLM-vogel bracht ons in 2 uur en 35 minuten van Amsterdam naar Malaga. Dag grauw Nederland 🇳🇱, hola zonnig España 🇪🇸

Omdat we vrij vooraan in het toestel zaten konden we snel naar buiten. We bedankten het vriendelijke personeel voor de goede zorgen en we moesten hen beloven om wat zon mee terug te nemen over twee weken. Geen probleem hoor, doen we graag.

Wat volgt is een fikse wandeling richting de bagageband met halverwege nog een extra Spaanse Corona-check. Die hadden we thuis uiteraard al in orde gemaakt en geüpload dus ook dat was geen probleem. Toen we bij de bagageband arriveerden zagen we onze koffers al op de band liggen. Dankjewel groene prioritysticker en natuurlijk dankjewel vriendelijke KLM-incheckdame.

En dan nu: op naar de autoverhuurbalie om onze huurbolide voor de komende twee weken op te halen. Ook hiervoor hebben we thuis al alle paperassen in orde gemaakt dus nu maar hopen dat het allemaal soepel verloopt.

De señora achter de balie is van het type: jullie hebben wel een bepaalde auto gereserveerd en betaald maar ik wil jullie toch een groter (dus duurder) exemplaar aansmeren. We hebben een Opel Corsa geboekt maar zij heeft voor ons een prachtige, nieuwe BMW mét navigatie in de aanbieding voor “maar” €15 per dag extra (we blijven 14 dagen…..). We bedanken en zeggen dat we onze eigen navigatie bij ons hebben. Dan adviseert ze nog een “roadside-assistence” verzekering. Ook hiervoor bedanken we, niet nodig.

Ze vraagt met welke maatschappij we gevlogen hebben. KLM. Er wordt wat op het toetsenbord gerammeld en dan heeft ze speciaal voor KLM-gasten een aanbieding. Een upgrade naar een grotere auto voor maar €8 per dag. Weer bedanken we voor de aanbieding want we willen toch echt alleen maar de geboekte Opel Corsa. Ze geeft het op en maakt de papieren in orde. Vriendelijk verwijst ze ons naar de plek waar we ons vervolgens moeten melden om de auto in ontvangst te nemen en ze wenst ons een goede, veilige vakantie. We bedanken haar en gaan richting de parkeergarage waar uiteindelijk een mooie, praktisch nieuwe, blauwe Opel Corsa ons staat op te wachten. Even checken of alles in orde is en dan is het starten maar!

De vakantie begint nu echt. Koffers in de kofferbak, TomTom op de voorruit, route naar het hotel programmeren en dan is het hit the road!

Na een korte rit komen we via Torremolinos aan in Benalmadéna en zegt TomTom dat we op een gegeven moment rechtsaf moeten slaan en daarna weer rechtsaf. Dan zouden we onze bestemming bereikt hebben. Maar de tweede keer rechtsaf slaan is een probleem want die straat mogen we niet in. Rechtdoor dan maar en weer terug. TomTom is van het type eigenwijs en blijft stug bij zijn oorspronkelijke plan. We maken hem monddood en rijden nog wat rond om uiteindelijk weer de eerste keer rechtsaf te slaan en toen was er het eureka!-moment. In plaats van de tweede keer rechtsaf moesten we gewoon linksaf. Logisch toch? Zo zie je maar weer, niet altijd klakkeloos doen wat TomTom roept.

We zetten Corsa op de parkeerplaats van het hotel en sjouwen onze koffers naar binnen. Achter de balie zit een ietwat stugge señor die de papieren bekijkt en uiteindelijk ons de sleutel geeft van een kamer op de tweede etage. We nemen de lift en gaan naar boven. De kamer is wel aardig maar de ligging is nou niet om over naar huis te schrijven. Precies in een hoek van het gebouw en dus ook met een hoekbalkon. Het uitzicht is nou ook niet bepaald om over naar la casa te schrijven. Om hier nou twee weken te vertoeven vind ik niet zo’n goed vooruitzicht. Ik besluit naar beneden te gaan en de stugge señor te vragen of hij voor ons een kamer op een “higher level” heeft. Als je niks vraagt dan krijg je ook niks, nietwaar?Señor kijk op een plattegrond, rammelt wat op het toetsenbord en geeft me dan een briefje met nummer 328 en een sleutel. Ik mag gaan kijken of deze kamer eventueel “beter” is. Zo gezegd zo gedaan. Op naar kamer 328. Deze ligt meer naar het midden, is iets groter heeft ook een grotere badkamer én een mooier uitzicht. We zijn tevreden met dit alternatief. Ik ga weer naar beneden en señor wijzigt het e.e.a. in de administratie. Ik bedank hem vriendelijk voor de moeite. Gracias señor!

We installeren ons en daarna is het tijd voor het diner in het restaurant van het hotel. Lekker eten in buffetvorm, lekker wijntje erbij, kortom we zijn helemaal happy.

Terug op de kamer constateren we dat de Spanjaarden koukleumen zijn want de verwarming staat op maximaal en de knop zit muurvast. Tegen alle energiebesparende maatregelen in zetten we de balkondeur open omdat het anders niet vol te houden is. Het zij zo.

De nacht verloopt buiten onstuimig want het waait flink en de palmbomen ruisen als gekken. Niet klagen, we zijn in Spanje en we hebben vakantie!

Maandag 10 januari 2022

De wekker loopt af om 07.15 uur en als we naar buiten kijken is het nog donker. Een uurtje later laat de zon zich al zien en belooft het een mooie dag te worden. We worden getrakteerd op een strakblauwe lucht. 

Na alle ochtendrituelen dalen we af naar het restaurant waar het meer dan royale ontbijtbuffet op ons wacht. Het is, zoals meestal bij buffetten het geval is, een kwestie van keuzes maken. Moeilijk hoor als je alles lust. Maar uiteindelijk komen we er toch wel uit en genieten we van al het lekkers. En om het feest helemaal compleet te maken drinken we er ook nog een glas Cava bij. We hebben tenslotte vakantie.

Vandaag staat in het teken van bewegen en de omgeving verkennen. En, niet onbelangrijk, genieten van het aangename weer. We wandelen richting de boulevard en lopen vervolgens in westelijke richting. Onderweg komen we een Moors uitziend gebouw tegen, het Castillo Bil-Bil. Prachtig gerestaureerd en vrij toegankelijk. Aan de buitenkant is het al een pareltje, van binnen is het werkelijk nog mooier. Uiteraard schieten we de nodige plaatjes.

We wandelen verder over de boulevard en zien in de verte een reclamebord van DIA, de Spaanse supermarkt. We gaan even boodschappen doen. De oogst: twee flessen water á 1 ½ liter en een fles wijn. Totale schade : € 2,43 !

We vervolgen onze weg en na verloop van tijd dalen we de overal aanwezige trappen af naar het strand. Tijd voor een strandwandeling! En schelpen zoeken.

De route gaat nu weer in oostelijke richting. Over het strand wandelen is vermoeiender dan kuieren over de boulevard, dus na verloop van tijd ploffen we neer op het terras van een strandtent, gelegen ter hoogte van het Castillo Bil-Bil. 

“Dos café con leche por favor.” Time to relax. Gewoon kijken naar de Middellandse Zee en verder niks. Life is good. En dan, om het relaxen te optimaliseren: “Dos cerveza por favor.” 

Uiteindelijk wordt het tijd om de quenta te vragen en de gemaakte kosten te voldoen. Nog geen € 10,00 voor 2 koffie en 2 halve liters bier……..

Het wordt langzamerhand tijd om weer terug te keren richting hotel Siroco want de vermoeidheid begint nu toch wel een beetje toe te slaan. En we moeten het natuurlijk de eerste dag ook niet overdrijven.

Tijd om even de van thuis meegenomen tijdschriften door te nemen en de gemaakte foto’s te reorganiseren.

Rond 19.00 uur dalen we af richting het restaurant voor het diner. Ook nu weer een prima buffet met een geweldige keuze aan gerechten. Genieten geblazen.

De avond is gevallen en de dag gaat ten einde. We kunnen terugkijken op een geslaagd exemplaar en zien uit naar de dagen die nog komen gaan.

Dinsdag 11 januari 2022

Vanmorgen is de lucht iets minder strakblauw dan gisteren het geval was. Hopelijk valt het mee en wordt het weer een mooie dag.

Na het ontbijt maken we ons op voor weer een wandeldag. Dit keer gaan we vanuit het hotel in westelijke richting en lopen we richting Torremolinos. In eerste instantie over de hoofdweg en na verloop van tijd slaan we rechtsaf richting de Middellandse Zee. We komen uit op de levendige boulevard die we vervolgens een aantal kilometers te voet afleggen. Winkeltjes, cafeetjes, eettentjes, het is een gezellige omgeving en het vakantiegevoel is alom aanwezig. 

Omdat we voor ons gevoel toch wel meer dan normaalgesproken tot ons hebben genomen tijdens de buffetten vinden we het belangrijk om eens goed door te stappen en zo de nodige calorieën te verbranden. En, ook niet onbelangrijk, om de conditie op peil te houden. 10.000 stappen per dag is het minimale doel.

De terugweg gaat via de gezellige jachthaven waar veel bootjes liggen. Er zijn ook de nodige restaurantjes en veel van die etablissementen hebben gasten buiten staan die toeristen “lokken” om bij hen te komen eten. Dit zijn van die gladjanussen die van zichzelf denken dat ze leuk zijn. Dat zijn ze dus niet, ze zijn hoogst irritant. We lopen door. We bepalen zelf wel of en waar we neer zullen strijken om iets te nuttigen.

Dat doen we uiteindelijk op een terrasje aan de Paséo Maritimo waar we eerst elk een café con leche nuttigen en daarna, om het vochtgehalte op peil te brengen, elk een halve liter cerveza. We krijgen er een bordje chips bij.

Nadat we weer een beetje bijgekomen zijn van de vermoeienissen vervolgen we onze voettocht over de boulevard in oostelijke richting. Nog eventjes over het strand lopen, want dat levert toch wel het ultieme vakantiegevoel op.

Uiteindelijk zijn we weer in de buurt van het hotel en gaan we nog een voorraad water kopen bij de lokale supermercado (een groot woord voor een volgestouwd kruiphok van twee bij drie meter met twee Indiërs achter een tafeltje).

De stappenteller geeft 17.459 aan, dus we hebben ons doel vandaag dik en dubbel bereikt. We zijn tevreden.

Even tijd om bij te komen en dan is het vanavond weer buffettijd.

De temperatuur vandaag was in eerste instantie vanmorgen heel prettig (24 graden) maar in de middag werd het eventjes iets minder en werd het bewolkt.  Rond vijf uur kwam het zonnetje weer terug.