Alli de Gator🐊

Zondag 22 oktober 2023

Vandaag is de laatste dag van de “15-Day Atlantic Sojourn cruise” en de eerste dag van de “12-Day Panama Canal Sunfarer cruise”. We zijn gearriveerd in the USA🇺🇸 en wel in Fort Lauderdale, Florida. The Sunshine State. 

 
We hebben voor vandaag een excursie geboekt naar de Everglades en moeten ons al om 08.15 uur melden buiten de cruiseterminal. We slaan het ontbijt over en ik ga, voordat we het schip verlaten, in het Lido een paar broodjes halen voor in de bus.  
Het van boord gaan verloopt niet echt soepel. Vandaag verlaten alle passagiers (met uitzondering van 40 “achterblijvers”) het schip volgens een van tevoren opgesteld schema. Maar wij hebben een excursie en vallen buiten dit schema. Ruben van guest services is echter van mening dat wij ons aan het schema moeten houden en dat we véél te vroeg zijn voor de meeting-time van 08.15 uur. Het is 07.30 uur en we geven aan dat we ook nog langs de douane🛃 moeten, iets dat wellicht extra tijd in beslag zal nemen. Maar hij blijft bij zijn standpunt dat we moeten wachten tot er omgeroepen wordt dat we van boord mogen gaan. Maar….. er wordt alleen omgeroepen wanneer de gasten van boord mogen die naar huis gaan. En wij gaan niet naar huis Ruben! Wij komen terug! We are in transit! Hij vindt gegronde tegenspraak duidelijk niet prettig. Ruben is een arrogante gast die niet luistert naar wat er gezegd wordt. Hij is absoluut niet het prototype van klantvriendelijkheid. Zijn vriendin, die ook aan boord is en geniet van een gratis/goedkoop snoepreisje, is van hetzelfde kaliber. Ze loopt hier rond alsof ze de queen of Sheba is. Tja, soort zoekt soort zullen we maar zeggen. 
Na een tijdje vinden we het welletjes en sluiten gewoon aan in de rij met wachtenden die van boord gaan. Bekijk het maar Ruben! 
We verlaten het schip en komen in de tamelijke chaos van de terminal waar mensen hun koffers opzoeken en vervolgens richting de douane🛃 gaan. Wij kunnen gelukkig via een kortere route naar de paspoortcontrole. De douane-beambte is een beetje grumpy want er waren enkele vervelende mensen die hem een shit-gevoel hebben gegeven. We tonen begrip en dat wordt op prijs gesteld. Langzaam maar zeker begint hij te ontdooien. Ik adviseer hem om, als er weer van die vervelende lieden zijn, hij dan maar aan ons two nice people from the Netherlands🇳🇱 moet denken. Dan is hij meteen weer in a good mood😊. Hij neemt de tijd en laat ons foto’s zien van zijn drie honden 🐕 🐕🐕 die ervoor zorgen dat hij mentaal in balans blijft. We mogen onze weg vervolgen: welcome to the United States🇺🇸! 
Via een verkorte route (omdat we een excursie hebben) kunnen we naar buiten waar we worden opgewacht door een vriendelijke meneer die ons wijst waar de tourbus staat. Het is ondertussen 08.15 uur. 
Bij de bus staat Janice from Jamaica🇯🇲, onze tourguide. De groep bestaat uit 44 personen waarvan 3 na afloop terug gaan naar het schip en de rest naar de luchthavens van Fort Lauderdale en Miami gebracht wordt. Vanwege wat bagage-perikelen start de tour een half uur later dan gepland. Maak ons niks uit want we hebben de tijd. We gaan op weg naar de bestemming van vandaag, de Everglades.

Wikipedia zegt: “De Everglades, soms ook wel Florida Everglades genoemd, is een subtropisch moeraslandschap in het zuiden van de Amerikaanse staat Florida. De Everglades beslaan het zuidelijke gedeelte van een groter stroomgebied. Dit stroomgebied begint bij Orlando met de Kissimmee, welke uitmondt in het grote maar ondiepe Okeechobeemeer. Water dat het meer verlaat in het regenseizoen vormt een traagstromende rivier die zuidwaarts stroomt door een kalksteen bedding. 
De Everglades veranderen voortdurend door water, stenen, brand en overstromingen. Het gebied staat ook wel bekend als de "Rivier van gras".

 
We zijn hier ooit, in een héél ver verleden, al eens eerder geweest. Na een half uurtje zijn we op de plaats van bestemming en gaan we als eerste in een zgn. Airboat over het ondiepe water varen. We hopen dat we alligators🐊 zullen zien. De Airboat van nu is overdekt en het is verdomde lastig om er in te kruipen. In het verleden waren ze “open” en was het gemakkelijk om je plaats in te nemen. Alleen hoeven we nu geen prop watten in de oren te stoppen tegen het lawaai. Dat moesten we de eerste keer wel en het was een hilarisch gezicht al die mensen met dikke proppen watten in hun oren.  
De Airboat-bestuurder spreekt ons allen constant aan met “my friends” en “my dear friends”. Ach ja, dat fooiensysteem hè. 
Hij vertelt het een en ander over het gebied waarin we ons bevinden en af en toe wordt er flink gas gegeven en scheuren we over het water.   
En dan, jawel hoor, hij heeft een alligator🐊 gespot. Er beweegt zich een groot gevaarlijk uitziend beest door het water dat langzaam dichterbij komt. Ik heb sterk het vermoeden dat het een op afstand bestuurbaar beest is, soort van “paarse krokodil” maar dan een zwarte alligator.  Maar men beweert het tegendeel dus daar moet ik dan maar op vertrouwen. We blijven een dikke drie kwartier rondvaren en het is én blijft een speciale ervaring. 
Nadat we weer (met heel veel moeite) uit het vervoermiddel zijn gekropen staat het tweede deel op het programma, een alligator-show. Niet bepaald ons ding en nadat we een korte blik hebben geworpen op datgene wat er geboden wordt zoeken we de uitgang op en wandelen we buiten wat rond in de Florida-sun😎 tot we weer de bus🚌 in kunnen.

 
Als eerste rijdt de bus🚌 naar de luchthaven van Fort Lauderdale om de gasten af te leveren die van daaruit huiswaarts vliegen. Vervolgens gaat het terug naar de cruiseterminal waar het een gigantische chaos is. De grote lading nieuwe gasten voor de MS Rotterdam én de MS New Amsterdam (die hier ook in de haven ligt) moet verwerkt worden en dat is een fikse klus. Wij hebben kaartjes waarop “IN TRANSIT” staat en die zorgen ervoor dat we enigszins soepel door de chaos geloodst worden.  
De vriendelijkheid onder de terminalmedewerkers is niet bijzonder groot. Sommigen zijn zelfs gewoon chagrijnig😠. Maar uiteindelijk kunnen we via via richting de overdekte loopplank en horen we het bekende “Welcome back!”. We zijn weer thuis.  
Ook aan boord heerst de nodige bedrijvigheid en onze cabin is nog niet schoongemaakt. Onze twee cabinstewards hebben eerst alle cabins van de vertrokken gasten moeten schoonmaken en desinfecteren zodat ze bewoonbaar zijn voor de lading nieuwe gasten. We hebben hier alle begrip voor. We gaan aan de wandel over het schip en zien, al hangend over de reling, hoe de bevoorrading plaatsvindt, hoe er nieuwe brandstof⛽️ het schip in gaat en hoe alle koffers in rolcontainers op een heftruck naar binnen gaan. 

 
Rond 17.00 uur is de sail away party en verlaten we Fort Lauderdale. We slaan dit prachtige schouwspel gade vanaf deck 10. 
Captain Bas laat de scheepshoorn flink tekeergaan.  
Op een gegeven ogenblik zien we op een grasveld voor een enorm groot appartementencomplex twee mensen staan met een grote HAL-vlag. We denken dat hier Captain Timmers woont, een van de captains van de MS Rotterdam. Want de scheepshoorn loeit heel erg lang aan één stuk als we daaraan voorbijvaren. 
Het eten in de Main Dining room is alles behalve classy te noemen. Men houdt zich vanavond absoluut niet aan de dresscode en dat maakt het toch allemaal net iets minder. Hopelijk is dat de rest van  de cruise niet de “normale” gang van zaken want dat zou jammer zijn.

Hoe dan ook, de laatste c.q. de eerste dag zit erop.