Countrymusic, State Capitol en een dodemansrit

Maandag 06 mei 2024 

De derde week van deze roadtrip is begonnen. De bevestigingsmail van de camping in Memphis is nog niet binnen dus ik ga maar weer eens bellen met de chaotische dame. Ook nu weer verwarring; is the last letter of your name an M or an N?  An N. Oké that’s what went wrong. I send the mail again. Thank you! We hebben er een hard hoofd in. 
Vandaag gaan we naar het bruisende hart van Nashville, the District, waar in de ontelbare café’s en restaurants de talenten hun muzikale kwaliteiten kunnen en mogen vertonen in de hoop dat ze “ontdekt” zullen worden. 
We gaan met de shuttlebus die vertrekt vanaf de camping en ons voor $10,- pp rechtstreeks naar het centrum brengt. En als we weer terug willen dan kunnen we, via een qr-code die we moeten scannen, doorgeven hoe laat we het busje terug willen nemen. Wat zouden we zijn zonder de smartphone? 
We hebben de bus van 10.00 uur gereserveerd, een mooie tijd om de stad in te gaan. We zijn niet de enige reizigers, het busje zit goed vol. De dame achter het stuur praat met zo’n typisch vet zuidelijk accent en scheurt over de highway richting downtown Nashville. Als ze ons na een half uurtje voor de deur van de Country Music Hall of Fame afzet dan drukt ze ons op het hart: “Now y’all don’t forget to make a reservation for the ride back! Y’all have a great day!” Voor in de bus hangt een bordje met de tekst “Thank you for tipping” met daaronder een bakje. Fooien zijn voor haar een belangrijk onderdeel van het inkomen. 
De Country Music Hall of Fame hebben we al eens eerder bezocht, wanneer precies kunnen we nu even niet achterhalen maar het is alweer een hele poos geleden, zeker meer dan 10 jaar. Toch gaan we er nu niet naar binnen. We hebben het plan opgevat om het Tennessee State Capitol te gaan bezoeken, gelegen aan Dr. Martin L King, Jr. Blvd. (boven op Capitol Hill). De meeste toeristen die Nashville bezoeken komen niet verder dan the District. 
Het is een pittige wandeling naar boven en de heel erg hoge luchtvochtigheid maakt het allemaal nog moeizamer. Er zijn veel zwervers op straat en als we puffend naar boven lopen zegt een “baglady” wanneer we voorbijkomen: “Later when you’re going downhill it’s easier!” Ja, daar zit wat in.

 
Als we boven zijn gearriveerd en richting de ingang van het State Capitol lopen zien we een horde schoolkinderen op de trappen zitten die worden toegesproken door een tourguide. Ze krijgen de do’s en don’ts uitgelegd en de eerste groep mag met de teacher naar binnen. Het lijkt ons verstandig om te wachten tot al het lawaaierige grut binnen is. We lopen maar even rond en na 10 minuten is de kust veilig en gaan we naar binnen. Een officer van de security verzoekt ons tas, camera, smartwatch etc. in een bak te doen en vervolgens mogen we onder het detectiepoortje doorlopen. Eenmaal binnen breekt het zweet je aan alle kanten uit. De officer zegt: “Yes, Tennessee humidity!” En: “Stay hydrated!” Binnen in het gebouw staan op veel plekken waterfonteintjes. 

  
We maken een wandeling door het mooie gebouw en bekijken de Parlementszaal en de Senaatszaal. Heel bijzonder om hier zomaar rond te kunnen lopen. Van de kinderen hebben we geen last. Die krijgen in groepen uitleg over wat er allemaal gebeurt op deze plek. En een beetje history offcourse. De meesten luisteren aandachtig maar er zijn ook van die springers die de aandacht er moeilijk bij kunnen houden.  
We verblijven hier een uurtje en dan is het tijd om downhill te gaan. Je zou zeggen dat dat gemakkelijker gaat dan uphill maar omdat je constant in moet houden om niet te snel naar beneden te lopen is het allesbehalve easy.

 
Uiteindelijk arriveren we heelhuids beneden en gaan op zoek naar….. koffie. Die vinden we in een Foodhall waar het gezellig druk is en waar heel veel verschillende “keukens” vertegenwoordigd zijn. Waar je je ook bevindt in Nashville, overal hoor je muziek 🎶 en dan met name natuurlijk countrymuziek. Laat dat nou een van onze favoriete muzieksoorten zijn, dus dat is prettig. Zowel in winkels, café’s, restaurants als op straat, overal is muziek 🎶. 
In de Foodhall is het prettig koffiedrinken. Je kunt hier namelijk op je gemak alle mensen bekijken die voorbijkomen. En dat zijn er veel, heel veel en in alle soorten en maten. Doe wat je wil, kleed je zoals je wil, alles kan, niks is gek. Iedereen laat iedereen in zijn of haar waarde. Heerlijk!
Omdat we hier niet de hele middag kunnen blijven zitten gaan we weer verder met onze “tour” door Nashville. En uiteraard gaan we naar het hart van The District, Broadway. Zodra we buiten zijn begin het te regenen, en niet zo’n klein beetje, nee het stortregent.

 
Gelukkig staan we voor de Apple-store en die heeft een enorm afdak. We staan hier voorlopig droog en het is ook nu niet vervelend want er komt genoeg voorbij om te bekijken.  
Na een tijdje klaart het op en start onze wandeling. Je bent het ene etablissement met open ramen waarachter zich een podium bevindt met daarop zingende wannabe-artiesten nog niet voorbij of je hoort al de klanken van de volgende band in het ernaast gelegen etablissement. Overal hetzelfde: naast de ingangsdeur, waar over het algemeen een strengkijkende beveiliger staat, is het open raam met het podium waar de zangers en zangeressen hun zangtalent ten gehoren brengen. En het moet gezegd worden, de meesten hebben absoluut talent. Maar ja, het aanbod is hier in Nashville zo groot dat je very very lucky moet zijn wil je “ontdekt” worden. 
Verder zijn hier veel winkels waar je de meest prachtige cowboylaarzen kunt kopen. Onbetaalbaar en als je geen paard hebt zijn cowboylaarzen eigenlijk niet echt handig. Maar wel leuk om deze winkels binnen te gaan. En dan zijn er ook nog de winkels die de meest mooie én de meest “over-the-top” cowboyhoeden verkopen. Stetsons! Prachtig, maar ook weer onbetaalbaar.  
Aan het einde van de straat steken we over en lopen we weer terug. Aan deze kant weer hetzelfde aanbod alleen zijn hier de eetgelegenheden en honky-tonk-bars waarvan de eigenaren bekende countryzangers🎤🎶 zijn zoals Dierks Bentley, Jason Aldean, Blake Shelton, Luke Bryan, Alan Jackson, Miranda Lambert. Wie kent ze niet? 
We hebben het wel gehad en lopen terug naar de plek waar het busje ons weer komt ophalen.  
We passeren de immens grote Bridgestone Arena waar tal van nationale en internationale artiesten optreden en die zich onderscheidt als een van de drukste locaties in de Verenigde Staten sinds de opening in 1996, met in die tijd meer dan 27 miljoen gasten. De Nashville Predators🏒 van de NHL (ijshockey) zijn sinds 1998 de belangrijkste huurders van Bridgestone Arena en beschikken over een van de meest unieke wedstrijdaccomodaties in de NHL. Maar ook worden hier de Country Music Association Awards, de Country Music Television Awards uitgereikt en vindt het SEC Basketball Tournament er plaats tot en met 2035. 
Omdat we nog tijd hebben voordat het busje🚐 ons komt ophalen gaan we de Country Music Hall of Fame binnen om hier koffie☕️ (uit een beker zoals hier gebruikelijk is) te drinken én mensen te kijken👀. Ook nu weer allerlei verschillende soorten mensen, maar één is wel heel erg opvallend: een dikke dame met oranje haar en een gouden tiara draagt een sherp over haar gebloemde strak zittende shirt met daarop de tekst “Birthday Queen”. Zou ze jarig🥳 zijn? 

 
We hebben het busje🚐  gereserveerd voor de terugreis van 15.30 uur en precies op tijd kunnen we instappen. De dame achter het stuur vraagt naar onze naam. Deze staat niet in haar systeem. De naam van de mensen voor ons ook niet. En toch hebben we allemaal gereserveerd zoals ze ons heeft geadviseerd vanmorgen. “O what the heck, I don’t care! Y’all get in.” Als we vertrekken zegt ze dat er volgens haar systeem 15 mensen in de bus moeten zitten. Ze vraagt: “How many people do I have in the bus?” 15 people! Het systeem klopt dus.  
De terugweg met het busje is net een dodemansrit (vind ik). Lei vindt het wel meevallen, de dame achter het stuur past zich gewoon aan aan het verkeer op de weg.

 
Hoe dan ook, we arriveren weer veilig op de camping. Net op tijd, want het begint weer te regenen voor de afwisseling. 
We reserveren online de overnachtingsplek voor morgen in het Mouse Tail State Park,  gelegen aan de Tennessee River.

 
Vandaag geen kilometers gereden met de camper maar wel bijna 10.000 stappen gezet. Goed bezig en dat in deze temperaturen met deze hoge (75%) luchtvochtigheid.