No Outlet!

Woensdag 01 mei 2024 - Dag van de Arbeid 

Het was vannacht weer tamelijk fris dus hebben we tegen 04.00 uur toch maar de extra deken tevoorschijn gehaald. Je hoeft tenslotte geen kou te lijden.
Gisteren hebben we geen plan de campagne meer gemaakt voor vandaag dus dat doen we meteen na het ontbijt🍳. We gaan sowieso zuidwaarts richting Kentucky maar hoe? Dat is de vraag. De Rand McNally Road Atlas komt tevoorschijn én de wegenkaart van Ohio om te kijken welke route we zullen volgen. Uiteindelijk zijn we eruit en voeden we TomTom met de benodigde informatie. We rijden een zgn. Scenic Route richting het zuiden. Maar eerst weer opruimen, vegen, afkoppelen en controleren of alles dusdanig is opgeborgen dat niks kan omvallen tijdens de af en toe toch wel turbulente ritjes. 

Ondertussen is CampMaster Frank in zijn rode golfkarretje aan komen scheuren en gaat the office binnen. Er worden diverse onderhoudswerkzaamheden verricht op dit moment en de werklui zijn al sinds 07.00 uur aanwezig, maar je hebt er totaal geen hinder van. Zo rond half elf zijn we startklaar en gaan we naar the office om afscheid te nemen van CampMaster Frank. Zijn wife is ook aanwezig. We worden enthousiast begroet met een “Goodmorning Sonja and Leo! Did you sleep well?” Yes we did.
Of we nog last hebben gehad van het kikkerconcert? Not at all! 

Hij informeert naar onze plannen voor vandaag en als we zeggen dat we richting Kentucky gaan noemt hij allerlei nummers van wegen op. Of we die nemen? We hebben geen idee want we hebben de navigatie de opdracht gegeven ons naar de eindbestemming te brengen. Omdat we iets terug willen doen geven we hem een zakje met snoepjes (candies from the Netherlands). Hij komt op zijn beurt weer met een cadeautje, een sleeve om het blikje bier koel te houden. Zijn afbeelding staat er prominent op. Dan is het echt tijd om te vertrekken en nemen we afscheid van CampMaster Frank en zijn wife. We gaan op weg!

  
De route gaat vanaf Mount Vernon in rechte lijn naar het zuiden over de Stateroad 661 en onderweg passeren we de wereldsteden Brandon, Homer, Fredonia🤭. Zo rijd je de “stad” in en zo rijd je er weer uit. De omgeving waar we vandaag doorheen rijden is weer totaal anders dan die van de laatste twee dagen. We zijn aanbeland in enorm uitgestrekte akkerbouwgebieden. John Deere 🚜 is hier goed vertegenwoordigd. 
Vandaag leren we dat, wanneer er borden staan met “No Outlet”, we dan ABSOLUUT NIET deze weg in moeten rijden. Ik heb dat dus wel gedaan🙈 met als gevolg dat ik op een fiks hellende smalle straat de camper in z’n achteruit moet zetten en met behulp van Lei, die buiten aanwijzingen geeft, kan ik dan uiteindelijk weer terugrijden. Typisch gevalletje peentjes zweten🥵. Maar, zoals men zegt, ieder nadeel heeft zijn voordeel. Ik weet nu dat ik dit soort manoeuvres kan uitvoeren.

 We rijden de plaats Granville binnen en omdat het tijd is even de benen te strekken gaan we op zoek naar een parkeerplaats 🅿️. In “Historic Downtown” kun je een auto goed op straat parkeren maar een camper is van een andere omvang. We vinden uiteindelijk een plek op de parkeerplaats van de local grocery/licorstore en wandelen van daaruit weer terug naar het historische centrum.  
De gebouwen en groenvoorzieningen zijn goed onderhouden. Men is trots op de geschiedenis van Granville en dat is goed te zien. De zon schijnt en dat maakt het allemaal nog mooier.

 
Na een half uurtje wandelen we weer terug naar de parkeerplaats van de grocery/licorstore. Omdat het altijd weer leuk is de plaatselijke buurtsuper te bezoeken gaan we hier even naar binnen. De licor-afdeling is gigantisch. Een groot assortiment aan bier, wijn en sterke drank. Wij houden het tijdens deze trip bij (blikjes) bier en omdat we genoeg plek in de camper hebben nemen we gelijk maar een doos Miller Highlife mee. Want stel je nou toch eens voor dat we de komende tijd geen grocerystore meer tegengekomen. Moet je toch niet aan denken😟. Bij een van de kassa’s staat een oudere dame de boodschappen af te rekenen. De boodschappen worden netjes voor haar in het karretje gedaan en dan loopt er een knul met haar mee naar buiten om vervolgens de grocerys in de auto te laden. Over service en klantvriendelijkheid gesproken. 

Wij brengen onze boodschappen zelf naar de camper en gaan dan weer verder met onze geplande route die nu over Stateroad 37 zuid richting Lancaster gaat.  
Bij Lancaster passeren we de gigantisch grote Kenworth fabriek. Zover je kunt kijken 👀, duizenden en duizenden prachtig in de zon blinkende “trucks”. Een grote werkgever voor deze omgeving, dat moge duidelijk zijn. 

We rijden nu over de 159 richting Chillicothe. We vinden de omgeving een beetje “saai” worden en daarom besluiten we om het plan de campagne te laten voor wat het is en een overnachtingsplek te gaan zoeken. Het lijkt ons wel aardig om vandaag eens in een Statepark te overnachten en we vinden op de kaart het Scioto Statepark mét camping. Navigatie instellen en off we go! 

Hadden we niet moeten doen……
Wat erg spannend is onderweg zijn nl. de tunnels of eigenlijk zijn het meer onderdoorgangen. We hebben voor op het dashboard een kaartje liggen met de afmetingen van de camper. Zowel in meters als in feet. De eerste onderdoorgang levert geen probleem op, we hebben 30cm. over.
De tweede die we tegenkomen is echter een stuk lager en we nemen geen risico. Daar rijden we NIET onderdoor. Dus gaat Lei buiten aanwijzingen geven en mag ik weer behendig manoeuvrerend de camper draaien zodat we vervolgens weer terug kunnen rijden. TomTom is nu een beetje van slag en doet er alles aan om ons toch, blijkt later, richting de (te lage) onderdoorgang te navigeren. Gevolg: we komen op een doodlopende weg😱. Weer in de achteruit en weer een gedeuns om de camper op de smalle weg te keren. Nu vinden we het wel genoeg. We wissen de route en rijden terug naar Chillicothe waar we langs de kant van de weg gaan staan om te kijken of en waar er eventueel een camping is. 

Er zijn er twee in de buurt en we kiezen de Sun Valley Campground in Pleasant Valley dichtbij de Chillicothe Correctional (de bajes😳). 

 
We melden ons (bij de camping, niet bij de bajes) en krijgen van een, van de warmte puffende, elderly lady een plek toegewezen tussen twee van die gigagrote mobile homes met van die aan alle kanten uitschuifbare delen (slide-outs). Onze gegevens heeft ze niet nodig en we krijgen ook geen betalingsbewijs. Typisch gevalletje van “black money cashen”. Tja, als Trump de belastingregels aan de laars lapt, waarom zij dan niet? Trump is in de ogen 👀 van velen hier de Messias. En, niet te vergeten, hij heeft de vorige verkiezingen gewonnen, getuige de vlaggen die we af en toe zien wapperen met de tekst “Trump WON!”.

Even alles aansluiten en dan als eerste de stoeltjes buiten zetten en een koel, dubbel en dwars verdiend, biertje nuttigen. Waat hebbe weej ‘t good! De vogels (vuurrode Red Robins) hebben het ook duidelijk naar hun zin en laten dat luidruchtig horen.  
Ondanks dat we een wifi-password hebben komen we niet op het internet 🛜. Een bezoekje aan the office levert ook niks op want de office-lady heeft totaal geen benul van hoe het een en ander werkt. “That’s strange🤔, it should be working.” Maar dat doet het dus niet. Dan maar geen wifi. Als de nood aan de man is kan ik altijd nog gebruik maken van de databundel die ik voor de zekerheid heb aangeschaft. En anders gaat de verslag van vandaag gewoon later de wijde wereld 🌎 in. Misschien morgen als we onderweg ergens een koffie☕️- en/of shopping🫣-stop houden. We zien wel. No worries.

We hebben vandaag 172 km. gereden.