Hello Kentucky!

Donderdag 02 mei 2024

We gaan vandaag om 10.30 uur op weg. De bedoeling is dat we vandaag in Kentucky zullen eindigen.   
De route loopt grotendeels over Stateroad 28 maar voordat we deze hebben bereikt moeten we nog een flink stuk over een niet al te brede, kronkelende binnenweg die ook nog regelmatig omhoog en dan weer omlaag gaat. Vanaf Frankfort aan de 138 West wordt de weg ietsje breder. En vanaf Greenfield hoeven we alleen nog maar de 28 in westelijke richting te volgen. Piece of cake. Het is een route door de graanschuur van Ohio en regelmatig staan er van die grote, in de zon blinkende, silo’s langs de route.

 
En er zijn kerken, héél veel kerken. Het zijn allemaal verschillende gezindten. We zien namen voorbijkomen als :
-Barnyards believers He’s risen community church 
-Good sheperd united Brethren  
-Grace Baptist Church
-New Vienna Church of Christ
-Faith in Christ Church  
-Church off the Nazarene  
Niet alleen Trump maar ook Jesus is hier populair.  

In Leesburg hangen in Mainstreet aan de lantaarnpalen banners met foto’s van de uit die omgeving afkomstige, in de diverse oorlogen waarin de USA betrokken was, gesneuvelde soldaten. De aantallen krijgen hier een gezicht.

We rijden richting Cincinnati, een grote stad die op de grens met Kentucky ligt. Het is merkbaar aan de drukte op de weg. Oppassen geblazen. Omdat we TomTom geprogrammeerd hebben in de modus “kortste route” rijden we op een gegeven moment dwars door de drukke stad. Met een auto is dat al een gedeuns maar met een camper al helemaal. En tot overmaat van ramp naderen we een onderdoorgang😱 die een maximale hoogte toelaat van 11,8 feet. Dat gaan we dus niet wagen! We draaien een andere straat in en zoeken een parkeerplek zodat we een alternatieve route kunnen ingeven in de navigatiemedewerker. Verder maar weer en, jazeker, daar doemt weer een onderdoorgang op, maar dit keer eentje met een maximale hoogte van 13 feet. Dat is gelukkig geen probleem. Pffffff…..

 
We hebben het plan opgevat om te stoppen bij het Kentucky Welcome Center zodat we informatie kunnen opvragen over wat er zoal te beleven valt en tevens een routekaart kunnen scoren. Maar dan moeten we er natuurlijk wel eerst zien te komen. 
Na wat gecross door de stad komen we dan eindelijk bij de brug over de Ohio River. We gaan euver de brök. Op in Ohio en af in Kentucky, de vierde staat van deze trip. 
Nu is het zaak om op de Interstate 71 & 75 Zuid te komen. Dat lukt natuurlijk wel, maar het is even wennen aan al dat drukke en voorbijrazende (vracht)verkeer. Uiteindelijk komen we bij de afslag naar het Welcome Center en we parkeren 🅿️ op de gigantische parkeerplaats. Hier mogen vrachtwagens maximaal 8 uur “uitrusten” en een bord vóór de afslag geeft aan hoeveel vrije plekken er zijn. Het Welcome Center is niet wat we ervan verwacht hebben. Er staan alleen maar bakken met foldermateriaal waar algemene informatie in staat. En géén routekaarten. Balen! We hadden ook verwacht dat we hier campinginfo zouden krijgen maar helaas.
Dan maar TomTom vragen of er in de buurt een camping is. Die is er, zelfs heel dichtbij. Dat is fijn! Karren maar! Helaas, als we op de camping arriveren zien we een briefje op de officedeur hangen waarop staat dat ze fully booked zijn. Er hangen een zestal enveloppen op het raam naast de deur geplakt met daarop namen en sitenummers. Dat zijn reserveringen.  
Gelukkig is er wifi en kunnen we, same op ‘t benkske, op ons gemak op zoek naar een pleisterplaats voor vanavond. Er is er een zo’n 10 mijl verderop. Dus off we go! Op hoop van zegen. 
We moeten weer over de drukke Interstate. Op een gegeven moment zie ik op een bord de naam van een Good Sam-camping staan. Al de eerstvolgende afslag! Daar gaan we naartoe, dus hup weg van die Interstate en op zoek naar het Northern Kentucky RV Park. Kwestie van goed opletten of er langs de kant van de weg bordjes staan. Die staan er en na een lange, vermoeiende rit draaien we de Campground op. En nu maar duimen, duimen, duimen. 
De ontvangst is in ieder geval bijzonder hartelijk. Twee dames staan achter een kleine balie. Wat onze lastname is? But we hebben no reservation. O, dat is niet zo erg want er is nog plek! Jippie!!!!! 
De ene dame is in opleiding en wordt door de andere dame door de incheckprocedure geholpen. Uiteindelijk is het zaakje geregeld en krijgen we ook nog 10% discount. 
We zijn helemaal happy en zoeken ons plekje op. No 48, direct naast de Wifi-ontvangstmast.  
Na een enerverende rit kunnen we eindelijk even bijkomen in de klapstoeltjes met een lekker fris biertje.  
Straks gaan we de dag van morgen plannen. Maar wat zeker is, is dat we als eerste naar Walmart gaan om wat zomerkleding aan te schaffen. Hebben we de eerste dagen met 2 paar sokken en dikke truien🥶 aan gelopen, nu is het bloedheet🥵 en 30 graden. Hebben we niet op gerekend🙈.

We hebben vandaag 190 km gereden.