We zijn begonnen!!

Vrijdag 06 oktober 2023.

The day before.

Vandaag is de dag van koffers 🧳 🧳 definitief pakken, iets wat telkens weer een gedeuns is, voor mij althans. Leo houdt zich hier wijselijk niet mee bezig. Hij zorgt voor het instellen van de tijdschakelklokken en het verzamelen van de oplaadkabels voor telefoons, iPad, fototoestel en e-reader. We hoeven geen verloopstekker mee te nemen want aan boord zijn zowel Europese als Amerikaanse stopcontacten. Zodra de koffers dicht zijn is het aan Leo om ze te wegen en de bagageriemen eromheen te doen. Wat dat wegen betreft, dat is belangrijk aangezien we van de KLM-mensen “slechts” 23kg. per persoon aan ruimbagage mee mogen nemen als we weer naar huis vliegen ✈️.  
De lege flessen gaan de glasbak in, de koelkast wordt geplunderd en de wasmachine moet nog even aan de bak. Bij de NS schaffen we de treinkaartjes aan voor de reis van Venlo naar Amsterdam. De planten krijgen een plens water om de eerste week door te komen. Kortom de gebruikelijke things-to-do-before-you-go-on-vacation.

Wat ons betreft kan de reis beginnen.

Zaterdag 07 oktober 2023.

De wekker⏰ is van mening dat 07.00 uur een prima tijd is om op te staan. Hup dan. Na alle ochtendrituelen is het tijd om de vuilniszak in de ondergrondse huisvuilcontainer te droppen. Vervolgens wordt de waterhoofdkraan dichtgedraaid en alle stekkers die niet in de stopcontacten hoeven te blijven zitten worden eruit gehaald. Een laatste blik in de koelkast om er zeker van te zijn dat er geen bederfelijke waren meer in liggen en dan is het tijd om de voordeur achter ons te sluiten en te voet richting het Venlose NS-station te gaan. 

 
We nemen de trein🚂 van 09.33 uur en de planning is dat we om 11.05 uur in Utrecht arriveren waar we vervolgens om 11.09 uur in de trein richting Amsterdam-Centraal kunnen stappen. Dat is de bedoeling. Maar ja, zoals dat wel vaker het geval is, bij de NS loopt niet altijd alles volgens plan. In Den Bosch staat een trein die het voor gezien houdt en alle reizigers moeten eruit en komen massaal richting de onze. Gevolg: druk, druk, druk. We zien het daarom niet zitten om ons in Utrecht door de mensenmassa te wurmen met onze bagage en dan vervolgens over te stappen. Sowieso missen we de aansluiting vanwege het oponthoud en moeten we een half uur wachten. We blijven daarom zitten en stappen uit op station Amsterdam-Bijlmer-Arena. Een strak plan, want hier kunnen we om 11.55 uur de Sprinter naar Amsterdam-Centraal nemen waar we om 12.10 uur arriveren. Al met al zijn we een dik half uur later in Amsterdam dan gepland.

 
Lei gaat met de bagage buiten het station op een bank zitten met zicht op het schip🚢 en ik loop naar de Dam naar de dollarleverancier. Ik probeer de toeristenmassa te omzeilen en loop door een met wietwalmen gevuld straatje. Het stinkt er als de ziekte maar ik kan wel doorlopen. Bij de dollarboer schaf ik een voorraadje💵 aan en loop vervolgens weer terug naar de op een bankje zittende medereiziger. Al met al heeft dit hele gebeuren slechts 45 minuten geduurd. Ik ben dik tevreden.

 
We lopen naar de passagiersterminal en hopen maar dat we niet tot 15.10 uur hoeven te wachten tot we aan boord mogen. We kunnen meteen onze koffers afgeven en hoera🥳 we mogen linea recta doorlopen naar de incheckjuffrouw. Geen wachtrij! Het inchecken is in Nederland🇳🇱 een fluitje van een cent, daar kan men in Vancouver🇨🇦 nog wat van leren. Al met al duurt het nog geen twee minuten en gaan we om 13.30 uur aan boord van ons “huis” voor de komende vier weken.

“Hello, Welcome on board!” We weten de weg, want een jaar geleden woonden we hier ook al eens gedurende twee weken. We lopen naar onze hut, no. 4095 gelegen op Deck 4, het Beethovendeck. 

 
Meteen weer een hartelijk  “Welcome on board!” van de twee Indonesische cabin stewards. Ze zullen de komende vier weken dagelijks voor ons klaar staan. Onze koffers zijn er nog niet, maar we kunnen wel al de rugzakken leegmaken en de spullen opbergen. Daarna is het de hoogste tijd voor koffie ☕️ met een speculaasje in het Dutch Café. Hier ontmoeten we de 85-jarige Joost waarmee we een geanimeerd gesprek hebben. Hij kent Venlo want heel lang geleden heeft hij hier, naast C&A, een filiaal gehad van zijn kledingzaak Rodier. Hij is 2 maanden op vakantie geweest in Nederland en gaat nu naar huis, naar Fort Lauderdale. Aardige man, zonder kapsones.
We gaan naar onze hut om te kijken of de koffers 🧳🧳 al gearriveerd zijn. Torro, (“like the bull, but not dangerous😊”) komt ze met een big smile brengen. Dan volgt het onvermijdelijke uitpakken en indelen. Niet echt leuk, maar het hoort er nu eenmaal bij. Gelukkig hebben we meer dan genoeg ruimte om alle spullen netjes op te bergen. Na gedane arbeid is het goed rusten dus op naar het Dutch Café voor een welverdiend biertje🍺🍺. Joost is er ook en we hebben weer een gezellig onderonsje. Om 17.00 uur geeft kapitein Bas van Dreumel de opdracht de trossen los te gooien en start de Rotterdam aan haar 14-daagse “Atlantic Crossing”.

De afvaart vanuit Amsterdam is niet zo spectaculair als vanuit Rotterdam. Eerder saai. We houden het na een half uurtje voor gezien, gaan naar binnen en besluiten vandaag te gaan eten in het Lido. Nasi goreng met een biertje 🍺🍺.
Tjalling, de cruise director geeft om 19.00 uur in the Main Stage nuttige informatie over de havens waar we de komende dagen aanleggen.
We sluiten de dag af in de BB Kings Blues Club waar weer een ontzettend goede band speelt. De echte afsluiting is op Deck 10 in het Explorations Café met een Irish Coffee. Je zou er gewend aan kunnen raken.
Bij thuiskomst ligt er een cadeautje op het bed in de vorm van een tas. Altijd leuk, cadeautjes.