128 km rechtdoor, noordwaarts!

Zondag 29 mei 2022

Het is tijd geworden om Drumheller en de Badlands adieu te zeggen en onze weg richting de eindbestemming van onze roadtrip te aanvaarden.

Ons wacht vandaag weer een lange, lange, kaarsrechte weg en om te voorkomen dat het saai zal worden🤭 zullen we onderweg af en toe een toeristische stop maken. Maar eerst rijden we naar de Horseshoe Canyon, Canada’s mini Grand Canyon. Travel Alberta zegt hierover: “Bij Hwy 9, en slechts 17 km ten westen van Drumheller, is Horseshoe Canyon in de Canadese Badlands een oogverblindend gezicht. Ga aan de rand van deze enorme u-vormige kloof staan ​​en bekijk de schoonheid en het mysterie van de badlands. De kastanjebruin gestreepte wanden van de kloof onthullen de tijdlagen tot aan het Krijt, toen dinosauriërs zo'n 70 miljoen jaar geleden door een weelderige subtropische habitat zwierven. De twee armen van de kloof strekken zich elk ongeveer 5 km uit. Platforms bovenaan bieden geweldige vergezichten voor perfecte foto's.”

Ook hier kunnen we onze rv’s tegen betaling van $2 parkeren en vervolgens wandelen we richting de mooi aangelegde platforms om van daaruit te genieten van een prachtig panorama. De nodige plaatjes worden geschoten en het is voor een gewone sterveling niet te bevatten dat dit alles miljoenen en miljoenen jaren geleden is ontstaan. 

Nadat we e.e.a. in ons op hebben genomen is het langzamerhand tijd om onze weg te vervolgen. We moeten even een stukje terug richting Drumheller en zien onderweg in de verte de Drumheller Penetentiary (de Jail) liggen. Spooky. Hier wonen moordenaars en meer van dat gespuis. Hier geldt absoluut géén lifters oppikken want voor je het weet heb je een ontsnapte jailbird in je auto zitten.

Nog een keer doorkruisen we Drumheller, passeren Dino’s Nest en dan starten we aan de lange, lange, recht weg noordwaarts, highway #56 north. Als eerste maken we een benenstrekkenenkoffiepauze in Big Valley. Hier is o.a. een alleraardigst stoomtreinstationnetje en de Jimmy Jock Boardwalk. (https://www.villageofbigvalley.ca/history/)

Eerst bekijken we het pittoreske station dat in deze tijd van het jaar out of service is maar in de zomer als het toeristenseizoen op volle toeren draait rijdt de nostalgische stoomtrein heen en weer tussen Stettler en Big Valley. We zoeken naar eventueel losliggende railspijkers maar helaas, we vinden er geen. Marian en Mart gaan naar de local liquor store om hun bierblikjesvoorraad aan te vullen en Lei en ik lopen alvast richting de Jimmy Jock boardwalk. 

Travel Alberta zegt hierover: “De Boardwalk biedt huidige lokale bedrijven en enkele anderen; zoals de plaatselijke begrafenisondernemer en het huis van slechte reputatie (die al lang gesloten zijn). Bezoekers kunnen een unieke verzameling bedrijven bezoeken - een kunstgalerie, een toffeesfabriek, een theesalon en een op maat gemaakte cowboyhoedwinkel. Jimmy Jock Boardwalk is vernoemd naar een lokale Chinese restauranthouder die vroeger een restaurant op dezelfde plek exploiteerde. Tegenwoordig staat er een U-vormige promenade die lijkt op een grensstad.”

Wij gaan in de “theesalon” koffie drinken en nemen er gelijk maar een stuk homemade pie bij. De locale ondernemer moet tenslotte ondersteund worden. Marian gaat naar de wc die een paar deuren verderop gelegen is en krijgt van de uitbaatster een grote roestige ijzeren sleutel mee om de wc-deur te openen. Ze vindt echter het sleutelgat niet waar deze sleutel in past en staat verbaasd rond te kijken als er een meneer uit een ander gebouwtje komt en wijst haar het sleutelgat waar de kleine sleutel, die aan het grote exemplaar hangt, in moet. Hilariteit ten top natuurlijk. De grote sleutel fungeert nl. als sleutelhanger.

We lopen nog even over Mainstreet richting het op een heuvel gelegen blauwe kerkje, maken gebruik van de wifispot buiten bij de bieb en houden het dan voor gezien. We starten de motoren en vervolgen onze weg over highway #56.

Via Stettler komen we uit bij Donalda waar zich de grootste olielamp ter wereld bevindt. En zeg nou zelf, wie wil dit fenomeen nou niet zien? Wij in ieder geval wel. 

Travel Alberta zegt hierover: “Bezoek de stad Donalda om 's werelds grootste replica van een olielamp te bekijken. Gebouwd als een millenniumproject in 2000, is de lamp 12,8 m (42 ft) hoog en 5,18 m (17 ft) breed. De indrukwekkende structuur, die is gemaakt van staal en glasvezel en oplicht in de schemering, kijkt uit over de Meeting Creek Coulee.”

Uiteraard maken we, als rechtgeaarde toeristen, hier de nodige foto’s. Zowel van de lamp alsook van de omgeving die beslist de moeite waard is. Eigenlijk is het een leuke benenstrekkenpauze en het weer is ook nog eens fantastisch. Wat willen we nog meer?

Tijd om weer op te stappen en richting onze overnachtingsplek voor vandaag te rijden. We hebben een vaag adres van Willow Grove RV Park, gelegen aan de #53 in westelijke richting, precies tussen Donalda en Bashaw. We rijden en houden alle borden langs de kant van de weg in de gaten maar we zien nergens de vermelding Willow Grove. Ondertussen zijn we al in Bashaw en dat is niet de bedoeling. We zetten de rv’s aan de kant van de weg tegenover een liquor store waar Lei gaat informeren of daar wellicht iemand is die weet hoe we bij deze locatie kunnen komen. Gelukkig is dat het geval en de vriendelijke, behulpzame Vietnamese ondernemer print zelfs een Google-map uit waarop we kunnen zien hoe we moeten rijden om er te komen. Over behulpzaamheid gesproken.

We draaien en rijden weer terug in de richting van Donalda. Halverwege staat er een bord met daarop een afbeelding van een kampeertent. Linksaf dan maar in de hoop dat we goed zitten. En ja hoor,we rijden weer over een hobbelige, modderige binnenweg. Er komt een tegenligger en ik draai het raam van het portier open. De bestuurder van de tegenligger doet hetzelfde. Ik vraag hem of dat this the road to the campground is. Hij beaamt met een “Sure thing! Straight ahead and than just swing in!”“Thank you sir.” Pfffff, we zitten goed, gelukkig.

Zoals altijd checken de mannen in en wachten Marian en ik geduldig af. Uiteindelijk krijgen we twee plekken toegewezen die op een soort van helling liggen. Het zijn back-in plekken en het lukt me voor geen meter om op een fatsoenlijke manier, met behulp van de aanwijzingen van Lei, ons huis op de plek te zetten. Ik krijg er het heen en weer van en gooi de handdoek in de ring. Bekijk het maar! Lei neemt het over en zet onze adventurer op z’n plek. Waat ein gedeuns!

We staan schuin tegenover de washroom, het outhouse, en op een gegeven ogenblik komt er een rode pick-up aangescheurd waar een soort van redneck uitstapt. De linker achterwielkas van de pick-up is grotendeels weggeroest. Ik verwacht elk moment dat hij zijn shotgun tevoorschijn haalt, maar niks is minder waar. Hij pakt een stapel wc-rollen en gaat het outhouse in. Het is waarschijnlijk de eigenaar/beheerder van de campground die de voorraad wc-papier komt bijvullen. 

Het is tijd om koffer nummer 1 alvast in te gaan pakken, een niet echt leuke bezigheid en de beperkte ruimte waarover we beschikken draagt ook niet echt bij aan een soepel verloop van dit klusje. Maar, uiteindelijk is de klus geklaard en verdwijnt koffer nummer 1 in de opbergruimte bij de klapstoeltjes en de picknicktafel. Weg ermee.

Weer een dag ten einde en weer een dag dichter bij het einde van onze roadtrip. Maar wel weer een dag van ontdekken en bekijken van allerlei toffe plekken en van steeds maar weer ons verbazen over de gigantische uitgestrektheid van dit land. En weer een dag van uitermate behulpzame en vriendelijke mensen tegenkomen. Je kunt er gewend aan raken.

Maandag 30 mei 2022

We zeggen dag tegen de Willow Grove Campground en rijden via de hobbelige, modderige weg richting de #53 naar Bashaw. Er hangen wat laaghangende takken die we niet kunnen ontwijken. We draaien rechtsaf en na een tijdje ziet Lei in de achteruitkijkspiegel dat Mart de camper langs de kant van de weg heeft gezet. Getver. Er zou toch niks aan de hand zijn? Ook wij gaan langs de kant van de weg staan en we wachten even af. Na een paar minuten komt hij weer onze richting uit en rijden we gezamenlijk verder. Bij Bashaw nemen we de #21 en rijden in noordelijke richting naar LeDuc waar onze eindbestemming van vandaag de LeDuc Lions Campground is. We arriveren hier al vroeg en na het inchecken en het installeren van de rv’s op de aangewezen plaatsen vertelt Mart waarom hij na het vertrek vanmorgen langs de kant van de weg is gaan staan. Wat is het geval: toen wij de weg opdraaiden vloog er plotseling iets van onze camper en dat iets kwam vervolgens in de berm terecht. Nadat Mart was gestopt is Marian uitgestapt en heeft het onderdeel opgeraapt en in hun camper gelegd. Het onderdeel was een afdekkap van de luifel die waarschijnlijk door het contact met de overhangende tak is los komen te zitten en toen we vaart maakten helemaal is  losgeschoten. Gelukkig kan Lei vakkundig de kap weer bevestigen en is er niks aan de hand. No damage!

Het is nog erg vroeg in de middag en omdat het te ver is om te voet naar het centrum van LeDuc te gaan rijden we met de camper van Marian en Mart samen naar de stad. Zij hebben nl. nog wat kilometers “over” dus dat komt goed uit. We zetten de rv op de parkeerplaats bij een winkelcentrum en wandelen wat rond om vervolgens in een etablissement koffie te drinken. Het is nou niet echt een plek waar je happy van wordt, maar vooruit, er is koffie en ze hebben appelgebak. Hoewel we van mening zijn dat, ofwel het appelgebak is dusdanig ingevroren dat het ontdooien een enorm tijdrovende klus is, of dat de appeltaart in zijn geheel nog gebakken moet worden. Hoe dan ook, het duurt een eeuwigheid en we hebben ondertussen al onze tweede mok koffie voor ons staan als dan toch de Apple pie op tafel gezet wordt.

Na dit culinaire event gaan we in het zonnetje nog een stukje wandelen over Mainstreet en omdat het nog te vroeg is om ergens te gaan eten besluiten we terug te gaan naar de camping, daar ons ding te gaan doen en tegen de avond weer terug te rijden.

We treffen de voorbereidingen om straks als we weer terug zijn koffer nummer 2 in te pakken. Op het bed ontstaat ondertussen een chaos en we vrezen het ergste. Het lijkt bijna onmogelijk om alles in de koffer te krijgen. We zien wel. Eerst maar eens ergens gaan eten.

We rijden naar Barneys Pub & Grill en nuttigen daar onze laatste hamburger en drinken uiteraard een local draft beer.Mart en Marian gaan voor de fish and chips en kiezen de lemonade (Mart is de Bob).

Het is weer zo’n lokaliteit waar her en der door het hele restaurant tv’s hangen waarop allerlei sportevenementen te zien zijn en waar  praktisch niemand naar kijkt. Langzamerhand wordt het tijd om af te sluiten en terug te gaan naar de camping. Helaas……

Daar aangekomen beginnen we met inventariseren wat er nog allemaal aan eetbare spullen in de koelkast liggen. De laatste eitjes worden getransformeerd tot een omelet. We hebben nog wat brood over dus we maken voor morgen boterhammen met omelet. Voeg daarbij de zes double chocolat muffins die nog in de koelkast staan en we hoeven ons geen zorgen te maken wat betreft het eten voor onderweg (voor het geval dat).

Omdat we morgenvroeg niet al te veel tijd hebben maken we vanavond gebruik van de douche op de campground. Die is qua ruimte ietsje🤭royaler dan die in onze Adventurer en heeft een grotere douchekop. 

Daarna is het tijd om koffer nummer 2 tevoorschijn te halen en in te gaan pakken. Zoals het bij ons altijd het geval is, levert dat de nodige “problemen” op. Ondanks dat we niet zo heel veel spullen hebben gekocht die mee naar huis moeten is het een constant passen en meten. We hebben wat houdbare verpakte spulletjes overgehouden die we mee naar huis willen nemen maar uiteindelijk moeten we, vanwege plaatsgebrek, besluiten om deze dingen achter te laten. Koffer nummer 1, die gisteren al volgestouwd is, wordt weer tevoorschijn gehaald om te kijken of er eventueel nog gaatjes zijn die opgevuld kunnen worden. Dat is gelukkig het geval en koffer nummer 1 belandt uiteindelijk tot morgenvroeg onder de eethoektafel. Koffer nummer 2 krijgt tot morgenvroeg een plekje op het aanrecht.

Tijd om te gaan slapen want morgen willen we om uiterlijk 09.30 uur vertrekken vanaf Leduc Lions Campground.