Euver de brök en de Christmaslights

Het is zaterdag 30 december 2023 en de weersvoorspelling ziet er voor vandaag ook weer goed uit. De New Yorkse Theo van Rensen vertelt elke 15 minuten op het local news dat de temperatuur zo rond de 44 graden zal zijn. Omgerekend is dat 44 : 2 = 22 - 14 = 8 graden Celsius. Maar wel met een straf windje.  
We hebben vandaag de wandeling over de Brooklyn Bridge op de agenda staan. We kunnen van hieruit lopend naar Brooklyn Heights gaan maar dat betekent dat we dan anderhalf uur onderweg zijn alvorens we euver de brök kunnen gaan. Aan het begin van ons verblijf zouden we dat heus wel gedaan hebben maar nu, na al die dagen van heel veel stappen maken, is dat geen optie. En ook niet nodig, want we hebben tenslotte de “oude-van-dagen-reduced-fare-metrocard”.  
Als we de deur van ons appartement sluiten komt een van de bovenburen in sportkleding de trap aflopen. “Hello! How are you doing?” “Hello! We’re good!” Hij houdt de voordeur voor ons open en buiten begint hij met een “Have a good one!” aan de warming up. We wensen hem a good run en gaan op weg. Op de hoek van de straat, schuin tegenover de ingang van de school, zit de buurteekhoorn in de boom van zijn maaltijd te genieten. Het is een dikkerd, dus is er duidelijk genoeg eten te vinden.

 
We lopen door Windsor Place richting het station. De meneer die ons een dezer dagen met een “It’s a beautiful day for the beach” begroette zit weer op de trap voor zijn huis met een beker koffie in de hand. Hij houdt wel van een praatje. “Hi you guys! The’re you are again! You’re from The Netherlands?” “Yes we are.” Hij kent The Netherlands want zijn voorouders komen oorspronkelijk uit Brabant en is wel eens in The Netherlands geweest. Hij heeft heel veel van ons land gezien en gezeild op het Aiselmeer. Wat een gezellig mens. Met een “that’s mooi man” en “hartstikke fine” neemt hij met een big smile afscheid van ons. “Tot ziens!” 
We gaan ondergronds en nemen de metro 🚇 richting station Brooklyn Bridge. Weer bovengronds is het een korte wandeling naar de trap die we moeten nemen om op de brug komen. Het is, voor de afwisseling, weer druk. Vuul minse op de brök. 
De burgemeester van New York heeft aangekondigd dat vanaf 01 januari 2024 de souvenierverkopers met hun uitstallingen niet meer op de brug mogen staan. Het zijn er enorm veel en ze veroorzaken opstoppingen waardoor er onveilige situaties kunnen ontstaan. Heel begrijpelijk want er is op sommige plaatsen inderdaad bijna geen doorkomen aan.  
Uiteraard maken we weer de nodige foto’s🙈 en regelmatig krijg ik het verzoek van mede bröklaupers om van hen een foto te maken. Doe ik graag en daarna komt meteen de vraag “Shall I take a picture of the two of you?” “Yes please!”  
En dan zijn er van die figuren die op de meest hilarische manieren staan te poseren voor de foto. Aan de manier van doen is duidelijk te zien dat velen denken dat ze professioneel fotomodel zijn. Allesbehalve dat!  
We komen na veel geschravel aan het einde van de brök en door de wietwalmen banen we ons een weg richting het stadhuis. Maar eerst moeten we heel erg dringend naar de wc 🚾. Er is in deze directe omgeving heel weinig horeca en op een gegeven ogenblik zie ik een Starbucks. Op hoop van zegen gaan we naar binnen en vragen of er een restroom is. No, die is er niet🥴. Misschien een stukje verderop bij Chipotle. Weer naar buiten en bij Chipotle naar binnen. “Do you have a restroom?” Jazeker! Pffffff wat een opluchting. We mogen er zonder problemen gebruik van maken. 
We kunnen daarna weer relaxed verder aan onze voettocht. En die loopt, via het stadhuis naar het gerechtsgebouw. Dit gebouw, met zijn trappen, is een bekende locatie uit de tv-serie “Law and Order - Special Victims Unit”.   
Vanaf nu kunnen we zeggen als we het weer op tv zien, “hier zijn we ook geweest”. 
Ik heb me voorgenomen om hier in New York een nieuwe agenda aan te schaffen voor 2024. In onze beleving is de beste plek om dit te doen bij Barns and Nobles, gelegen aan Union Square. Volgens de Here We Go-app is het een wandeling van 2,7 km alsmaar rechtdoor. Dus: here we go! 
De route loopt door een gedeelte van Chinatown en vervolgens door SoHo. Twee heel verschillende wijken met elk hun eigen type mensen. Aangekomen bij Union Square zijn we toch wel blij als we het gebouw zien waar zich de enorm grote boekwinkel bevindt. Eenmaal binnen gaan we eerst naar de derde etage om koffie te drinken. Het is even wachten tot we uiteindelijk een tafeltje kunnen bemachtigen. Op de plaats rust! En daarna op zoek naar een geschikte agenda. Ik heb mijn zinnen gezet op een bepaald type maar die verkopen ze hier niet. Wel boeken, heel veel boeken. Én er is een wc 🚾🥳.  Dan rest ons niks anders dan verder te gaan met ons programma en we gaan weer héél diep onder de grond om de R-train te nemen naar Dyker Heights.

 
Hier gaan de bewoners elke jaar rond deze tijd verschrikkelijk uit hun dak wat betreft het versieren van hun huizen. Christmas Lights!! Er worden zelfs bustours en rondleidingen gegeven. Wij gaan zelf aan de wandel en banen ons een weg tussen de hordes toeristen van wie met name de Aziaten gewoon op en in de tuinen van de mensen gaan zitten en staan om het, in hun ogen, perfecte plaatje te kunnen schieten. Geen respect voor andermans eigendommen. Als wij op een gegeven ogenblik zeggen “this is somebody’s garden!” kijken ze schaapachtig en zeggen “everybody’s doing it”. Tja, de ook bij ons vaak gehoorde opmerking “maar anderen doen het ook!”. “That’s no reason.”

 
Je kunt het je niet voorstellen als je het niet met eigen ogen hebt gezien. Miljoenen lichtjes die de huizen een sprookjesachtige uitstraling geven. We gaan uiteindelijk weer richting de 86e straat om huiswaarts te keren. Bij het laatste huis waar we stoppen om een foto te maken komt een meneer aanlopen en hij vraagt of hij een foto van ons zal nemen voor het huis. “This is my house!” Hij is duidelijk heel erg gruuëts op zijn mooi versierde huis. Hij vertelt dat hij het allemaal zelf heeft gedaan en hier enkele dagen mee bezig is geweest. Volgens hem worden sommige huizen versierd door professionele christmaslightsdecorators die hier gigantische bedragen voor vragen (en krijgen). Thousands of dollars! Crazy! En ook hij is het type gezellige prater. 
Nadat hij plaatjes heeft geschoten van ons nemen we afscheid. Het is mooi geweest en de vermoeidheid begint nu toch wel toe te slaan. We wandelen weer terug naar het metrostation waar we héél veel trappen naar beneden moeten nemen alvorens we op het perron zijn waar de R-trein vertrekt. In de trein kunnen we gelukkig even bijkomen. Dan is het nog een keer overstappen. Dit keer in de nemen we de G-trein naar huis. 
Bij het lokale Mexicaanse restaurant gaan we een maaltijd-to-go halen. Je moet het jezelf niet al te moeilijk maken nietwaar. En buiten dat hebben we het wel verdiend. 
De zaterdag loopt ten einde en wat dat lopen betreft: 19.500 stappen!!!