Bad sky boven de Badlands.

Zondag 26 juli 2015.
Het was weer een vrij frisse nacht en de vesten worden tevoorschijn gehaald.
Vanmorgen wordt als eerste na de ochtendrituelen en het ontbijt de macaronisalade voor vanavond gemaakt. Gisteren is de macaroni al gekookt en na zo'n verkwikkende frisse nacht is deze goed afgekoeld en klaar voor verwerking. We gooien het een en ander door de macaroni, proeven voor en constateren dat we een werkelijk culinair hoogstandje hebben afgeleverd. De campermade macaronisalad gaat in een grote ronde kom die wordt afgedekt met een transparante plastic douchemuts en verdwijnt vervolgens in de koelkast. Het is 09.30 uur in de ochtend en het avondmaal is klaar. Het zonnetje schijnt en de vesten kunnen weer in de kast. 
Vandaag mag ik weer achter het stuur plaatsnemen en kan Lei vrijuit genieten van alles wat we onderweg passeren. Benieuwd wat de route van vandaag ons zal brengen.
Om 10.30 uur is het weer: Hit the road! Ik draai soepel en behendig de DCV van de plek en wil wegrijden. Dan zien we dat ons bonnetje nog aan de electriciteitspaal zit en dus stapt Lei uit om het ding te verwijderen. Hadden we niet moeten doen...... De parkopzichter maakt, samen met drie ondergeschikten, in een pick-up zijn rondje over het park en controleert of alles in orde is en er geen rommel achtergelaten wordt. Als hij Lei ziet lopen roept hij vanuit zijn pick-up of er problems zijn. Nee hoor, gewoon iets vergeten. Maar ja, zo snel kom je er dus niet vanaf. De gebruikelijke vragen worden gesteld: Was alles naar tevredenheid? Hebben jullie het naar de zin gehad? Waar komen jullie vandaan? Hebben jullie vogels gezien? (Vogels? Ja een paar vreemde vogels, dat wel.) Waar gaan jullie naar toe? Men is geïnteresseerd, dat is duidelijk. 
Na deze korte onderbreking kunnen we dan toch vertrekken. Benieuwd wat we allemaal tegenkomen vandaag. Hopelijk een plek waar wifi is zodat we ons verhaal en een aantal nieuwe foto's kunnen publiceren. 
Vanuit Gooseberry Lake Provincial Park rijden we zuidwaarts tot Consort en vervolgens over de 12 west tot Veteran. Het is een werkelijk prachtige omgeving met zo ver je kunt kijken velden met graan, koolzaad, maïs en her en der staan jaknikkers ja te knikken. Het is niet in woorden te beschrijven hoe ver je hier kunt kijken. Er komt gewoon geen einde aan en het fototoestel maakt overuren. Bij Veteran gaan we vervolgens over de 884 zuid tot de kruising met de 9 in westelijke richting. Langzamerhand wordt het tijd voor een pitstop maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. We passeren wel een paar kleine gehuchten maar hier zijn geen facilities, m.a.w. hier is dus geen koffie te krijgen. Even voor Hanna komt een verwijzing naar een, zoals men dat hier noemt, rest area met tankstation, restaurant en winkel. Net zoals bijna iedereen die -zoals wij- vanuit het oosten komt of van de andere kant, het westen, draaien we af en zetten onze DCV op de gigagrote parkeerplaats naast een motorhome die ietsje (!) groter is dan onze DCV. Binnen schaffen we twee XL bekers koffie aan en rijden vervolgens naar de overkant van de weg naar de (voor Canadese begrippen) kleine rest area. De koffie en de gistermiddag aangeschafte Tim Horton donuts smaken prima in deze geweldig mooie weidse omgeving. Dit noemt men het grote genieten. We zijn niet alleen, er staan twee pick-ups met daarachter elk een giga grote trailer en een Munckhofbus met een pick-up als aanhanger. Het blijft indruk maken. 
De halfuurdurendebenenstrekpauze zorgt dat we weer frisch und munter beginnen aan het laatste gedeelte van deze daytrip. Op naar Drumheller waar we na een half uur arriveren en daar aangekomen meteen TomTom programmeren zodat deze ons zonder omwegen naar het Dinosaur RV-park kan navigeren. Dan moet je natuurlijk wel de juiste coördinaten ingeven, m.a.w. Noord niet verwisselen met Zuid........ Maar zoals altijd heeft elk nadeel zijn voordeel en rijden we gedurende een half uur door een dramatisch mooie omgeving, de zgn. Badlands. In tegenstelling tot de afgelopen drie dagen bevinden we ons nu in bergachtige omgeving. Uiteindelijk komen we dan toch uit bij het Dinosaur RV-park en melden we ons bij de office. We hebben graag een full hook-up plek en we willen ook op onze plek gebruik maken van het internet. No problem! For a few dollars more hebben we de beschikking over wifi. De douches werken op Loonies en voor het draaien van een wasje telt men CAD 4 en gebruik je de droger dan mag je ook CAD 4 neertellen. Kassa!! 
In eerste instantie krijgen we een mooie plek toegewezen maar helaas, twee bomen zorgen ervoor dat onze electriciteitskabel niet reikt tot het stopcontact van de electriciteitspaal. Lei gaat weer terug naar de office en we krijgen een andere plek toegewezen. Ondertussen is het bijna 16.00 uur, lekker vroeg op de eindbestemming van vandaag. Na het installeren, inpluggen etc. maken we een rondje over de camping. Boven de Badlands hangt een dreigende bad sky. We besluiten tot het nemen van een vroege douche, dan hoeven we na het eten het huis niet meer uit. Een geweldig idee!
We zijn goed en wel terug als de bad sky een fikse hoeveelheid water naar beneden loost en dit vergezeld laat gaan van een aantal donderslagen. Lekker binnen achter het raam kijken naar de regen die met bakken uit de lucht komt vallen . En kijken naar de nieuwe gasten die in de stromende regen hun mobil homes op de plek zetten.
Eerst maar eens genieten van het vanmorgen reeds gemaakte avondmaal, de campermade macaronisalad en als toetje 0%-vet yoghurt (ter compensatie voor de Tim Horton donuts) met banaan. 
We hebben nu voor het eerst wifi in huis dus kunnen we de hele avond aan de slag met het lezen van de krant, het checken van de mail, het verzenden van het verslag en het uploaden van de foto's behorende bij het verslag. Maar ja, het is slecht weer dus de meeste gasten hebben zeer waarschijnlijk hetzelfde idee opgevat met als gevolg dat we een groot gedeelte van de tijd doorbrengen met wachten, wachten, wachten.
Pas zo rond negen uur gaat alles wat sneller.
En dus gaat het verslag van gisteren, samen met een aantal foto's, richting de volgers en maak ik gelijk maar het verslag van onze belevenissen van vandaag in orde. 
Het kan maar gebeurd zijn. Ondertussen is het flink afgekoeld en zijn de vesten weer tevoorschijn gehaald. Dat belooft weer een frisse nacht te worden.
De quiet time op het rv-park is van 23.00 uur tot 07.00 uur en om 22.45 uur is het werkelijk muisstil buiten. We horen alleen het verkeer dat over de highway rijdt die achter ons ligt.
Ondertussen is het 23.12 uur en loopt weer een mooie dag ten einde. Het blijven cadeautjes die we elke dag voorgeschoteld krijgen.
Tip voor het bekijken van de foto's: kies boven in de balk "foto's", selecteer "diashow" bij Canadian Prairies and more! en dan komen ze allemaal voorbij.