Birds, Bears en Schravelaers

Dinsdag, 16 mei 2023.

We zijn gearriveerd in Sitka, de grootste stad van Amerika, qua oppervlakte. De weersverwachting is uitstekend; de Theo van Rensen van Sitka voorspelt een very sunny day with a temperature of 75 degrees😎
Vandaag staat een excursie op het programma. Normaliter zijn wij niet zo van de georganiseerde uitstapjes, maar omdat bij de boeking twee excursies zijn inbegrepen, hebben we er uit het gigantische aanbod twee uitgezocht. Vandaag de eerste en morgen de tweede. We moeten ons om 11.00 uur melden bij het meetingpoint in ‘t centrum van Sitka maar om daar te komen moeten we eerst vanaf het schip de shuttlebus nemen. Het is een beetje chaotisch allemaal, blijkbaar is men hier nog niet helemaal ontwaakt uit de winterslaap en moet de “zijn-er-genoeg-shuttlebussen-voor-alle-passagiers-die-op-excursie-gaan”-routine nog op gang komen. Maar ook het van boord gaan is niet om over naar huis te schrijven ✍🏻. In het verleden, op de MS Rotterdam, was het gebruikelijk dat eerst de passagiers die op excursie gaan van boord kunnen en vervolgens alle anderen. Maar hier gaat iedereen tegelijkertijd naar de gangway met als gevolg lange rijen voor de iPad met het vogeltje🐦. Wij hebben royaal de tijd, dus no worries.
We arriveren een half uurtje voor de afgesproken tijd bij het meetingpoint en hebben daardoor nog even de mogelijkheid rond te wandelen en uiteraard de nodige plaatjes te schieten.

Dan is het tijd om te vertrekken en stappen we in de bus waar Michael, zeg maar Mike, allereerst de veiligheidsvoorschriften uitlegt; ramen die allemaal open kunnen in ‘t geval van een emergency, daar is de ehbo-doos en daar de brandblusser. En dan off we go! To the birds! Michael vertelt dat hij een paar jaar geleden vanuit Washington DC naar Alaska is gekomen. Hij heeft zijn kantoorbaan daar opgezegd, alles verkocht en zich hier gevestigd. Een vriend had hem gevraagd waarom hij niet naar Alaska kwam. Hij had wel a job voor hem. En hij heeft nog geen dag spijt gehad van deze beslissing.
De hele rit duurt 5 (!) minuten maar het in- en uitstappen wel een kwartier want er zijn veel (oude) stramme schravelaers🙈 aan boord. Maar, het moet gezegd worden, hier wacht men geduldig op z’n beurt met uitstappen. Niks voordringen. 

We bezoeken het Alaska Raptor Center (https://alaskaraptor.org/)

We zijn normaalgesproken niet zo van de vogels🦅 maar dit was een zeer interessant bezoek. Hier worden met name gewonde en zieke adelaars opgevangen en, nadat ze weer hersteld zijn, teruggezet in de natuur. Is dit niet meer mogelijk dan vinden ze hier een permanent thuis.

Heel indrukwekkend om zo’n grote adelaar van dichtbij te zien. Maar ook een grote uil🦉met een gebroken vleugel die waarschijnlijk een aantal dagen langs de kant van de weg heeft gelegen voordat zij gevonden werd. De dieren worden hier net heel veel liefde verzorgd. 
Daarna met de bus naar een opvang voor beren. Fortress of the Bear.

http://www.fortressofthebear.org/  
Hier lopen drie zwarte en vijf Grizzlyberen in een vrij natuurlijke omgeving rond en herstellen van allerlei narigheden. Het zijn enorme beesten als je ze van zo heel dichtbij ziet.

 
De bedoeling is dat we als laatste naar een zalmkwekerij gaan maar doordat Michael, zeg maar Mike, ons door omstandigheden, twintig minuten te laat op heeft kunnen haken bij de vogels is er voor dit onderdeel nog maar 20 minuten over. We bedanken hartelijk want voordat de (oude) stramme schravelaers🙈 uit de bus zijn hebben we nog maar 15 minuten.
We nemen afscheid van Michael, zeg maar Mike, en gaan aan de wandel. Het is een prachtige, zonovergoten dag en dit alles levert mooie plaatjes op.

 
Sitka hebben we vijf jaar geleden ook bezocht maar het is toch weer leuk om hier rond te lopen en uiteraard (veel) foto’s te maken.

 
De laatste shuttlebus naar het schip vertrekt om 16.00 uur maar we nemen het zekere voor het onzekere en gaan rond 15.00 uur weer terug naar de Nieuw Amsterdam.  
Beetje bijkomen aan een tafeltje aan het raam by the pool en een snack nuttigen. Turen over het water en walvissen 🐳 spotten. Helaas, het enige wat heel af en toe zichtbaar is zijn de fonteintjes die ze produceren tijdens het ademhalen. Voor de rest blijven ze onder water.
Om 16.30 uur gooit men de trossen los en verlaten we, onder leiding van Captain Jeroen, de haven van Sitka.  
Vanavond geven de boys van de Boy Band Evolution hun tweede show en ook deze was very entertaining. 

Weer een mooie dag die ten einde gaat.