Dag der Arbeid, dagje verplicht shoppen, dag van afscheid

Maandag 01 mei 2017

Dag der Arbeid en dus een vrije dag in Spanje. Dat is meteen thuis al te merken want het is vrij rustig op de carretera waaraan Los MoXaicos zich bevindt.
Vandaag staat een bezoek gepland aan Candelaria dat zich ten noord-oosten richting Santa Cruz de Tenerife bevindt. In tegenstelling tot andere dagen rijden we over de autopista en dat schiet lekker op. In Candelaria aangekomen is duidelijk te merken dat het een vrije dag is want de parkeerplaatsen die we tegenkomen zijn stuk voor stuk vol. Dat belooft wat. Meneer in TomTom is van het type volhouder want hij heeft al herhaalde malen gezegd dat we de bestemming hebben bereikt. Dat weten we ook wel, maar we willen toch heel graag uit de auto en dus zullen we door moeten blijven rijden tot we een plekje voor onze Ibiza hebben gevonden. Een stukje buiten het drukke oude centrum vinden we er eentje langs de kant van de carretera. Mooi! En ook nog op een gemakkelijk terug te vinden locatie namelijk ietsje voorbij de visafslag.
Ondanks dat het een vrije dag is zijn de winkeltjes in het oude centrum gewoon geopend en dat maakt het struinen door de straatjes toch wel gezelliger. Op de Plaza tegenover de Cathedral gaan we op een terrasje zitten en bestellen, hoe kan het ook anders: dos cafe con leche por favor. We zitten eerste rang en kunnen alles en iedereen dat voorbij komt goed gadeslaan. Het is een gezellige drukte. 
Na de koffie hervatten we ons programma en bezoeken we de Cathedral die er niet alleen van buiten heel erg mooi uitziet maar ook van binnen prachtig is. In deze basiliek wordt de "Virgen de Candelaria", de patroonheilige van de Canarische Eilanden vereerd. Ondanks dat het er druk is is het er toch ook heel rustig. Ik steek hier geen kaarsjes op want het zijn elektrische lampjes en daar hou ik niet van. In een kerk horen echte kaarsjes te branden en geen elektrische lampjes. Achter in de Cathedral vindt zich een aparte ruimte waar tegen de linker en de rechter muur op de grond allemaal houten emmers staan met bossen bloemen erin. We zien regelmatig mensen een bos bloemen in een van de emmers zetten om daarna even gaan bidden in de naastgelegen kapel. Hier hangt tegen de muur een groot schilderij met de afbeelding van de patroonheilige van de archipel. Weer buiten gekomen maken we uiteraard weer de nodige plaatjes. Leve het tijdperk van het digitaal fotograferen! 
We kijken even wat er zich rechts om de hoek bevindt en zien een stukje verderop een wit gebouw dat vastzit aan de berg. Belangstellend als we zijn (nee, niet nieuwsgierig) gaan we uiteraard even kijken. Als we binnen zijn is er eerst de ruimte van het witte gebouw en daarachter is een soort van kapel die zich bevindt in een grot in de berg. In het midden van de grot staat een beeld van een madonna met kind en verder niets. Er staat één bosje bloemen aan de voet van het beeld. Een heel sobere ruimte in tegenstelling tot de pracht en praal van zojuist. 
Aan de rand van de plaza staan tegenover de basiliek bronzen standbeelden van de negen menceyes van de Guanchen die het eiland hebben geregeerd voor de komst van de Spanjaarden. Ze zien er allemaal gigantisch indrukwekkend uit. We wandelen nog wat rond en genieten van de sfeer die er hangt in het oude centrum. Maar dan is het toch tijd om onze auto op te zoeken en langzaam weer huiswaarts te keren. Omdat het de dag der arbeid is draai ik nog maar eens een wasje want dan hoef ik niet meteen aan de slag als we straks weer thuis zijn. We genieten nog lekker van de aangename temperatuur op ons binnenplaatsje.
Dan wordt er op de deur geklopt. Bezoek? Jazekers! Het is Arcadio.
Hij komt informeren hoe het met ons gaat, of we tevreden zijn en of alles in orde is. Kan hij iets voor ons doen en zijn we tevreden over zijn staff? Wij zijn heel tevreden en hebben absoluut geen enkel punt wat in onze ogen voor verbetering vatbaar is. De accommodatie is perfect, de staff is very friendly, wij zijn absolutely totaly happy!  Hij verontschuldigt zich nogmaals voor het feit dat de swimmingpool nog niet klaar is en dat zijn staff alleen maar Spaans spreekt. Die swimmingpool is wat ons betreft geen gemis want wij houden zoals al eerder aangegeven niet van swimming en dat alleen maar Spaans spreken van Fabian en Maria; kom op zeg, we zijn tenslotte in Spanje. Het is toch aan ons om ervoor te zorgen dat we ons verstaanbaar kunnen maken. En met handen en voeten en een klein beetje hulp van ons woordenboekje zijn we er zonder al te veel moeite uit gekomen.
Hij straalt van oor tot oor en als ik hem vertel dat we een positieve feedback zullen achterlaten op de site van booking.com dan kan zijn dag helemaal niet meer stuk. Hij is very happy dat we voor zijn accommodatie hebben gekozen en hij kan alle positieve reclame heel goed gebruiken. Het is maar een heel kleinschalig complex en dus is positieve reclame altijd welkom.
We nemen heel hartelijk afscheid van elkaar en bedanken hem voor alle goede zorgen en het feit dat we ons, mede door hem en Fabian en Maria (en hun lieve kinderen), heel erg welkom en thuis hebben gevoeld. Wat een alleraardigste man!

Dinsdag 02 mei 2017

Al meteen als we de deur openen zien we het al, het is vandaag een bewolkte dag en het blijft vandaag een bewolkte dag. Hoe jammer we dit ook vinden we kunnen het niet veranderen en dus besluiten we om de auto te nemen en een trip richting het noord-westen te maken. En dan zien we wel waar we terecht komen. We rijden over de landelijke carreteras door kleine plaatsjes. We hebben deze twee weken regelmatig de aankondigingen gezien van Siam Park, een soort van waterpretpark, maar ineens zien we rechts van de weg het bord Siam Mall. Kijk, dat is natuurlijk heel iets anders dan een waterpretpark. 
Meteen gooien we het roer (stuur) om, draaien de grote parkeerplaats op en zetten onze Ibiza op de plaats rust. Shopping it is!
Een mooie, Amerikaans aandoende, shoppingmall met nette, verzorgd uitziende winkels. Het ligt allemaal in carrévorm met in het midden nog een carré. Op de eerste verdieping, dat geheel bestaat uit een enorm dakterras, bevinden zich de eet- en drinkgelegenheden. We vinden warempel nog iets van onze gading en in de Superdino scoren we nog bananen voor morgen onderweg en hartige broodjes voor straks als we weer thuis zijn. 
Zo heeft deze bewolkte dag toch nog een andere wending gekregen dan in eerste instantie de bedoeling was. Maar dat is het voordeel van vakantie: doen waar je zin in hebt en afwijken van de gebaande paden. Je kunt er héél gemakkelijk aan wennen!
Thuisgekomen is er koffie met hartige broodjes en plunderen we de ijskast om te constateren dat het avondeten uit restjes zal bestaan. Met wat inventiviteit kun je altijd van niets iets maken.
Vanavond pakken we koffer nummer één in tot een totaalgewicht van 19,5 kilo. De rest van onze spullen gaat in koffer nummer twee die we uiteindelijk morgenochtend pas dicht kunnen maken. Hopen maar dat we genoeg speling hebben wat betreft het gewicht.
We controleren de kasten en de laden om te voorkomen dat we spullen vergeten. Maar wat we nu al zeker weten is dat een aantal spullen, met name levensmiddelen, achterblijven. Daar hebben we absoluut geen plaats meer voor in onze bagage.

Woensdag 03 mei 2017

06.00 uur. Een erg vroege wake-up call vanmorgen. 
Koffer nummer 2 zit poepievol maar het gewicht komt gelukkig net niet aan de 20 kg. 
07.50 uur. Na een laatste inspectie sluiten we voor de laatste keer de deur van huisje nummer 10 achter ons. Omdat het nog vroeg is en er geen enkel teken van leven is te bespeuren in het huisje van Fabian en Maria doen we de huissleutel in een plastic zakje met ons visitekaartje waar we onze dank op hebben vermeld erbij. Buiten hun deur staat een wasrek en hierop leggen we het plastic zakje met de huissleutel.
Bagage in de auto, TomTom op de voorruit en dan beginnen we aan onze laatste autorit over dit mooie eiland naar de luchthaven Tenerife Sur - Reina Sofia. We genieten nog even van het ontwaken van het eiland en de opkomende zon die zorgt dat het een prachtig plaatje is. 
08.20 uur. Na nog geen 25 minuten rijden zijn we al op de plaats van bestemming en zetten we de Ibiza op de plaats rust bij Cicar, de autoverhuurder. Bagage uitladen, sleutel inleveren en de € 18,00 borg weer terug ontvangen die we twee weken geleden hebben betaald voor de halve tank benzine. Alles verloopt ook hier uitermate soepel en vriendelijk. We hebben alles bij elkaar toch nog een kleine 1000 km gereden gedurende deze twee weken.
Het is nog geen minuut lopen naar de terminal en het is uitermate rustig. Op dit moment zijn wij de enige toeristen hier op straat. 
08.40 uur. Onvoorstelbaar, we kunnen onze koffers al droppen. Het totaal gewicht bedraagt 39 kg. Goed gedaan jochies!
Dan is er tijd voor koffie en doen we het verder heel erg rustig aan. Ook de gang door de security gaat heel soepel. Uiteraard piept het apparaat weer als ik er onderdoor ga, maar de mevrouw die me vervolgens fouilleert heeft volgens mij al meteen in de smiezen dat ik geen terroristische plannen heb aangezien het fouilleren van haar absoluut niets voorstelt.
We wandelen wat rond door de "belastingvrije" winkels. Kijken, kijken, niet kopen! Ik trek wel twee flesjes water uit de automaat want onze doppers hebben we voor de security noodgedwongen leeg gedronken en ze hier te vullen met kraanwater is geen optie vanwege de chloorsmaak. Een flesje water van 500 ml. kost € 1,20  We hebben deze vakantie voor flessen van 8 (!) liter in de Superdino € 0,80 betaalt.
Om 10.00 uur staat op de borden aangegeven dat we vertrekken vanaf gate 33. Mooi, kunnen we weer even de benen strekken voor een korte wandeling door de terminal.
Om 10.30 uur is het tijd en kunnen we via priority-boarding naar het toestel wandelen dat op ons staat te wachten.
We zitten ook nu weer in seat 7B en seat 7C en we verwachten niet dat we nu weer zo lucky zullen zijn dat er niemand naast ons komt zitten zoals dat op de heenreis het geval was. En inderdaad, een mevrouw komt naast ons zitten in seat 7A. Haar man zit in de stoel voor mij in 6C en haar kinderen en schoonmoeder zitten naast ons in seats 7D-E-F 
Om 11.15 uur gaan we de lucht in voor de vlucht van 4,5 uur. Sit back, relax and enjoy the flight! Zodra het bordje "riemen vast" uit is staat meneer voor mij op en gaat op rij 2 zitten. Die is helemaal vrij. Zijn vrouw staat op en volgt zijn voorbeeld. Begrijpelijk want dat is toch wel gezelliger. En voor ons ook! Zitten we weer lekker met z'n tweetjes en hoeven we niet verplicht te socializen.
De vlucht verloopt voorspoedig en om 15.30 uur (vakantietijd) landen we al auf Deutschen Boden. Even de horloges een uurtje verzetten want we bevinden ons weer in de thuistijdzone. Binnen no time verlaten we via de vliegtuigtrap het toestel, brengt een bus ons naar de aankomsthal en kunnen we na een half uurtje onze koffers van de band plukken. Jassen aan en naar buiten voor een wandeling van zo'n 5 minuten naar de parkeerplaats waar onze Suzuki deze twee weken heeft gestaan. 
TomTom geeft ons drie mogelijkheden om thuis te komen en we kiezen voor de rit die ons het snelste op de plaats van bestemming belooft te brengen, nl. richting Kaevelaer, Straelen, Herongen. Om 18.00 uur zijn we weer thuis.

Dat was het dan. Onze twee weken durende vakantie op het mooie eiland Tenerife zit er weer op en wat hebben we genoten.
Genoten van de vriendelijkheid van Arcadio, Fabian en Maria.
Genoten van de schoonheid van de natuur op Tenerife.
Genoten van de zon die er toch veelvuldig te zien was.
Genoten van de rust en het niet moeten.
Genoten van het autorijden door de bergen over smalle kronkelende wegen.
Genoten van de (betaalbare) Spaanse wijn.
Genoten van de koele cerveza's à € 1,50 de halve liter.
Genoten van ons "thuis" voor deze twee weken in Los MoXaicos.
Gewoon GENOTEN!

Maar aan alles komt een einde dus ook aan deze "tussendoorvakantie" en gaan we ons opmaken voor ons volgend project: de langzamerhand traditioneel geworden roadtrip door the USA die gepland staat voor aanstaande zomervakantie.

Dank aan alle volgers die hopelijk met ons hebben meegenoten en dank voor de reacties die we regelmatig kregen. Altijd leuk om van het "thuisfront" te horen als je in den vreemde bent.