Verdwaald in Golf del Sur

Woensdag 26 april 2017

We hebben ergens een superklein foldertje meegenomen met informatie over allerlei mercadillos in de omgeving. Nou vinden we mercadillos altijd wel leuk om te bezoeken en dus gaan we op weg naar Golf del Sur want daar vindt vandaag de -in goed Spaans- handcraft market plaats van 09.00 - 14.00 uur. Het is maar een ritje van 20 minuten maar waar zich nou precies dit evenement afspeelt is een beetje moeilijk te vinden op het super-piepkleine foldertje waar o.a. een nog super-piepkleiner plattegrondje van Golf del Sur staat. Er staat rechts in het hoekje van het super-piepkleine plattegrondje een rode M en volgens ons betekent dit mercadillo. We arriveren in Golf del Sur en omdat we denken dat we ons op de hoofdstraat bevinden zetten we onze auto langs de kant van de weg en gaan we te voet verder. Links van de weg bevindt zich een golfbaan dus dat is een handig punt van herkenning, denken we......
We constateren dat we ons bevinden op de Calle San Miguel en als we deze blijven volgen dan moeten we uitkomen bij de rode M. In theorie klinkt dat logisch maar de praktijk is anders. Hoe dan ook, na verloop van tijd zien we een bord waarop aangegeven staat dat, als we naar het centro commercial willen, we rechtsaf moeten slaan. Nou staat er op het super-piepkleine plattegrondje boven de rode M ook nog C.C. vermeldt. Ervaren kaartlezers als we zijn constateren we dat dit natuurlijk Centro Commercial betekent. We zijn op de goede weg. In de verte zien we allerlei bedrijvigheid dus we hebben goede moed. En warempel, we zien een bord staan met "Mercado". Gevonden! Wij verwachten een giga-grote markt waar allerlei lokale kunstnijverheid wordt aangeboden. Poeh-poeh, we zijn overdonderd door het overweldigende aanbod van de zes (6!) kraampjes. Kraampje 1: een gast zit achter een trapnaaimachine en naait op verzoek namen op stoffen tasjes, schortjes, handdoekjes en meer van dat spul waarvan je denkt hoe heb ik het al die tijd zonder kunnen doen? Kraampje 2: een hoogblonde dame probeert allerlei rare gipsen figuurtjes die met een geurpoeder naar keuze worden bestoven aan de man te brengen. Kraampje 3: zelfgefabriceerde armbandjes. Om over kraampje 4, 5 en 6 maar te zwijgen. Links en rechts zijn er ook nog heel veel van die winkeltjes die de bekende toeristische prullaria verkopen. Er is één winkel die mooi spul in de etalage heeft liggen en waar we wel even naar binnen willen gaan, maar helaas, die is gesloten. Dan maar op zoek naar koffie. Er is heel veel horeca en dan met name horeca speciaal gericht op de vertegenwoordigers van de Brexit. It's all English that the clock tics.
Als we dos café con leche bestellen kijkt men ons aan alsof we Russisch spreken.
Hier zijn duidelijk the English in de meerderheid. Zelf in de supermarkt worden we aangesproken in het Engels en wordt er via de geluidsinstallatie reclame gemaakt in Engels en Duits. We hebben het hier wel gezien en we gaan aan de wandel.
Er is een mooie wandelweg aangelegd langs de Oceano Atlantico. Links het water en rechts allemaal mooie huizen en appartementencomplexen voor the English people die hier golf komen playen. De zon brandt als een gek, maar we merken er weinig van want er staat een fikse bries. De weg slingert zich omhoog en dan weer omlaag en voor we het weten hebben we ongemerkt een fikse afstand gelopen. Weer tijd voor koffie. Niks café con leche maar coffee with milk. Het zij zo.
Tijd om de terugweg te aanvaarden en we denken dat, als we op het einde van de weg rechtsaf slaan, we uiteindelijk terecht komen op de Calle San Miguel. 
Mooi niet dus. We lopen, lopen en lopen. Maar geen enkel punt van herkenning. We dachten dat we aan het golfterrein rechts van ons een mooi herkenningspunt zouden hebben, maar ja, het heet hier Golf del Sur en wat heb je hier? Juist ja! Golfterreinen. 
We lopen, lopen en lopen. In eerste instantie naar links maar omdat we hier dus totaal, maar dan ook totaal geen enkel punt zien dat een beetje lijkt op de straat waar onze auto staat gaan we weer terug en lopen naar rechts, of toch maar naar links? Getver! We zijn verdwaald in Golf del Sur, het is ook nog bloedheet en de zon brandt als een gek. Oh ja, en we hebben onze Valuasdopper met water in de auto gelaten. Handige Harries! Of, zoals men het hier zegt, Handy Harry's!
We pakken het super-piepkleine plattegrondje en laten al onze logica er op los. Daar is het water dat we achter ons hebben gelaten, daar staat (als het goed is) onze auto, dan zouden we (als het goed is) zó moeten lopen. We nemen maar aan dat onze logica nog goed werkt want het golfterrein als punt van herkenning kunnen we overboord gooien. Lopen maar! Na een tijdje komen we uit bij het bord dat aangeeft dat hier de weg richting het Centro Commercial is. Punt van herkenning!!!
Nog een dikke anderhalve kilometer lopen en jawel hoor, daar is hij dan, onze auto.
Uiteindelijk komt alles goed. Zij het dan wel via een omweg van ruim 5 kilometer.
Thuisgekomen gaat de was in de machine en met het woordenboekje erbij krijg ik het apparaat zover dat het juiste programma wordt afgewerkt. Na een dikke anderhalf uur is alles weer fris en schoon en hang ik de spullen aan de waslijn op ons binnenplaatsje. 
Avondeten, afwassen, interview met Wim-Lex bekijken via de iPad en dan noodgedwongen de was binnenhalen omdat er ineens een bak met water naar beneden komt.
Het programma voor morgen wordt besproken en dan zit de eerste week van ons verblijf op dit mooie eiland er al weer op.
Nog één week te gaan.