Eddie Bauer en de laatste hamburger

12 augustus 2017 - Centennial, Verenigde Staten

Zaterdag 12 augustus 2017

De laatste dag dat we daadwerkelijk nog iets kunnen ondernemen hier in de omgeving van Denver. Tja en wat doe je dan op zo'n "laatste" dag? Juist, shoppen!
In Castle Rock is een giga-outletcenter en als we daar arriveren zo rond de klok van half twaalf is het al behoorlijk druk. En het is warm, erg warm. Zeker vergeleken met gisteren. Als eerste bezoeken we Eddie Bauer (de broer van?) en doen hier goede zaken. Ik schaf een gratis klantenkaart aan en dat resulteert meteen in een extra korting van $20 op het totaalbedrag van onze aanschaf. Mooi meegenomen! De winkelmevrouw is heel aardig en is oprecht geïnteresseerd in onze reisroute die we tot nu toe hebben afgelegd en in ons blog. Ook al is dat in het Nederlands, no problem, ze vindt wel een manier om het te vertalen. Ze is in het verleden stewardess geweest en heeft veel van de wereld gezien. Ook Nederland en dan met name Amsterdam. Nu werkt ze alweer vijftien jaar voor Eddie Bauer en dat vindt ze eigenlijk net zo leuk, zo niet leuker. Door de gesprekken die ze voert met de "travelers" die ze ontmoet feels it just like flying, maar dan zonder te vliegen. Ze heeft een zoon die in het buitenland wil gaan studeren en dan met name in Australië, maar zij heeft hem geadviseerd om naar Europa te gaan want dan kan hij in een klap heel veel verschillende culturen leren kennen. Ze hoopt dat hij voor Nederland kiest. Zelf zou ze ook graag in Nederland willen wonen, vooral vanwege onze politics. Ze vindt het momenteel in de US niet zo geweldig. We geven haar ons kaartje en als haar zoon in Nederland gaat studeren moet hij maar contact met ons opnemen. Wat een ontzettend aardig mens is dit. Maar ook haar collega straalt een en al vriendelijkheid uit. Ze hebben samen duidelijk heel veel arbeidsvreugde hier bij Eddie. We nemen afscheid en brengen maar meteen de aangeschafte spullen naar de auto zodat we onze handen weer vrij hebben. Maar die blijven vrij want we vinden niets meer van onze gading. En eerlijk gezegd is het ook niet zo prettig meer om hier rond te lopen want het is ontzettend druk. Zaterdag is niet zo'n geschikte dag om te gaan shoppen in het outletcenter. Daarbij is het ook nog erg warm en gecombineerd met de hoogte waar we ons bevinden (dunne lucht) zorgt dit voor een minder prettige shoppingexperience. We houden het voor gezien en zoeken Cherokee op die in de brandende zon staat. We hebben het van thuis meegebrachte scherm achter de voorruit gedaan dus dat houdt een beetje de zon en de warmte tegen. Een beetje. De thermometer geeft aan dat het 99! graden Fahrenheit is. Wat een verschil met gisteren, toen was het op een gegeven ogenblik nog maar 68 graden.
We besluiten nog even naar de Cherry Creek Shopping Mall te rijden die zo'n half uur hier vandaan ligt. Even bij Starbucks een grande koffie aanschaffen en dan eens kijken wat we hier tegen zullen komen. Niks dus. Wel een aardig winkelcentrum maar niet zo heel bijzonder. Het is duidelijk, we zijn moe en we besluiten om naar de Days Inn in Englewood te rijden waar we ons op ons gemak kunnen voorbereiden op de dag van vertrek.
We worden allerhartelijkst welkom geheten door de knul achter de incheckbalie van de Days Inn. We krijgen een mooie, grote kamer die van alle gemakken is voorzien. Twee grote bedden, een koelkast, magnetron, strijkplank met strijkijzer, bureau met bureaustoel, tweezitsbank, complete badkamer, aparte wastafel met föhn, kast met daarop een enorme tv. En dat voor de prijs van 15.000 bij elkaar gespaarde punten.
We hebben de knul gevraagd of er in de buurt restaurants zijn en die zijn er. Maar er is een probleem, wij lopen en lopen maar we vinden er geen. Ja eentje, maar daar moeten we drie kwartier wachten tot er een tafeltje vrij is. Dan maar terug, de auto halen en TomTom vragen waar zich hier in de nabijheid eetgelegenheden bevinden. We vinden het Outback Steakhouse en hier nuttigen we een beetje weemoedig de laatste hamburger van deze vakantie. De mijne gaat trouwens voor de helft mee in een box. 
Terug in het hotel wordt koffer nummer 3 gepakt en gewogen. Ruim 23 kg. Morgenvroeg pas kan koffer nummer 4 reisklaar gemaakt worden. Benieuwd of we alles meekrijgen of dat we spullen in de handbagage mee moeten sjouwen.
Ik kan al inchecken voor de vluchten van Denver naar Reykjavik en van Reykjavik naar Amsterdam. Dan hebben we dat tenminste al geregeld. 
De cooler is leeg en blijft morgen achter in de motelkamer. Een handig ding waar wellicht nog iemand veel plezier van kan hebben. De laatste vier blikjes bier gaan eraan en waar we nog voldoende van op voorraad hebben is water. Niet geheel onbelangrijk.
Ik loop geweldig achter wat betreft het plaatsen van foto's bij de verslagen. Misschien dat ik daar morgenvroeg nog iets aan kan veranderen want we hebben tijd tot 12.00 uur alvorens we het hotel moeten verlaten. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Tom Posno:
    13 augustus 2017
    Hoi Sonja en Leo,
    Voor zover ik het lees hebben jullie de laatste dag ook goed besteed met al dat geshop!
    Je wordt al een echte Amerikaanse, Sonja, met je temperatuurmelding van 99(!) graden! Doet mijn broer Mark uit Boston ook, en het duurde even voordat ik doorhad dat het graden Fahrenheit waren!!
    Nog een fijne laatste zondagmorgen en alvast een goede vlucht huiswaarts richting Via Crescendo!
    Groetjes uit Velp, Tom.
  2. Maria holla:
    13 augustus 2017
    Goede terugreis. Wat een verhalen net of je erbij bent.
  3. Joep:
    14 augustus 2017
    Selamat Jalan en as geej waer truuk ziet in Venlo "Pelan-pelan".
  4. Elly:
    15 augustus 2017
    Bedankt voor jullie verhalen, heb ik van genoten!!

    Groetjes Elly