Zeedag, een Boyband en Valdez

Vrijdag, 12 mei 2023.

Vandaag is het weer een zeedag dus we kunnen rustig aan doen. Het is ook de dag dat we voor het eerst gebruik maken van de laundryservice. We hebben de was verzameld en in een Holland America Line-blauwe waszak gestopt. Een lijst ingevuld en toegevoegd zodat we weten wat we inleveren. Gewoon op het bed leggen en Restu, onze cabinsteward, zorgt voor de rest. We zijn benieuwd naar het uiteindelijke resultaat. Maar dan moeten we wellicht wachten tot morgen.

Hoogste tijd om naar deck 9, de Lido Market te gaan waar we een tafeltje bemachtigen op een strategische plek, nl. aan het raam. We zien voornamelijk water  en besneeuwde bergen. Breakfast with a view. Genieten.
We hebben een keuze gemaakt uit het grote aanbod aan activiteiten dat er op het dagprogramma staat en gaan na het ontbijt richting de Main Stage.

10:00 uur EXC Talk: “The Iditarod: The Last Great Race on Earth”. De Iditarod Trail Sled Dog Race is een jaarlijkse sledehondenrace in Alaska. Het staat bekend als "The last great race". De race start op de eerste zaterdag van maart en gaat van Anchorage naar Nome over ruim 1150 mijl. Het record staat op circa 9 dagen.
11:00 uur “The Nature of Southeast Alaska: Getting to Know America's Last Frontier” Presented by Wildlife Expert, Matt
Na deze interessante presentaties zijn we van deck 2 helemaal naar deck 11 gegaan en hebben we ons geïnstalleerd in het Crowsnest waar we een fenomenaal uitzicht hebben. We constateren dat het weer wat onstuimiger wordt met alle gevolgen van dien. Woelige baren. Het is goed toeven in het Crowsnest. Voor de rest is het vandaag vooral pelan pelan. 
Diner in de Main Diningroom en daarna naar het theater:  
21:00 uur  On Mainstage:  Vocalists, Boyband Evolution 
Na dit spetterende optreden sluiten we de dag af in de BBKings Bluesclub. De waiter kent ons al maar hij weet ook wat we graag drinken; Campari Soda? Sure!

BBQueen is niet goed bij stem vanavond en ze “zit d’r regelmaotig naeve”🫣 We bestellen nog een Campari Soda to go en zoeken de hut op. Daar aangekomen ligt de schone was netjes gevouwen en verpakt in dun papier in een mand op het bed en aan de kapstok hangen de gestreken overhemden keurig op hangers in een kledingzak. Super! 

Een relaxte dag loopt ten einde. Op naar morgen, op naar Valdez!

Zaterdag, 13 mei 2023.

Captain Jeroen parkeert de MS Nieuw Amsterdam om 07.00 uur netjes aan de kade van de haven van Valdez.

Als we naar buiten kijken zien we de nog voor de helft met sneeuw bedekte bergen. Op veel plaatsen vormt het smeltwater al flinke watervallen. Die zullen de komende tijd alleen nog maar aanzwellen als de temperatuur gaat stijgen.

In Valdez eindigt de 1300 Km lange Trans-Alaska Pipe Line. Deze heeft een doorsnee van 1,22 meter en transporteert de olie vanuit het noorden naar de zuidelijke, ijsvrije, havenplaats. Hier wordt de olie in de olieterminal opgeslagen in 18 tanks, die een totale capaciteit van ruim 9 miljoen vaten hebben. Vervolgens wordt de olie per schip verder vervoerd naar de raffinaderijen. Vanuit deze haven is de Exxon Valdez vertrokken die op 24 maart 1989 een milieuramp veroorzaakte.

Om 08.00 uur meldt Al, de cruisedirector, dat het zaakje door de Port Authorities is vrijgegeven en de gasten van boord mogen. We mogen niet op eigen houtje haven verlaten maar moeten gebruik maken van de shuttlebussen.

Vooralsnog gaan wij in ieder geval niet van boord want we gaan eerst ontbijten. Vandaag niet in de Lido Market maar in de Main Diningroom. Even geen zelfbediening maar bediend worden. Ook wel eens prettig🤭 Na het ontbijt wordt er omgeroepen dat er een safetydrill gepland staat voor het personeel dus als er allerlei alarmsignalen te horen zijn dan GEEN PANIEK! Is niet voor ons bestemd. Fijn om te weten. Wij gaan een rondje lopen over het promenadedeck en genieten van de mooie vergezichten. En inderdaad klinkt er op een gegeven moment een snerpend alarmsignaal en worden er instructies voor het personeel omgeroepen.Plotseling staan en lopen er mensen in veiligheidshesjes op allerlei plekken. De noodverlichting brandt. Na een half uurtje is de drill voorbij en gaat men weer over tot de orde van de dag. Wij gaan onze jassen haken en maken aanstalten om van boord te gaan. Het is 10.30 uur als we via de gangway naar deck 1 midship gaan. Er staat een rij wachtenden en we gaan op zoek naar het einde van de rij om aan te sluiten. We moeten even rechtdoor, linksaf en dan de lange gang rechtdoor, langs de lange lange rij wachtende medepassagiers. Het duurt alles bij elkaar drie kwartier(!) voordat we naar de vogel 🐦 in de iPad kunnen kijken en deze een groene ✅ geeft. Ook vandaag is het weer een gigaklus om de hele meute van boord te krijgen. Buiten moeten we nog eventjes wachten maar dan kunnen we in de bus 🚌 stappen die ons naar het “centrum” van Valdez brengt. Een ritje van 5 km. In het kader van werkverschaffing rijdt er vóór de bus, met een snelheid van nog geen 30km per uur, een zgn. “pilotcar”. De bus moet achter deze auto blijven rijden tot aan de hoofdweg waar een hokje staat met daarin een gast die alles in de gaten houdt. Het hoe en waarom van dit alles ontgaat ons. Maar, we zijn op weg. We stappen uit bij het museum waar we niet naar toe gaan. Even geen museum voor ons. We willen lopen. Bij het visitorcenter krijgen we van een bijzonder vriendelijke meneer een informatieboekje met plattegrond van Valdez èn de tip om twee straten verderop naar het begin van een trail te lopen die vervolgens naar een hooggelegen uitkijkpunt gaat. Wij danken hem hartelijk voor deze info en gaan op pad. Het voelt allemaal weer heel erg vertrouwd en een beetje als thuiskomen. Op verschillende plaatsen liggen nog enorme sneeuwhopen.Hier moet toch wel een gigantisch sneeuwdek hebben gelegen. We lopen de trail naar het uitzichtpunt en genieten van het panorama. Na dit intermezzo dalen we weer af en wandelen wat in de omgeving. We gaan naar de lokale Safeway om toch even het vertrouwde winkelen-in-de-States-gevoel te krijgen. We komen buiten met een warme muts (voor Leo), voor ons beiden een paar handschoenen, én (niet onbelangrijk) een doosje Zip-lock zakjes🙈We vervolgen onze wandeling door Valdez en gaan richting de haven waar de vissersbootjes voor anker liggen en er daarom weinig tot geen activiteit is. Maar het levert mooie plaatjes op.

 We wandelen nog een tijdje door Valdez en dan is de tijd rijp om de bus 🚌 terug naar het schip ⛴️ te nemen. Om 17.30 uur stipt gooit men de trossen los en varen we, o.l.v. Captain Jeroen , de haven van Valdez uit.

Vanavond hebben we een “special dinner” in de Pinnacle Grill. Dat is weer een geweldige culinaire belevenis.