Terug naar Revelstoke

Vrijdag 13 mei 2022

Wat krijgen we veel leuke reacties van onze “volgers” n.a.v. de verhalen die we delen. We (Lei, Mart, Marian en ik) lezen ze allemaal met veel plezier.

Vanmorgen krijgen we weer in alle vroegte bezoek van de drie bighorn Sheep. Iets wat volgens de beheerder van het RV-park een unicum is. Het komt nl. zelden voor dat deze beesten zich hier vertonen. Hebben we dus weer mazzel. De beheerder is al weer druk in de weer met zijn mini graafmachine. Er is werk aan de winkel om ervoor te zorgen dat zijn RV-park in tip-top-shape is als het seizoen weer begint.

Vandaag hebben we geen al te lange afstand te overbruggen en daarom verlaten we rond de klok van 10.00 uur de Whispering Spruce Campground. We worden hartelijk uitgezwaaid door de beheerder die ons een safe trip toewenst. Thank you!! Bye!!

We rijden in noordelijke richting over de Trans Canada Highway via Donald richting het Glacier National Park. En weer worden we getrakteerd op een schitterende omgeving met links van ons, hoe toepasselijk, enkele gigantische gletsjers. We naderen Rogers Pass en de Tow/Haul moet weer flink aan de bak. Het hoogste punt ligt op 1327 meter en hier is ook meteen de overgang van Mountain Standard Time naar Pacific Standard Time. “Time zone change, set your watch one hour back” staat op een bord langs de kant van de weg. De horloges worden een uur terug gezet en ineens hebben we vandaag een uur extra te besteden! Het tijdsverschil met Venlo is nu -9 uur. Bij Rogers Pass is een Discovery Centre en we besluiten hier te stoppen. We zetten onze Adventurers op de parkeerplaats waar nog een andere RV staat. Het is erg rustig. Met onze National Park Passes in de hand lopen we naar de, achter een meters hoge sneeuwmuur verscholen liggende, ingang van het Discovery Centre. Een vriendelijke dame zit achter het loket en vertelt ons dat we te vroeg zijn. Het Discovery Centre gaat pas over twee weken open. Nou, daar staan we dan met onze National Park Passes. De dame vindt het ook erg spijtig voor ons, maar helaas, het is niet anders. We nemen afscheid, stappen weer in onze bolides en vervolgen onze weg door het mooie Glacier National Park richting Canyon Hot Springs. Onderweg wordt er flink aan de weg gewerkt. De Trans Canada Highway wordt hier verbreed van twee naar vier banen. Dat is normaalgesproken al een fikse klus, maar hier in de bergen is dat een supermegafikse klus. Met heel veel groot materieel wordt er gegraven, opgehoogd, bomen verwijderd, grote buizen in de grond gestopt en dan moet het verkeer in beide richtingen ook nog eens op een veilige manier over de weg geloodst worden. Flaggers zorgen ervoor dat iedereen slow rijdt. Het gaat er allemaal heel relaxed aan toe. Geen gestress.

Na Canyon Hot Springs rijden we het Mount Revelstoke National Park binnen en komt de eindbestemming van vandaag, Revelstoke, langzamerhand dichterbij.

We hadden het plan opgevat om nog even een tussenstop te maken bij de Giant Cedars Boardwalk/Nature Trail voor een wandeling van een halve kilometer naar het hart van het bos in Mount Revelstoke National Park. Sommige bomen in dit oude bos zijn meer dan 500 jaar oud! Maar helaas, ook hier is het: “closed”. De winter heeft hier, voor ons althans, iets te lang geduurd met als gevolg dat op veel plekken, die normaalgesproken al te bezoeken zouden zijn, nog teveel sneeuw ligt.

We rijden Revelstoke binnen en zetten onze Adventurers langs de kant van de weg op een speciale RV-parking pal naast de spoorlijn en recht tegenover het Visitor Information Centre. Eerst maar eens wat informatie vergaren over de things-to-do-and-things-to-see. Die krijgen we, zoals gewoonlijk het geval is bij deze lokale VVV’s, in ruime mate. Het (ook weer) supervriendelijke Visitor-Information-Centre-meisje-met-neuspiercing-en-dipdye-haar doet haar uiterste best om ons te voorzien van allerlei nuttige informatie. Museum, farmersmarket, parkinglotparty, karaoke, shopping, dining, walking, and so on, and so on. Genoeg te doen dus. We bedanken voor de nuttige info en gaan dan nog even naar de liquor store om de bierblikjesvoorraad aan te vullen. Wat even tegenvalt is dat hier in BC (British Columbia) er een extra tax wordt berekend over datgene wat je koopt. Dat is in AB (Alberta) niet het geval. Maar ja, we moeten wel zorgen dat het vochtgehalte op peil blijft en de lokale economie moet ook ondersteund worden.

Het wordt langzamerhand tijd om de RV’s op te zoeken en richting onze overnachtingsplek, de Lamplighter Campground, te gaan.

Lei en ik hebben hier enkele jaren geleden ook gelogeerd en omdat de camping gunstig gelegen is wat betreft de afstand naar downtown Revelstoke, maar ook omdat het gewoon een topcamping is, hebben we besloten hier ook nu te overnachten.

We mogen zelf de plaatsen uitzoeken en Lei en Mart kiezen plaats 33 en 31. Dus installeren maar en aansluiten wat er aan te sluiten valt. De watertoevoerslang van ons huis sluit niet helemaal goed af. Waterlekkage  buiten is niet zo erg als waterlekkage binnen. Maar moet, hoe dan ook, opgelost worden. En dat wordt het uiteindelijk ook. Van James, de campgroundhost, krijgt Lei een rubberen afsluitring die vervolgens in de waterslangkoppeling moet worden geplaatst. And see, problem fixed!

De Canadian Pacific Railroad loopt pal naast de Lamplighter Campground en dat is duidelijk hoorbaar. 

We overleggen samen, onder het genot van koffie en daarna een biertje, waar we over twee dagen zullen overnachten want na Revelstoke hebben we de campings nog niet gereserveerd. Na over en weer zoeken en kijken op de raodmap vinden we uiteindelijk een geschikte plaats en gaan we deze meteen maar reserveren. Het kan maar geregeld zijn.

Zaterdag 14 mei 2022

Vandaag staat in het teken van Revelstoke-(her)ontdekken. Revelstoke is een echt treinstadje. Het treinverkeer staat hier centraal en de goederentreinen hoor je overal en uiteraard is er het Revelstoke Railway Museum. Op zaterdag is er de Farmers Market en aangezien het zaterdag is gaan we naar de markt. Lei en ik gaan te voet want het is een  wandeling van maar een half uurtje vanaf de Lamplighter Campground naar downtown. Mart en Marian gaan met de camper en we treffen ons bij de plaatselijke VVV waar tegenover de RV-parking is.

De Farmers Market is er een van het type klein en een hoog geitenwollensokkengehalte. Wel aardig maar niet bijzonder. We wandelen nog even rond en gaan dan bij Big Bend Café koffie en thee drinken. We krijgen een thermoskan koffie op tafel en Marian een kannetje thee. Het is een bijzonder etablissement met een nog bijzondere host. Hij heeft het blijkbaar warm wat hij draagt een t-shirt en een korte broek met daaronder een “slidingbroek”.  Een apart figuur. Maar ook het interieur van de zaak is bijzonder. Veel hout en aan de muren foto’s van het oude Revelstoke en veel, heel veel oude attributen die allemaal iets te maken hebben met sneeuw en wintersport. 

Na de koffie/thee wandelen we nog even rond en maak ik een foto van de Revelstoke Dental Clinic. De plek waar in augustus 2015 dokter Scott mijn losgelaten kroon weer teruggeplaatst en met cementglue vastgezet heeft. Ik werd als het ware gekroond door dokter Scott.

Als we richting de camper lopen komen we langs een standje waar de Nederlandse driekleur wappert. Een mevrouw verkoopt stroopwafels, boterkoeken en meer van dat soort voor ons vertrouwde spullen. Ze heeft meteen in de gaten dat we uit Nederland komen en wat volgt is een geanimeerd gesprek. Ze is vijftien jaar geleden met haar man vanuit Nederland naar Canada geëmigreerd en ze wil nooit meer weg. Heel begrijpelijk! We kopen een boterkoek en nemen afscheid van haar en haar vriendin die voor een paar weken is overgekomen uit Nederland.

Omdat we ruimschoots de tijd hebben gaan we met de camper naar het BC Forestry Museum (https://www.bcforestrymuseum.ca/)

“Sinds 1999 is het BC Interior Forestry Museum de bestemming voor alles wat met bosbouwindustrie van British Columbia te maken heeft: verleden, heden en toekomst.”

Het is een leuk museum en je krijgt er een goed beeld van hoe het er in het verleden is toegegaan en hoe hard de mensen hebben moeten werken met alle ontberingen van die tijd. 

Buiten hebben we een mooi uitzicht op de (helaas voor publiek gesloten) Revelstoke Dam.

Tijd om weer terug te gaan naar downtown Revelstoke en een hapje te gaan eten. Maar eerst gaan Marian en ik nog even naar de Dollarstore want waar zouden we zijn zonder schuifspeldjes?

We gaan eten bij Emo’s en uiteraard drinken we een local beer en soda. Wat het eten betreft gaat Marian voor de FISH N' CHIPS, Mart voor de BEEF DIP en Lei en ik kiezen EMO'S BURGER. We zijn helemaal happy met onze keuzes en laten het ons goed smaken.

Na deze supergezellig invulling van de zaterdag rijden we weer terug naar de camping en gaan we ons voorbereiden op de dag van morgen.

Ik maak nog even gebruik van de wasmachine en de droger en hierna ligt alles weer springfreshclean in de kast.

Een mooie dag loopt weer ten einde maar niet voordat Mart twee Duitse juffrouwen met raad en daad terzijde heeft gestaan. Ze hadden een probleem met de waterhuishouding van hun camper. Technical problem.