Het trieste verhaal van The Mission

Vrijdag 20 mei 2022

De afstand die we vandaag te overbruggen hebben is niet al te groot dus we hoeven niet voor dag en dauw op. Rustig de dag opstarten is het devies. We verlaten Scotty’s RV Park en Creston en pikken de draad op de Crowsnest Highway weer op. We hebben ons voorgenomen onderweg een koffiepauze te houden zodra we een geschikte locatie tegenkomen. Alleen, die komen we dus niet tegen……

We passeren gehuchten als Kitchener, Yahk en Moyle. We krijgen niet eens de tijd om ons te realiseren dat we een nederzetting binnenrijden want zodra we het plaatsnaambordje gepasseerd zijn en we denken “Ha, koffie!” rijden we alweer de bebouwde kom uit. Het is zoals het is dus niet näöle, die koffie die krijgen we vandaag heus nog wel een keer. Het is een beetje een mistig, miezerig begin van de dag maar als we dichter bij onze eindbestemming van vandaag, Cranbrook, komen klaart het op en ziet de wereld er weer een stuk vriendelijker uit. 

We stoppen even bij het Cranbrook Visitor Information Center voor, hoe kan het ook anders, information en als we uit onze woningen stappen zien we meneer en mevrouw Canadese Gans samen met hun kroost, bestaande uit 11 donzige kuikens, over de parkeerplaats wandelen richting het grasveld. Lunchtime voor de familie Canadian Gees. Het ziet er wel vertederend uit al die piepende kinderen die achter hun ouders aansjokken. Een van de 11 kids is een zorgenkindje want hij/zij loopt in een soort tijgersluipgang en gaat op een gegeven er even bij liggen. Zielig. Een man met twee hondjes wandelt voorbij en zegt tegen Lei, wijzend op de familie Gees: “Lots of babies. All shitters!” En inderdaad ligt er op de parkeerplaats en de grasvelden behoorlijk wat sh…. 

Als we het Information Center binnengaan zijn de medewerkers net aan hun lunch begonnen. Het is een bijzondere groep. Normaliter worden deze vvv-kantoren bevolkt door de oudere, meestal retired zijnde, medemens maar hier staan achter de balie vijf jonge mensen. Het is een gezellig enthousiast stel dat ons voorziet van heel veel nuttige informatie over wat er in Cranbrook en omgeving te doen is. Voor de balie staat een man van een jaar of veertig geïnteresseerd het een en ander gade te slaan. Als op een gegeven ogenblik weer het “Where are you travelling from?” voorbijkomt en wij antwoorden met “From The Netherlands” kijkt hij op en reageert met een “Uit Nederland?” Wij, in eerste instantie verbaasd, “Jazeker, uit Nederland”. Hij vertelt dat hij 15 jaar geleden naar Canada is geëmigreerd, op verschillende plaatsen heeft gewoond en nu hier in Cranbrook woont. Een ontzettend aardig gesprek volgt over en weer en ondertussen komt er van alle kanten steeds meer informatie op ons af. Wat een lieve aardige jonge mensen zijn het en zo enorm enthousiast. We bedanken hen voor dit alles, nemen afscheid en zoeken onze huizen op.

We rijden vervolgens naar de overnachtingsplek voor de komende drie nachten, St. Eugene Golf-Resort-Casino waartoe ook de KOA-Campground behoort. De mannen gaan weer naar the Office om in te checken en komen na een tijdje terug met de plattegrond waarop onze sites staan aangegeven. Het is een mooie camping met prachtig aangelegde sites, veel groen en bij iedere site een mooie picknickbank. Deze camping is van alle gemakken voorzien. Lekker luxe.  Na de installatie van het een en ander ga ik naar de laundryroom om, jawel, de laundry te doen. Dit keer is het slechts CAD 3,00 voor de wasmachine en CAD 1,00 voor de droger. Prettig prijsje. Maar ook niet onbelangrijk, na een half uur komt de was schoon en fris uit de machine. De droger heeft slechts 15 minuten nodig om zijn werk te doen. Turbomachines! De ruimte waar de machines staan is spic en span en om de tijd te doden kun je er zelfs tv kijken. 

Na deze huishoudelijke taak gaan we even wandelen over het terrein. Marian blijft thuis. De Campground ligt pal aan de St. Mary River die, als we zien wat er allemaal is aangespoeld, volgens ons ook behoorlijk buiten haar oevers kan treden. Maar nu is het een vrij rustig kabbelende stroom. Uiteraard worden er gesprekken gevoerd met medebewoners want zodra je ergens blijft staan of een rv passeert is het altijd “How are you doing?” Dat is meestal het begin van een wat langer gesprek. Zo ook nu. Een mevrouw en meneer vertellen dat ze onderweg zijn vanuit Maryland naar Alaska waar ze de meeste tijd van het jaar, in de buurt van Fairbanks, wonen. Afstand overbruggen is geen enkel probleem.

We besluiten nog een stukje verder te wandelen richting de aan de overkant van de weg gelegen Mission. Daar komen we via de tussen het Casino en het 19th Hole Restaurant gelegen tuin. Deze Mission is er een met een triest verhaal. 

Artikel uit The Nelson Daily van woensdag 30 juni 2021:

Menselijke resten van 182 ontdekt op Kootenay Indian Residential School in de buurt van Cranbrook.

Er is nog een ontdekking gedaan van overblijfselen die verband houden met het voormalige residentiële schoolsysteem, dit keer in de Kootenays.

In een persbericht van woensdag zegt de Lower Kootenay Band dat een zoektocht met behulp van gronddoordringende radar 182 menselijke resten heeft gelokaliseerd in ongemarkeerde graven van een site in de buurt van de voormalige St. Eugene's Mission School buiten Cranbrook.

De St. Eugene's Mission School, bekend als de Kootenay Indian Residential School, werd van 1873-1970 bijna 100 jaar beheerd door de katholieke kerk.

De band zei dat de gemeenschap van ?aq'am de technologie vorig jaar begon te gebruiken om te zoeken en graven vond die ondiep waren, tussen 90 centimeter en 1,2 meter diep.

De bevindingen zijn de derde grote ontdekking van ongemarkeerde graven in voormalige woonscholen.

Vorige maand zei de Tk'emlúps te Secwépemc First Nation in de buurt van Kamloops dat een onderzoek op het terrein van de voormalige Indian Residential School de overblijfselen van 215 begraven kinderen heeft blootgelegd.

Vorige week vond de Cowessess First Nation in Saskatchewan 751 ongemarkeerde graven op een begraafplaats in de buurt van de voormalige Marieval Indian Residential School.

De Lower Kootenay Band zegt dat men gelooft dat de overblijfselen zijn van mensen uit de bands van de Ktunaxa Nation, zoals de Lower Kootenay Band ?aq'am en andere naburige FirstNationgemeenschappen.

De Lower Kootenay Band zei dat het zich in een vroeg stadium bevindt met het ontvangen van informatie uit de rapporten over wat er is gevonden, en vraagt ​​het publiek om zijn privacy te respecteren.     (Einde artikel.)

Ongelooflijk…….

Als we teruglopen naar de plek waar onze huizen staan komen we voorbij een zich op een hoge paal bevindend groot vogelnest waar een piepend jong luidruchtig aangeeft honger te hebben. Het is volgens ons een visarend, maar ja, we zijn geen ornithologen dus het zou ook zomaar, volgens Mart althans, een condor kunnen zijn.