Need a rifle? No thanks!

Maandag 24 juli 2017.

De tweede week van ons USA-avontuur is begonnen! 
Benieuwd welke staten we, behalve Colorado, Wyoming en Montana, aan het einde van deze trip hebben doorkruist. 
Het ontbijt van Super 8 is goed. Toast, cereals, pancakes, biscuits, yoghurt, fruit, gekookte eitjes. You name it! De ontbijtruimte is, zoals meestal het geval is, niet al te groot maar we vinden toch een vrij tafeltje. Het is een zeer gemêleerd gezelschap aan de ontbijtdis. Ouders met jonge kinderen, bejaarden die blij zijn dat ze het leven hebben, ouders met puberzonen en wij. Er dwarrelt een Aziatisch meisje rond met in de ene hand een doekje en in de andere een spuitfles met schoonmaakspul. Ze heeft het tempo van een hoogbejaarde en als ze al een vrijgekomen tafeltje aan een schoonmaakbeurt onderwerpt dan doet ze dat op een manier alsof het lijkt dat ze bang is dat ze het tafelblad verwoest. Ze aait als het ware over het blad in een, wellicht voor haar doen, moordend tempo.
Na het ontbijt is het bagage in de kofferbak, onze Super 8 koffiebekers die we al jaren meeslepen vullen met coffee for the road en uitchecken. Thanks for staying with us and have a safe trip! De tweede maandag van deze reis kan beginnen. 
We hebben gisteren het plan opgevat om vandaag naar Virginia City, Montana te gaan. Ooit hebben we, in een ver verleden, Virginia City, Nevada bezocht. Dat was leuk, benieuwd naar deze versie. We verlaten Bozeman en rijden via de 84 west tot Norris en dan over de 287 zuid via Ennis tot Virginia City. Het is (het wordt eentonig) een mooie route door voornamelijk farmland. 
Aangekomen in Virginia City parkeren we de auto tegenover het oude treinstation en gaan aan de wandel. Het is een oud westernstadje waar aan weerskanten van Mainstreet allerlei winkeltjes qua interieur zijn ingericht zoals dat ten tijde van het wilde westen het geval was. Wel aardig maar toch vooral heel erg toeristisch. Het ruikt allemaal erg muffig en er ligt overal een dikke laag stof. Een postkoets met een cowboy op de bok rijdt rondjes. Uit de saloon komen pianoklanken en je verwacht dat elk moment de saloondeuren openklappen en er een cowboy naar buiten gegooid wordt. Want dat gebeurde toch altijd in het wilde westen? Nu niet. Jammer.
Dan maar een ijsje eten in de creamery. Two scoops in a bowl please.
Na een dik anderhalf uur houden we het voor gezien en verlaten we Virginia City, Montana en gaan in noordelijke richting via een aantal nog net geen ghosttowns tot Twin Bridges. Dan in zuidelijke richting via uitgestrekte graanvelden over de 41 tot Dillon waar we de Interstate 15 zuid oppikken. Even lekker doorkachelen. We hebben geen idee waar we terecht zullen komen en zoals het er nu naar uitziet zal het niet gemakkelijk zijn a place to stay te vinden. Telkens weer staat er bij een afslag naar een plaatsje een bord met no services. No good! Het is sowieso een rustige interstate, zeg maar gerust een heel erg rustige interstate. Omdat de tank zowat half vol is besluiten we de afslag naar Lima te nemen omdat hier wel services zijn.
Laat zich hier nou ook een RV-park annex motel bevinden. Lei gaat informeren en komt na een tijdje naar buiten met de sleutel van kamer nummer 2. We have a place te stay!
We hebben een royale kamer met een inrichting die men hier "rustic" noemt. Veel hout. Maar dat hoort er nou eenmaal bij hier in the mountains.
Aan de overkant ligt de enige eetgelegenheid van Lima, Montana en dan is de keuze snel gemaakt.  Burger and fries it is! 
Na het eten maken we een wandeling door de wereldplaats Lima en gaan tevens nog even bij het kerkhof kijken. Op de terugweg naar het motel lopen we een stukje langs het spoor omdat ik wil kijken of er wellicht een oude nagel te vinden is waarmee de rails worden vastgezet op de bielzen. En warempel ik vind er twee! Souvenir voor aan de vakantieherinneringenmuur thuis.
Er hangen dreigende wolken boven de Black Tail Mountains en het begint flink te waaien. Snel nog even naar de winkel bij de benzinepomp om iets lekker voor bij de koffie te halen en het biervoorraadje aan te vullen. Hier is werkelijk van alles te koop, van levensmiddelen tot baseballcaps, souvenirs, poetsmateriaal, kleding, tassen en....... (automatische) geweren, pistolen en munitie. Ongelooflijk!  
Wat een verrassende dag is het geweest. Weer een dag met een gouden randje.