A rainy day in Maryland, a sunny day in Virginia

Donderdag 28 juli 2016

Ontbijtje, krantje, uitchecken.
Als eerste gaat het vandaag naar Tanger Outlet waar we bij Eddie Bauer (nee, geen familie van Frans) kijken of er nog iets van onze gading te vinden is. Tuurlik!! Datzelfde geldt voor Kitchen Collection waar we onder andere siliconen balvormen aanschaffen (met trechtertje). Enorm handig om grote ijsballen mee te maken. Genoeg shopping voor vandaag en tijd om de route zuidwaarts/westwaarts te vervolgen. Vanaf Lancaster rijden we over de 30 en passeren York waar de Engelse roots duidelijk terug te zien zijn in de bouwstijl van de huizen die echter niet al te best onderhouden zijn. Beetje "shabby". De rit gaat verder richting Gettysburg, de plek waar tijdens de Burgeroorlog een grote slag heeft plaatsgevonden tussen de legers van het Zuiden en het Noorden. Het Battlefield hebben we jaren geleden al bezocht dus vandaag laten we Gettysburg links liggen en we verlaten de 30 om vervolgens via de 15 zuidwaarts richting de grens met Maryland te rijden. Meteen na de grens bevindt zich het Maryland Welcomecenter waar we hartelijk welkom worden geheten door twee enthousiaste heren. Well hello! How are you doing today? Nou, we are doing good. De heren voorzien ons van allerlei nuttige informatie over wat er allemaal te zien en te doen is. Lots of things to do and lots of things to see. Het is een gezellig stel en ze zijn duidelijk very proud op hun staat Maryland. We tekenen het gastenboek, bedanken de heren voor alle tips en informatie en nemen afscheid.
Het begint te regenen.
We rijden nu door de vijfde staat van deze roadtrip en volgen een gedeelte van de National Scenic Byway met de veelzeggende naam "Journey through hallowed Ground".  Een mooie weg, ondanks de regen die af en toe met bakken naar beneden komt. We besluiten dat Leesburg een goede pleisterplaats voor vanavond is maar jammer genoeg is hier geen herberg waar een plekje vrij is voor ons vanavond. Er zit niks anders op dan verder zuidwaarts te rijden richting de volgende staat, Virginia.  Benieuwd waar we uiteindelijk terecht zullen komen. Al vrij snel zien we een bord langs de weg met daarop een bedje. Mooi! We nemen de afslag en gaan op zoek. En we rijden en we zoeken, maar helaas, geen herberg te vinden. Omdat TomTom nu helemaal van slag is vanwege ons consequent negeren van de instructies herprogrammeren we hem met als eindbestemming Front Royal. We rijden nu over Virginia byways. Een geweldig mooie omgeving met prachtige huizen in het glooiende landschap die volgens ons onder een miljoen dollar niet te koop zijn. De landerijen die bij deze huizen horen zijn omzoomd met witte hekwerken. Het zijn voornamelijk farms en paardenfokkerijen. 
De regen komt met bakken naar beneden en in de verte zien we de bliksemflitsen. Jammer dat het zo'n slecht weer is want zo kunnen we niet voor de volle 100 procent genieten van deze mooie omgeving. De weg slingert van links naar rechts, omhoog en dan weer omlaag. Af en toe is het oppassen geblazen want door het noodweer liggen hier en daar afgebroken boomtakken op de weg.
Uiteindelijk arriveren we in Front Royal waar we ons melden bij de office van Super8 Motel. Het is niet al te bijzonder en er hangt een raar luchtje, maar we zijn moe en hebben absoluut geen zin meer om verder te zoeken naar een ander onderkomen. We gaan met onze spullen richting kamer 213 en als we de deur openen komt de hitte ons tegemoet. Alsof hier de hele dag de kachel op volle toeren heeft gedraaid. Wat een hitte!! Meteen gaan we richting het raam, maar dat kan niet open. Om de airco te bedienen moet Lei op de stoel gaan staan. Als hij hem aan de praat heeft gekregen komt er een niet al te prettig odeurtje uit. Snel weg en op zoek naar een eetgelegenheid. We vinden Joe's Steakhouse en de eerste burger van deze trip is een feit. Maar ook weer een leermoment: altijd een vest meenemen als je naar een restaurant gaat!! Ondanks de warme hartelijkheid van de waiter en van Joe heb ik vanaf het moment dat we binnen zijn tot we weer naar buiten gaan het kippenvel dik op de armen staan. 
Terug in kamer 213 is het ondertussen wat de temperatuur betreft weer aangenaam.
Omdat het een super-lange-vermoeiende-in-de-auto-zitten-dag is geweest is de zin om het verslag te maken tot het nulpunt gedaald. Wellicht dat morgen de inspiratie weer terug is.
Het live volgen van de Democratic National Convention op tv is entertaining.

Vrijdag 29 juli 2016

We zijn vanmorgen nog net op tijd om iets van wat men hier ontbijt noemt naar binnen te werken. Gisteren zijn we nl. helemaal vergeten om te vragen wat de breakfast time is. We hebben nog een kwartiertje. Weer een leermoment. 
Na dit culinaire begin van de dag laden we snel de spullen in Dodge, leveren de sleutel in en verlaten dit onderkomen. We rijden naar de 50 meter verder gelegen supermarkt die, zoals de meeste supermarkten in de States, van het type ENORM GROOT is. Het is altijd leuk om hier rond te lopen en te zien wat er allemaal te koop is.  Wij houden het vandaag bij 3 gallon water, 2 bananen, "seedless red grapes", yoghurt en 4 muffins. Noodrantsoen voor onderweg.
Dan starten we aan de trip door het eerste National Park van deze reis: het Shenandoah National Park waar we de 105 mijl lange Skyline Drive door de Blue Ridge Mountains gaan rijden.
Bij de ingang van het park worden we welkom geheten door een vrouwelijke parkranger en mogen we $20 betalen. Uiteraard maken we een foto bij het parknaambord en bezoeken we het Dickey Ridge Visitor Center waar ik de eerste stempel dit jaar in mijn National Parks Passport kan zetten. Dan kan de trip echt beginnen. Benieuwd wat we allemaal te zien krijgen.
Nou, héél véél!!!! Gedurende deze 105 mijl lange trip, met ongeveer halverwege het hoogste punt van 4051 feet, zien we enorm mooie vergezichten; in totaal 75 maar wij houden het op het bewonderen van ongeveer de helft.
Prachtige grote vlinders (Monarch Butterflies); twee havikken van héél dichtbij; twee exemplaren van het type white tail deer, enorm veel kleine vervelende vliegende insecten, mooie vogels maar wat het meeste indruk op ons heeft gemaakt: van heel dichtbij (op 2 meter afstand) een jonge zwarte beer en later nog een kleine zwarte babybeer. Geweldig!!
Om ongeveer vijf uur verlaten we het park en rijden richting Waynesboro, de eindbestemming van vandaag. Als eerste stoppen we bij een motel net buiten de stad. Lei gaat naar de office en heeft meteen al spijt dat hij de deur heeft geopend. Een vreemde lucht komt hem tegemoet en achter de balie zit een Indiër van het type gladjanus. Op de vraag of er kamers vrij zijn krijgt Lei als antwoord dat hij (de gladjanus) heel veel customers heeft maar dat hij (Lei) de lucky one is want er is nog één kamer vrij. You are very, very lucky! Lei besluit dat hij helemaal niet lucky wil zijn en bedankt voor de eer. De gladjanus sputtert tevergeefs nog wat na. 
We raadplegen TomTom en programmeren richting Super8. In tegenstelling tot gisteren is dit een nette versie (die ook nog goedkoper is) dus wij zijn happy.
Eten doen we vanavond bij Applebee's dat aan de overkant van de weg ligt. We gaan te voet om toch nog een beetje beweging te krijgen. Te voet is hier not done. Er is geen trottoir en de stoplichten zijn er alleen maar voor de automobielen. Desondanks banen we ons een weg over het grasveld en via Waffle House en als het ware met gevaar voor eigen leven steken we de weg over als het licht op groen springt voor de automobielen. Rare vogels die Venlonaren; te voet vanaf het motel naar het restaurant gaan. 
Applebee's is een goede keuze met goed eten en een vriendelijke bediening: Hi, my name is Dantez and I'm your server. Een aardige hardwerkende knul. 
Vandaag besluiten we nog een dessert te bestellen. Maar dan wel een exemplaar dat we delen, iets dat hier de gewoonste zaak van de wereld is. We zijn achteraf blij dat we besloten hebben om te delen.
De weg terug naar het hotel gaat op dezelfde wijze als de heenweg, met dit verschil dat we nog even naar de aan de andere overkant van het motel gelegen Cracker Barrel lopen om te kijken wat het winkelaanbod is. De buit is een theelichtje in de vorm van een herfstblad.
Vanavond nog even het verslag bijwerken omdat ik anders te ver achter raak.
Dit was een zonnige dag met een gouden randje.