Blue Ridge Parkway, het einde

Woensdag 03 augustus 2016

Vanmorgen is het ontbijt in de Days Inn van het type geweldig uitgebreid. Hot and cold breakfast buffet it is! De prijs van de overnachting is weliswaar hoger dan die van de Mountaineer Inn maar dan heb je ook wel wat. Cereals, bagels, havermout, toast, biscuits and gravy, scrambled eggs, turkey sausage, bacon, gebakken aardappelblokjes, wafels, etc. etc. We leggen een goede bodem zodat we vol energie, voor zover die nog niet aanwezig is, aan de nieuwe dag kunnen beginnen.
De routine van bagage ordenen, cooler vullen, inladen, kamer checken of we niks vergeten zijn, zit er ondertussen goed in en om 10.00 uur zijn we startklaar.
Blue Ridge Parkway, here we come (again)!
We pakken de route weer op bij milepost 380 en meteen komen we bij het Blue Ridge Parkway Visitor Center and Park Headquarters. De eerste stempel van vandaag is een feit. We bekijken de aanwezige informatietableaus waar o.a. uitleg gegeven wordt over de vegetatie, het ontstaan van de mountainmusic, de aanleg van de Parkway, etc. In het theater bekijken we een interessante film over de Parkway. Na nog een item te hebben aangeschaft om thuis aan onze reisherinneringenmuur te hangen gaan we weer richting Dodge en hervatten de trip.
Wat volgt is weer een mooie route met geweldig indrukwekkende vergezichten. Het weer is een stuk beter dan gisteren en de zon schijnt uitbundig. Regelmatig zetten we Dodge aan de kant om te genieten van al het moois. Vandaag zijn er opvallend veel bikers on the road. Ruige types op mooie, blinkende "bikes". Af en toe passeren we een eenzame fietser. Vandaag zijn er ook veel tunnels op de route dus; headlights on!
Bij milepost 431 zijn we op het hoogste punt van de Parkway aangekomen: 6047 ft.
Langzamerhand komt het eindpunt van onze trip over de Blue Ridge Parkway in zicht en bij milepost 469 verlaten we de Parkway. We zijn aanbeland in de Cherokee Indian Reservation. Het is tijd om een overnachtingsplek te zoeken in het plaatsje Cherokee. We komen al vrij snel bij de Great Smokies Inn en omdat deze er uitnodigend uitziet besluiten we hier te informeren of er plek voor ons is. Dat is het geval en na het inchecken kunnen we Dodge voor de deur van kamer 145 parkeren. Altijd handig het parkeren recht voor de motelkamerdeur, dat betekent nl. geen gesjouw met de bagage. De kamer is groot en ziet er pico bello uit. Goede keuze.
Het is vandaag woensdag en dus wasdag. De Great Smokies Inn beschikt over een guest laudry dus op naar de laudryruimte, was in de machine, 8 quarters ($2) in de gleuf en 30 minuten later is de was weer schoon. Overhevelen in de dryer, 7 quarters ($1,75) in de gleuf en 60 minuten later is de schone was weer droog. Mooi!
De ontbijtbodem van vanmorgen is ondertussen verdwenen dus is het tijd om een eetgelegenheid te zoeken. Recht tegenover ons ligt "historic Cherokee" en wellicht dat we hier iets kunnen vinden. Niet dus. Alleen een verzameling winkels met prullaria en kitsch. Aan de andere kant van de weg ligt een family-restaurant annex "Indian Tradingpost". Men serveert er Indian Food en dat lijkt ons wel wat. Als je dan in Indianengebied bent dan moet je ook hun eten proberen. Binnen zitten mensen te eten aan tafeltjes aan het raam. We willen naar binnen gaan maar wat we ook proberen, de deur is gesloten. Er komt een mevrouw op ons af die ook op zoek is naar een open deur. We lopen samen naar de achterkant van het etablissement maar hier is helemaal geen deur. We gaan weer terug en passeren de binnen zittende etende mensen. Vreemd allemaal. 
Er zit niks anders op dan Dodge uit de slaapstand halen en kijken wat er in de omgeving te vinden is. Dat is niet veel wat betreft restaurants, maar uiteindelijk vinden we Paul's Restaurant waar veel auto's geparkeerd staan, iets dat meestal een goed teken is. Het is druk en buiten op de porch zijn alle tafels bezet. We gaan naar binnen en sluiten aan in de rij met geduldig op een vrij tafeltje wachtenden. 
De tent zit bomvol maar we hoeven niet al te lang te wachten tot er een tafeltje voor ons vrij is. We nemen plaats aan tafel no. 19 en als we gaan zitten voelen we meteen een fikse koude luchtstroom onder de tafel vandaan komen. Verbazing! Het waait er als een gek. Wat is het geval: het aircorooster bevindt zich direct onder de tafel en dan ook nog eens aan mijn kant. We hebben al veel rare dingen meegemaakt, maar dit is nieuw voor ons. Vest aan!
Paul's is een typische eetgelegenheid met een sobere inrichting en veel, heel veel afbeeldingen van Cherokees aan de muren. De bediening is voor het grootste gedeelte Cherokee. De gasten zijn heel divers; in het gedeelte waar zich onze tafel bevindt zit een juppenstel met hun vier (!) juppenkinderen, achter ons een heel dikke Indiaan met zijn ook heel dikke Indiaanse vriendin, daarnaast een (ook heel dikke) biker met zijn lady. Maar het meest bijzondere gezelschap zit aan de ronde tafel naast ons en bestaat uit 7 woest uitziende bikers en 2 bikervrouwen. De woest uitziende bikers hebben tatoeages, lange haren, lange baarden, dragen opzichtige ringen en bikerjackets met allerlei applicaties. Bikervrouw nr.1 ziet er enigszins normaal uit maar bikervrouw nr.2 heeft gitzwart lang haar (duidelijk haar eigen kleur) en draagt een zonnebril. Misschien dat ze niet herkend wil worden.
We bestellen bij de Cherokee-waitress unsweetened icetea. Lei kiest de elk-burger en Ik ga voor de Indian-taco. Allebei een goede keuze.
Na het eten rijden we terug richting de Great Smokies Inn en gaat weer een mooie dag langzaam ten einde.