Harlem en Coney Island, twee uitersten op één dag

Dinsdag 25 december 2018

Eerste Kerstdag, Merry Christmas!

De wekker gaat een half uur eerder omdat we vandaag dan echt als gepland richting Harlem gaan om een Gospeldienst bij te wonen. Die begint om 11.00 uur maar de deuren van de kerk gaan al om 10.00 uur open. Waarschijnlijk duurt de reis vanaf 15th Street/Prospect Park naar 116th. Street Harlem zowat een uur en omdat we ook 2 nieuwe 7-day-unlimited-metrocards aan moeten schaffen willen we om uiterlijk 09.00 uur in de trein zitten. Het is zondag en dan rijden er minder frequent treinen iets waar we ook rekening mee moeten houden.

Ondanks de ervaring van gisteren gebeurt het vandaag dan toch weer, we stappen in een expresstrain i.p.v. in een local exemplaar. Dat betekent uit de trein, kijken waar en wanneer de “local” komt, wachten, instappen en weer verder. Uiteindelijk stappen we voor de zekerheid maar uit op 110th Street en lopen vervolgens de 6 blocs north over de Malcolm X-boulevard aka Lenox-Ave naar de Mt. Olivet Baptist Church. Bij binnenkomst worden we hartelijk welkom geheten door twee oudere dames die de tickets controleren. Welcome! Merry Christmas! We zoeken een plaatsje in de kerk maar als we eenmaal zitten zien we dat er aan weerskanten op de bovenverdieping ook banken zijn en omdat we van daaruit een beter zicht op het koor zullen hebben gaan we naar boven en zitten vervolgens eerste rang met een vrij zicht. Langzaam maar zeker loopt de kerk vol met voornamelijk blanken. Er zitten ongeveer tien African-American people in de kerk. Om 11.00 uur worden we welkom geheten door de reverend van de church en vervolgens komen er drie vrouwen en twee mannen in witte gewaden naar voren. Het spektakel kan beginnen en een spektakel is het zeker. Het begint heel klein en rustig maar langzamerhand wordt het ritme en het volume opgevoerd en het werkt zo aanstekelijk dat binnen no time niemand meer rustig in de bank zit. Het swingt de pan uit. Wat een stemmen en wat een enthousiasme. De vijf krijgen na elk lied een luide ovatie van de kerkgangers. Opvallend is dat enkele van de aanwezige African-American people regelmatig gaan staan en luidkeels reageren tijdens het gezang. Na zo’n anderhalf uur is het spektakel afgelopen en tijdens het laatste lied zit niemand meer in de banken. Wat een belevenis! Zijn we toch nog in de kerk geweest tijdens Eerste Kerstdag. Halleluja!

Alvorens we de kerk verlaten bezoeken we nog het toilet dat zich in de basement van de kerk bevindt naast een enorm grote ontmoetingsruimte. Vervolgens weer naar boven om afscheid te nemen van een van de aardige dames en tevens een cd aan te schaffen. Take the gospel back to your home. Ik krijg een dikke hug van de dame en een Merry Christmas and Happy Holiday.

We wandelen in het zonnetje over de Malcolm X-boulevard op zoek naar koffie maar omdat, hoe hoger de straatnummers worden, het straatbeeld toch steeds grimmiger wordt, besluiten we zodra we een metrostation tegenkomen ondergronds te gaan richting Times Square. Hier is het, zoals verwacht, druk. We nemen de kerstdrukte in ons op en maken foto’s van de bekende grote rode kerstballen en van de bekende grote gekleurde kerstlampjes. Verder gaan we op zoek naar een cd-winkel die we uiteindelijk niet vinden. Maar wel een etablissement waar ze koffie hebben en waar we warempel ook nog een vrij tafeltje vinden. Gecombineerde koffie-en-even-de-knie-rustgeven-pauze.

We besluiten spontaan deze drukte te laten voor wat het is en de F-train op te gaan zoeken om naar Coney Island te gaan, helemaal aan het einde van de F-train-route. Dat is een rit van ruim een uur en tot 15th. Street/Prospect Park zijn het allemaal bekende stationsnamen maar daarna is het een nieuwe omgeving voor ons. Twee stations na 15th. Street gaan we bovengronds en zien we o.a. een enorm grote Joodse begraafplaats. Zo ver je kunt kijken allemaal graven. Heel indrukwekkend en zo groot dat het in tweeën verdeeld wordt door een autoweg. Als we zijn gearriveerd bij Coney Island is de nood voor een sanitaire stop zo hoog dat we bij Applebees naar binnen gaan voor koffie. Maar uiteindelijk bestellen we ook elk een hamburger. We zijn tenslotte in de States. Als we na dit culinaire intermezzo buiten komen is het ondertussen donker geworden en heeft het geen zin om hier rond te wandelen. Coney Island is een groot pretpark met allerlei attracties dat ‘s zomers druk bezocht wordt maar in deze tijd gesloten is. We wilden desondanks hier even gaan kijken omdat het zo tot onze verbeelding spreekt. Ach, misschien dat we een dezer dagen nog een gaatje vinden in onze agenda om e.e.a. bij daglicht te bekijken. We gaan nog even binnen kijken bij de snoepwinkel op de hoek genaamd “It’s Sugar” en schaffen nog wat kerstdecorations aan. Een enorm groot bord op de zijgevel van Nathan’s laat de countdown zien naar de International Hot Dog Eating Contest die plaatsvindt op 4 juli 2019. Het damesrecord staat op naam van Sonya Thomas die 94(!!) exemplaren naar binnen heeft gewerkt en het herenrecord is van Joey Chestnut die “slechts” 79 exemplaren heeft verorberd. We nemen de F-train voor het 30-minuten durende ritje naar huis. Onderweg krijgen we regelmatig op straat een Merry Christmas gewenst door mensen die we tegenkomen. Maak je bij ons niet mee dat wildvreemden op straat je een Zalig Kerstmis wensen.

It was a great Christmas Day!