A cold and rainy day on the Icefields Parkway

Vrijdag 14 augustus 2015.
Om 07.00 uur is het voor ons flip-flop-time in Banff National Park en we zijn zoals gewoonlijk niet de enige vroege vogels. Veel gasten zijn al vertrekklaar en we vermoeden dat ze allemaal vóór de drukte Lake Louise (het meer) willen gaan bekijken. Het is nl. een heel druk bezochte plek waar het later op de dag moeilijk is een parkeerplek te vinden. Wij gaan niet naar het meer omdat we gisteren op waarschuwingsborden hebben zien staan dat de weg er naar toe een steile, smalle en omhoog slingerende is. No thanks! We hebben onze portie zweetdruppeltjesmomenten wel gehad. 
Wij gaan richting Jasper en doen dit via de altijd indrukwekkende Icefields Parkway. 
Ik mag vandaag weer plaatsnemen achter het stuur en Lei zit klaar met het fototoestel binnen handbereik. Starten maar.
Het begint te regenen. Eerst een beetje en dan steeds harder. Getver, wat een tegenvaller. En wat jammer dat het zicht op de bergen en de gletsjers nu helemaal verstoord wordt door de regen en de mist die er hangt. Het begint tot overmaat van ramp ook nog te bliksemen. Wel een mooi gezicht die bliksemflitsen boven de bergen.
De vesten zijn na lange tijd weer tevoorschijn gehaald. Het is gewoon koud.
Het is een lange rit en halverwege stoppen we bij het Columbia Icefield voor een koffiepauze en natuurlijk om foto's te maken van de Gletsjer die zich weer een flink stuk heeft teruggetrokken sinds ons laatste bezoek. Global warming is hier heel duidelijk zichtbaar. Heel erg bizar om een gletsjer te zien die zich hier al honderden jaren bevindt. Ook hier is het druk en ook hier weer voornamelijk Chinezen. Maar ook Amerikanen en Europeanen. En wij natuurlijk.
We vervolgen onze weg richting Jasper en als we bijna gearriveerd zijn op onze eindbestemming van vandaag klaart het op en begint het zonnetje voorzichtig door te breken.
We melden ons bij de ingang van de Whistler Campground in Jasper National Park waar ook hier het bordje "Full" hangt op het huisje. Maar niet voor ons want wij hebben een reservation. We krijgen een plattegrond met daarop aangegeven hoe we moeten rijden naar plek 51B. En ook nu weer de waarschuwingen m.b.t. de hier aanwezige beren. Poeh, poeh, het wordt nu toch wel eens tijd dat we er ook daadwerkelijk een te zien krijgen.
Het is weer een superplek waar we ons huis hebben neergezet. We wandelen wat rond en zoeken de flip-flop-ruimte die dit keer wat verder verwijderd ligt dan we de laatste tijd gewend zijn. Onderweg zien we duidelijk de tekenen van aanwezigheid van beren want her en der ligt berenpoep. Althans wij nemen aan dat het berenpoep is. In ieder geval is het absoluut geen hondenpoep.
Om 19.00 uur begint het te regenen en koelt het snel af. Het wordt donker en de regen blijft naar beneden komen. Geen berenweer maar hondenweer.
We nemen er maar een glaasje rode wijn op en hopen dat het morgen beter zal zijn wat betreft het weer. Wishfull thinking.......