Bye Colorado! Hello Wyoming!

Woensdag 19 juli 2017.

Het Western Motel serveert geen breakfast, just coffee. Geen probleem want we hebben nog een koffiebroodje van het type belachelijk groot dat we gisteren hebben gekocht in de buurtsuper van Nederland en niet te vergeten de halve clubsandwich in de box. Ik maak mijn verslag even af en probeer gelijk wat foto's op het blog te zetten. Dat laatste lukt gedeeltelijk want het internet is niet al te snel.
De eigenaren van het motel zijn bezig met het inspecteren van de kamers waarvan de gasten al zijn vertrokken. Het is een echtpaar van, naar we schatten, zeker rond de 70 jaar oud. Ze inspecteren in slow-motion. 
We verlaten Steamboat Springs en rijden in noord-westelijke richting. Wat volgt is een  decor van enorme uitgestrektheid; prairieland zover het oog reikt. Het domein van de ranchers. Hier en daar staan koeien in de wei en af en toe zien we wilde paarden. 
Opvallend vaak zien we langs de kant van de weg reclameborden van preparateurs. Blijkbaar is het opzetten van dieren hier een lucratieve bezigheid.
We verlaten Colorado en rijden de staat Wyoming binnen.
Craig vinden we een puike plaats voor een benenstrekkenpauze. Parkeren is hier geen enkel probleem en omdat we over Mainstreet rijden zetten we hier Cherokee langs de kant. Eens kijken wat Craig ons te bieden heeft. Nou in ieder geval een leuke Mainstreet met winkeltjes, een mooi parkje met kunstwerken van de plaatselijke boomstammenbewerker die zich heeft uitgeleefd met zijn kettingzaag. 
Aan de overkant van de straat zien we het Museum of the Northwest Colorado liggen. We besluiten hier een kijkje te gaan nemen en dus posteren we ons bij het stoplicht.
Een elektriciën zit in een gat in de grond en is aan het werk. Zoals dat hier gaat krijgen we een big smile en een "how you're doing?"
We're fine, how are you?
I'm allright, just pulling a wire through the pipe.
Well, you have to do something.
Yeah, it's better than digging a hole in this heat.
Tja, dat is een waarheid als een koe. Het stoplicht geeft aan dat we veilig de weg over kunnen steken. Bye! Have a nice day!
Als we het museum binnenkomen worden we enorm hartelijk welkom geheten door een jongeman die oorspronkelijk uit Texas komt. Hij geeft ons in het kort uitleg over wat we allemaal kunnen gaan bekijken. Op de benedenverdieping is een klaslokaaltje ingericht zoals het er zo'n 100 jaar geleden uit heeft gezien. De muren hangen vol met oude college-klassenfoto's en er is een vitrine met een verzameling van college-zegelringen. En er bevinden zich de restrooms. Heel belangrijk!
Op de eerste verdieping bevindt zich een verzameling bestaande uit: Indianenspullen, mijnwerkersattributen, oude doktersinstrumenten, een winkelinterieur met kassa, brandweerauto, benzinepomp, telefooncentrale. Allemaal spullen uit het Craig van het begin van de vorige eeuw. 
Op de tweede verdieping bevinden zich de cowboyspullen. Prachtige authentieke zadels, ontelbaar veel verschillende soorten sporen, een enorme collectie colts en de daarbij behorende riemen met kogels, en veel, heel veel geweren. Een complete outfit van de Colorado cowboy en een van de Wyoming cowboy. 
Wat een leuk museum! En ook nog eens free admission. Na een dik uur is het tijd om afscheid te nemen, maar niet voordat we hebben moeten beloven dat we all our friends back home hier naar toe zullen sturen. 
We gaan op zoek naar koffie, maar dat valt een beetje tegen. In Mainstreet is dus geen enkele koffietent te vinden. Wel is er een winkeltje met handwerkbenodigdheden en de eigenaresse verkoopt ook zelfgemaakte cinnamonrolls, blueberrie-, peach- en apple-cobblers. En koffie. Heel gewoon toch voor een winkeltje met handwerkbenodigdheden. We gaan voor een giga-grote cinnamonroll en een blueberrie cobbler. En koffie. En dat alles to-go.
We vervolgen onze weg richting de eindbestemming van vandaag: Pinedale, Wyoming. Weer die enorme uitgestrektheid. De Dixie Chicks zingen er regelmatig over: Wide open spaces. Heel in de verte regent het en dat levert prachtige wolkenluchten op.
Er wordt op veel plaatsen aan de weg gewerkt. Dat hebben we in Colorado gezien en
ook hier in Wyoming is men druk doende om de wegen winterklaar te maken. Dat moet allemaal in zeer korte tijd gebeuren want het wegwerkseizoen duurt in deze contreien niet al te lang. En dus zien we regelmatig: "roadwork ahead". We moeten dan prepared zijn om te stoppen en wachten tot de flagger zegt dat we slow door mogen rijden. 
We arriveren in Pinedale, Wyoming en melden ons bij het Sundance Motel. We worden hartelijk welkom geheten door de eigenaar en na alle plichtplegingen informeer ik of wellicht onze koffer is afgegeven. Niet dus. Balen!!! 
We rijden naar onze motelkamer en zetten Cherokee voor de deur van nummer 115.
Ik ga bellen naar de vervoerder die geacht wordt onze koffer af te leveren. Wat en hoe nu verder?  Nina aan de andere kant van de lijn zegt dat de koffer zich nog op de luchthaven van Denver bevindt. Nou dat schiet dus voor geen meter op.
Na veel heen en weer gepraat komt dan uiteindelijk het verlossende woord: de koffer wordt morgenvroeg vóór 09.00 uur afgeleverd bij kamer 115 (de onze). Nina zorgt er persoonlijk voor dat een driver de koffer gaat halen op de luchthaven van Denver en hem vervolgens naar Pinedale zal brengen. Dat is een fikse rit, maar dat is dus absoluut niet mijn probleem. Ik vraag nogmaals of ik er zeker van kan zijn dat ik morgen mijn koffer in ontvangst. Yes, tomorrow you'll have your luggage. 
Ik loop naar de receptie en geef e.e.a. door aan de eigenaar. Hij is very happy voor ons en keeps his fingers crossed. Wij ook.
Wat een gedeuns allemaal. 
We gaan een stukje wandelen en omdat we toch wel trek hebben gekregen gaan we op zoek naar een eetgelegenheid. Er is voldoende aanbod aan weerskanten van de weg en we kiezen voor de Mexicaan. Het eten is voortreffelijk, maar zoals gewoonlijk veel te veel en dus lopen we naar buiten met een box. We wandelen nog een stukje en genieten van een prachtige zonsondergang boven Pinedale.
Om half tien klopt de moteleigenaar op onze deur. Hij heeft een telefoontje gehad van driver Paul die hem heeft verteld dat hij vannacht om 03.00 uur de koffer delivers. Als hij bij ons geen gehoor krijgt dan belt hij eigenaar die voor ons  dan de koffer in ontvangst neemt en deze morgenvroeg aan ons aflevert. Voor de zekerheid heeft hij voor ons het telefoonnummer van driver Paul genoteerd. Supergeweldige service!!