Cowboys and Cattlemen

Maandag 03 augustus 2015.
Nou, nou, we zitten weer aan de voet van de bergen en dat is 's nacht te merken ook! Het dekbed is vannacht weer tevoorschijn gehaald en vanmorgen ook het vest. Voor eventjes maar want zo rond negen uur komt het zonnetje tevoorschijn en warmt het meteen op. Vest weer in de kast! 
Buurman naast ons gaat zijn blinkende donkerblauwe pick-up een -in mijn ogen onnodige- poetsbeurt geven. Een viertal fit ogende bejaarden met stevige wandelschoenen aan en eentje met een alleraardigste roze hoed op komen in ferme pas voorbij gewandeld. Dat doen ze nog een keer of zes. Ochtendwandeling over de campground. 
Vandaag is voor ons een -wat kilometers afleggen betreft- rustige dag want we gaan naar het 18 mijl verderop gelegen Deer Lodge. 
Hier bezoeken we de Grant-Kohrs Ranch, een National Historic Site en dus krijg ik dit jaar de eerste stempel in mijn National Parks Passport!! 
Onderstaand een gedeelte van de informatie over deze "working ranch" die op de flyer staat van de National Park Service.

Cowboys and Cattlemen

Wide open spaces, the hard-working cowboy, his spirited cow pony, and vast herds of cattle are among the strongest symbols of the American West. Once the headquarters of a 10 million acre cattle empire, Grant-Kohrs Ranch National Historic Site preserves these symbols and commemorates the role of cattlemen in American history.

Some of the first cattle in this valley were brought here by a handful of settlers, including Johnny Grant who began wintering cattle in western Montana valleys in the 1850s. The Deer Lodge Valley was especially good winter range due to the high surrounding mountains that captured most of the snow.

In 1866, Conrad Kohrs purchased the Grant home and 365 head of cattle. He formed a powerful partnership with his younger half-brother John Bielenberg and continued to graze cattle in this valley while expanding to other ranges in eastern Montana, Wyoming, Colorado, and Canada. During the open range era, it was possible to become wealthy raising cattle without owning any acreage. Most ranchers did own a base of operations at the least and some, like Conrad Kohrs, owned millions of acres.

Conrad Kohrs Warren, Kohrs’ grandson, continued to raise cattle in the Deer Lodge Valley. He also made changes in his own sphere of influence. Warren helped establish state-regulated public livestock auctions, upgraded purebred stock, instigated livestock health programs, made the switch to mechanized farm machinery and helped forge changes in government regulation and support of the industry as well as improvements in livestock sanitary practices.

Het is een geweldig leuke ervaring om hier rond te lopen en een heel klein beetje het gevoel te krijgen hoe het geweest moet zijn hier te leven in de tijd van cowboys en veeboeren. We krijgen een rondleiding door het mooie huis van Augusta en Conrad Kohrs dat nog helemaal is ingericht met de originele meubels en gebruiksvoorwerpen. Heel bijzonder! We mogen echter geen foto's binnen maken juist vanwege het feit dat alles nog in originele staat is. 

Zoals gezegd, het is een working-ranch en zijn er allerlei aktiviteiten. Bij de chuckwagon drinken we cowboycoffee en maken we, zittend op een boomstam rondom het kampvuur waarboven de koffiepot staat te pruttelen, een praatje met de cook. Vervolgens gaan we naar het veld waar we getuige zijn van het zgn. Hay Stacken met behulp van paardenkrachten en een beaverslide. Het gemaakte filmpje probeer ik te plaatsen op het blog.

We verblijven hier ruim twee uur en het is ondertussen verschrikkelijk warm. We worden gewaarschuwd door een van de Parkrangers om voorzichtig te zijn. De hitte is, vooral vanwege de luchtvochtigheid die hier beneden de 10% is, verraderlijk en kan gezondheidsproblemen veroorzaken. Opletten dus, niet constant in de zon lopen of staan en veel water drinken. Doen we!

Na dit geweldige verblijf verlaten we de ranch en gaan vervolgens naar de even verderop gelegen Old Montana State Prison. Bij binnenkomst mogen we $19 entree betalen (Lei krijgt $1 korting) en kunnen we behalve de Prison ook het Auto Museum, Yesterday's Playthings, Frontier Montana, Desert John's Saloon, Cottonwood City èn het Powell County Museum bezoeken. Zo, zo, dat is me nogal wat......

Old Montana State Prison, tja wat moeten we hier nou over vertellen. Een paar trefwoorden om het te omschrijven: oud, vervallen, onderkomen, totaal niet onderhouden, muf ruikend, verschrikkelijk saaie rondleiding die we al na 5 minuten voor gezien houden en op eigen houtje onze weg vervolgen door dit trieste, deprimerende bouwwerk. Als hier niets verandert wat betreft onderhoud dan is het binnen no time een ghost prison. Tegenvaller! Zeker als je b.v. Alcatraz hebt gezien. Ook een oude gevangenis, maar goed onderhouden en een interessante en boeiende rondleiding.

De rest van het lijstje te bezoeken attracties met één entreebewijs is ook niet om over naar huis te schrijven. Met uitzondering van het automuseum dat wel aardig is met een collectie mooie oude auto's, waaronder Chevrolets en Corvettes. Ook Frontier Montana ziet er goed verzorgd uit. 

We wandelen nog wat rond, kijken in de Prison shop waar spullen te koop zijn die gevangenen gemaakt hebben en besluiten dan dat het mooi geweest is voor vandaag en tijd is om naar huis terug te keren.

Maar eerst nog even kijken of we ergens de bandenspanning op peil kunnen brengen want het alarmlichtje op het dashboard geeft aan dat deze te laag is. De bij het tankstation aanwezige luchtpomp heeft echter geen meter dus er kan niet worden geconstateerd hoeveel spanning er op de banden zit. Lastig! De banden krijgen alle vier een beetje lucht erbij, maar het lampje blijft branden. Morgen maar verder kijken of we het euvel kunnen verhelpen. 

Thuis aangekomen wordt de was verzameld en gaat het naar de laundryroom waar voor $2 de was gewassen en voor $0,75 gedroogd wordt. Dit hele proces duurt alles bij elkaar een klein uur. Ondertussen is het voor mij flip-flop-time en voor Lei dinerpreparation time. Zo verdelen we de taken een beetje.

We kunnen nog lekker buiten zitten tot de zon ondergaat. Nieuwe gasten komen aan en gaan naar the office. Nog voordat ze uit kunnen stappen staat er een office-golfkarretje naast hen en volgt hetzelfde ritueel zoals wij dat gisteren ook hebben meegemaakt. Tegen de tijd dat de zon bijna onder is komt een jong bikerstel aan en ook nu weer verschijnt uit het niets een office-golfkarretje. De driver heeft nu een mijnwerkerslamp op zijn voorhoofd, vanwege de invallende duisternis. Het stel krijgt onderdak in een cabin schuin tegenover ons. Een pick-up met achter het stuur een oude cowboy komt voorbij gereden. Wij zwaaien en de cowboy tikt met twee vingers tegen zijn Stetson. 

Weer een mooie dag, maar nu met een gouden randje.