Donderdag 01 augustus 2013

Gisteren hebben we in totaal 113,5 mijl afgelegd. Mooi voor de statistieken. Gisteravond hoorden we muziek uit een autoradio en een blik uit het raam van onze kamer leverde een aardig plaatje op; een vrij woest uitziende jongeman waar je normaal gesproken met een grote boog omheen loopt, zo'n Boyz in da Hood-type, was met een doekje heel voorzichtig de velgen van zijn pick-up aan schoonwrijven. Hij deed vreselijk zijn best om alle vlekjes weg te werken terwijl uit de autoradio begeleidende rapmuziek klonk.
Vanmorgen zijn we vrij laat aan het ontbijt, om 08.40 uur, en dat houdt in dat er niet al te veel meer te kiezen valt. De ontbijttijd is hier tussen 05.00 uur en 09.00 uur en gezien het feit dat er niet veel auto's meer staan op de parkeerplaats is het duidelijk dat we weer eens zowat de laatsten zijn aan het ontbijt. Zoals reeds eerder opgemerkt; Amerikanen zijn vroege vogels! De laatste sneetjes brood worden getoast en met een kop koffie erbij is het toch prima. Kunnen we er in ieder geval een tijdje tegen. De bagage gaat weer via het raam (gewoon een kwestie van het insectenhor eruit halen) naar buiten en vervolgens in de kofferbak. Dat scheelt een hoop gesjouw en we moeten vooral niet oververmoeid van het bagage sjouwen raken. Oververmoeid raken we sowieso wel van alle indrukken die we de afgelopen vier weken hebben opgedaan en die we de komende twee dagen die ons hier nog resten ongetwijfeld nog zullen opdoen. Terwijl we de kamer verlaten komen we de dame tegen die vanmorgen aan de receptiebalie zit. Ze vraagt of we tevreden zijn over het verblijf en geeft ons vervolgens heel veel tips over wat we nog allemaal kunnen gaan zien en doen op onze weg richting Denver. Het is weer een heel erg gezellig gesprek en ze bedankt ons tenslotte dat we Super 8 hebben gekozen. O ja, ze is van Indiase afkomst. Maar in tegenstelling tot de vrij moeilijk op gang komende Indiërs die we de afgelopen periode zijn tegengekomen is deze dame heel erg vlot en duidelijk heel goed geïntegreerd. Tenslotte geeft ze ons nog een stapel folders en brochures mee en dan kunnen we eindelijk op weg. Het is 10.00 uur. Toevallig lezen we in een foldertje dat er in Pueblo een Riverwalk is en we besluiten hier naar toe te gaan. Het is maar 5 minuutjes rijden en aangekomen in het oude centrum van Pueblo is het geen enkel probleem om een parkeerplek voor Chevy te vinden. Zoals over het algemeen gebruikelijk is is het parkeren gratis. We hebben gedurende deze reis slechts twee keer hoeven te betalen voor het parkeren; in Oklahoma City en in Dallas. We wandelen de 1 1/2 mijl lange "Historic Arkansas Riverwalk of Pueblo". Een mooie wandelweg langs de rivier met prachtig aangelegde perkjes waarin bronzen beelden staan van spelende kinderen, allerlei hier voorkomende dieren en één heel mooi beeld van een Indiaanse vrouw. Diegene die even wil uitrusten of gewoon genieten van al het moois kan dit doen op een van de vele bankjes die er staan. We wandelen stevig door want door al dat autorijden hebben we de laatste tijd voor ons gevoel te weinig lichaamsbeweging gehad. Bij het keerpunt is een toiletruimte en omdat daar ook een mooi plaatje gemaakt kan worden van de rivier en de beeldengroep kijken we hier even rond en zien we aan de overkant van de weg twee mannen in gestreepte gevangeniskleding aan het werk. Ze hebben een gat gegraven maar wat ze precies aan het doen zijn is ons niet duidelijk. Een bewaker staat er naast te kijken. Nadat we de route hebben afgelegd gaan we het oude centrum van Pueblo nog even bekijken. Het is een prachtig centrum met mooie oude, heel goed onderhouden, gebouwen en heel veel bomen en fleurige bloembakken. Het ziet er heel erg uitnodigend uit. De meeste winkeltjes hebben op het raam staan "Antique & Collectibles". Daar is men hier helemaal weg van maar voor ons is dit een reden om niet naar binnen te gaan. Wij zijn niet zo van dit soort winkeltjes. Geeft niet, ieder zijn ding. We passeren de kantoren van twee senatoren die allebei op de deur uitnodigend "Welcome" hebben staan. Omdat het ondertussen tijd is voor een pauze gaan we op een terrasje zitten en bestellen iced-tea en een bowl stroganoff and potato soup. Goede keuze! Even een half uurtje mensen kijken en dan weer verder. We krijgen van het meisje dat ons glas iced-tea een aantal malen heeft bijgevuld nog een plastic beker waar we de overgebleven thee in kunnen doen om mee te nemen. Langzaam maar zeker wandelen we weer terug richting Chevy en als we weg willen rijden stopt er een auto waaruit een zich moeilijk bewegende mevrouw stapt die onze kant op komt en mij vraagt of ik weet waar de hardware store is. Ik zeg haar dat ik dat helaas niet weet omdat we niet bekend zijn in Pueblo. Ze vertelt dat het toch hier ergens moet zijn en weer verontschuldig ik me dat ik haar niet verder kan helpen. Dan vraagt ze waar we vandaan komen enz. enz. enz. Ik vertel haar dat we vier weken vakantie vieren en dat we een aantal staten hebben bezocht. En nee, we hebben geen kinderen. Ze is van mening dat God ons heeft geblessed dat we dit kunnen doen en vraagt hoe we heten. Sonja en Leo. Ze zal voor ons bidden. "I'll pray for you because you are good people and I'll pray that you will have a safe yourney." Ik ben helemaal beduusd van deze opmerking en ik bedank haar. Dat overkomt je dus ook in dit land. Een wildvreemde mevrouw die voor ons zal bidden. Dan kan ons toch niks meer gebeuren.We gaan op weg en rijden via de 96 west richting Wetmore. Links van ons zien we een hevig noodweer losbarsten in de bergen. Bij Wetmore draaien we de 67 noord op richting Florence en we passeren een gevangenis (county prison) van een enorme omvang. Hier verblijven blijkbaar heel veel gasten. Een bord langs de kant van de weg waarschuwt om geen lifters op te pikken. Waarom zou dat nou zijn? De 115 noord brengt ons uiteindelijk naar Colorado Springs en gedurende de hele rit hebben er donkere wolken boven ons en naast ons gehangen. Af en toe vielen er een paar druppels maar gelukkig hebben we het noodweer achter ons gelaten. Het is ondertussen 15.00 uur. In Colorado Springs bezoeken we het National Olympic Trainingcenter van Team USA. We worden bij de poort vriendelijk begroet en krijgen instructies waar we de auto kunnen neerzetten en waar de ingang van het visitorcenter is. Het is een groot complex dat voor bezoekers vrij toegankelijk is maar waar je alleen onder begeleiding de trainingshallen kunt bekijken. En dus krijgen we eerst een videofilm te zien en mogen we vervolgens achter onze gids Toby aanhollen die ons de trainingshal van de turners en de basketballers laat zien, vervolgens mogen we alleen door het raam kijken naar het zwembad waar een aantal atleten in het water ligt te spartelen. Wellicht dat het bekende sporters zijn, maar ja, in het water zien ze er allemaal hetzelfde uit dus geen idee wie het zijn. Toby drilt ons verder richting de trainingshal voor de krachtsporters. Een enorme ruimte waar veel, heel veel apparatuur staat. Toby heeft er zin in en we moeten als een gek foto's maken zodra hij zijn praatje bij elke stop heeft afgerond. Nadat zijn taak erop zit worden we losgelaten, mogen we op eigen gelegenheid over het terrein rondwandelen en gaan we daarna nog even terug naar de hall of fame waar allerlei foto's en olympische spullen te zien zijn en kijken we tenslotte nog even binnen in de winkel waar we helemaal niets aanschaffen. Dan verlaten we het OTC en gaan we op zoek naar een motel.
Het eerste dat we tegenkomen ziet er niet al te best uit, het tweede idem dito en is ook nog eens enorm prijzig en dus gaan we verder op zoek en vinden uiteindelijk een onderkomen in de Econo Lodge waar we onze coupon inleveren; de vraagprijs $ 69 , seniorenprijs $ 64 , couponprijs (let op!) $ 46. Lach maar om mijn couponknippen, maar je kunt er wel geld mee besparen.
Eten doen we vanavond bij Red Robin en uiteraard gaat op het einde weer een gedeelte mee in een box richting motel. Nog even bij Walmart naar binnen en dan terug wandelen naar de Econo Lodge.Einde van een verrassende dag die qua temperatuur heel wisselend is geweest, van 100 graden F naar 71 graden F en uiteindelijk weer 97 graden F. Trip van vandaag ; 103,3 mijl