Drie voor de prijs van een.

Zondag, 29 december 2013.
Het regent vanmorgen al behoorlijk wanneer we al vroeg op pad gaan met de F-train naar Rockefeller Plaza waar we ons om 10.30 uur moeten melden voor de NBC Studio Tour die om 10.45 uur zal starten. We krijgen als eerste een film te zien die in het kort de historie van NBC laat zien en ook wat fragmenten uit tv-series en films. Tenslotte krijgen we een overzicht van alle tv-stations die onder de vlag van NBC vallen. Dan start o.l.v. 2 gidsen de rondleiding. We krijgen alles bij elkaar 2 (!) studio's te zien. Een waar elke avond de nieuwsshow vandaan komt en een waarvandaan het weerbericht en praatprogramma's de ether in geslingerd worden. Verder zien we achter glas een meneer zitten die allerlei monitoren in de gaten houdt en die ervoor moet zorgen dat alle signalen goed bij de mensen thuis binnen komen. Hij ziet er uit alsof hij heel veel arbeidsvreugde heeft, maar niet echt. Verder zien we boven ons hoofd als we door de gangen lopen enorme hoeveelheden kabels liggen. Onbegrijpelijk dat iemand hier wijs uit kan worden. Uiteraard volgt er een fotomoment. Ik zittend achter de newsdesk en Lei staande achter mij. Dat zal me een foto worden....... Hierna is de tour ten einde en worden we via de onvermijdelijke souvenirshop naar de uitgang gedirigeerd, maar niet voordat we de mogelijkheid krijgen geboden de onvergetelijke foto aan te schaffen die van ons is gemaakt in de newsroom. Voor het luttele bedrag van $ 25,- mogen we dit aandenken meenemen. No way! We gaan naar buiten en het is opgehouden met behoorlijk regenen. De regen valt nu met bakken uit de lucht en ondanks dat zijn er ontelbare mensen die foto's maken van de kerstboom op Rockefeller Plaza en velen draaien rondjes op het ijs gehuld in regenponcho's. Eigenlijk is het geen gezicht. Ons volgende project is de Radio City Music Hall Stage Door Tour en we gaan op zoek naar de kaartjesverkoopbalie. We hebben geluk want over 3 minuten start de rondleiding van12.00 uur.  We krijgen de instructie om vooral in de buurt van de tourguide te blijven want het zal niet de eerste keer zijn dat iemand verdwaalt in dit immense, prachtige gebouw. We krijgen informatie over het ontstaan van Radio City Music Hall en de legendarische Rockettes. We zien de Great Stage, met een zaal waar ruim 5000 mensen plaats kunnen nemen en waar op dat moment de sinds 1932 traditionele kerstvoorstelling aan de gang is. We vergapen ons aan het prachtige art-Deco interieur en zien een aantal kostuums van de Rockettes. Uiteindelijk vertelt een Rockette ons het een en ander over haar werk en wat er allemaal bij komt kijken. 6 shows per dag, 7 dagen in de week! Topsport! Er is geen maximumleeftijd en elk jaar moeten de dames auditie doen. Tenslotte kunnen we nog met haar op de foto, jazeker. We gaan weer verder o.l.v. onze gids en komen nog in de VIP-lounge waar heel veel beroemdheden menig uurtje aangenaam hebben doorgebracht. Ook de grote ontvangsthal is indrukwekkend en het is onbegrijpelijk dat dit prachtige, historische gebouw bijna ten prooi is gevallen aan de slopershamer. Gelukkig is dat uiteindelijk niet gebeurd. De tour is ten einde en we kunnen voor het luttele bedrag van $ 30,- de foto van ons met de Rockette aanschaffen. No way!Ons volgende project ligt in Chinatown en daarom nemen we weer de trein richting deze Chinese enclave. Hier ligt nl. de Eldridge Street Synagoge (Museum at Eldridge Street). Deze prachtige Synagoge uit 1887 is geweldig mooi gerestaureerd en het is ontzettend interessant om deze van binnen te kunnen bekijken en daarbij ook nog uitleg te krijgen aan de hand van een rondleiding door een alleraardigste mevrouw en ook via filmmateriaal over de restauratie van het indertijd in verval geraakte gebouw. We krijgen de mogelijkheid om werkelijk de hele Synagoge te zien en dat is heel bijzonder en indrukwekkend. Na afloop nemen we afscheid, zoeken onze jassen op die geen tijd hebben gekregen om een beetje op te drogen en gaan weer naar buiten, de stromende regen in. Zoals gezegd ligt de synagoge midden in Chinatown en omdat we vanavond niet buiten de deur eten gaan we naar een Chinese bakker en nemen gebak mee voor thuis. We gaan weer richting subway en aangekomen bij 15 Street/Prospect Park beklimmen we met moeite de trappen die ons weer op straatniveau brengen en lopen huiswaarts. We zijn moe, moe, moe........

Maandag, 30 december 2013.
Het is gelukkig droog. Rustig ontbijten en dan met de subway richting The Cathedral of St. John the Divine (grootste kathedraal ter wereld qua oppervlakte), gelegen aan de 110e straat, aan de rand van Harlem. Het is inderdaad een gigantisch grote kathedraal maar qua inrichting hebben we wel eens mooiere exemplaren gezien. Desondanks is het de moeite van het bezoek waard en verblijven we hier toch geruime tijd en steek ik voordat we de kathedraal weer verlaten nog even een "candle" aan. Buiten proberen we het immense bouwwerk helemaal op de foto te krijgen maar dat is nog een hele klus. We wandelen vervolgens in zuidelijke richting door de "West Side" van Tony & Maria. Koffie drinken we bij Dunkin' Donuts en hier komt er een heel erg veilig gevoel over ons heen want maar liefst vier vrouwelijke leden van de NYPD houden hier ook hun koffiepauze. Ons kan dus niets gebeuren. Er komt een gast binnen die aan het meisje achter de balie vraagt of de melk kosher is. Het meisje kijkt hem aan met een gezicht van "wat zegt die vent nou?"  De man vraagt vervolgens of hij de melk mag zien en het gezicht van het meisje spreekt boekdelen. "You want to see the milk??? It's juist normal milk!!" Maar hij houdt voet bij stuk, hij wil de melk zien. Dan pakt het meisje een gallonfles melk uit de koelkast, houdt deze omhoog en zegt: "This is milk!" Maar de gast wil de fles persoonlijk bekijken en dus geeft het meisje met een onbegrijpelijke blik in haar ogen hem de fles. Na een keurende blik op de fles en het etiket bestelt de man zwarte koffie........ Nadat we onze koffie hebben gedronken gaan we naar de 96e Straat en nemen de subway naar de zuidelijke punt van Manhattan richting "Ground Zero". We verlaten de subway bij Rector Street omdat het station bij het World Trade Center nog steeds under construction is. Vervolgens lopen we door de enorme drukte naar het 9/11 Tribute Center waar we voor de afwisseling maar weer eens geduldig in de rij gaan wachten tot we binnen kunnen en met onze NY Pass een kaartje aanschaffen. Het is een klein maar indrukwekkend museum met veel beeldmateriaal van de verschrikkelijke gebeurtenissen op 9/11. Het blijft nog steeds een niet te bevatten tragedie die zich hier heeft afgespeeld en telkens weer word je er stil van, zeker als je de foto's en de namen ziet van de mensen die hun leven hebben verloren. Maar ook de oproepen van mensen die hun familieleden en vrienden kwijt zijn geraakt en die destijds door middel van flyers probeerden hun geliefden (meestal tegen beter weten in) terug te vinden.  Heel aangrijpend! Maar wat ook heel erg naar voren komt uit dit alles is de enorme veerkracht en saamhorigheid van de nabestaanden. Na deze toch wel emotionele middag gaan we voor de afwisseling naar Century 21; en hier is het druk, heel erg druk! Economische malaise....... Wat is dat. Eigenlijk ben ik op zoek naar een iPhone flipcase voor mijn 4S. Maar ik kan er geen vinden die me aanstaat en als ik vraag naar exemplaren voor de 4S kijkt men mij veelal aan met een blik van: wie heeft er nu in hemelsnaam nog een 4S. 5 is wat je moet hebben! Nou die heb ik niet en dus koop ik maar een tas. Altijd handig.  We nemen vervolgens de Subway naar Macy's en gaan dus uptown van Rector street naar Pennsylvania Station aan de  34e Straat. Hier is het hééél erg druk! En geen iPhone case te vinden. Dan maar naar Manhattan Mall; geen iPhone case te vinden en zeker niet voor een 4S. Hoe ouderwets! Nou dan gaan we toch naar de Hallmarkwinkel en kopen daar 160 kerstkaarten want die zijn 50% afgeprijsd. Kunnen we de eerste jaren vooruit. We zijn ondertussen moe, moe, moe en daarom gaan we naar de voor de afwisseling drukke subway en nemen we de F-train naar huis. We eten ook vandaag niet buiten de deur en bij de Sicilian om de hoek halen we bruscetta, pizza calzone en aardappel-knoflookkroketten to go. Met heel veel moeite sjouwen we de vier etages naar boven en ploffen thuis op de bank voor het avondeten.Voeten op tafel, Top 2000 op iPad en bruscetta, pizza calzone en aardappel-knoflookkroketten naar binnen werken. Voorzichtig wordt het eerste begin gemaakt wat betreft het koffers pakken. Nog maar één dag to go.  

Dinsdag, 31 december 2013.
De laatste dag van het jaar en de een na laatste dag van onze vakantie in the Big Apple. We doen het rustig aan vanmorgen, bakken de laatste eitjes en beginnen met het opruimen van het een en ander. De volle papierbak wordt door Lei de vier trappen  naar beneden gesjouwd en vervolgens leeggekieperd in de recycle container. Barbara, de assistente van Mr.Melzer is aanwezig in the Office en Lei informeert of het een probleem is als we morgen zo rond de klok van vijf uur het appartement verlaten (onze vlucht vertrekt nl. pas om 20.00 uur). Dat is geen enkel probleem, we mogen zo lang blijven als we willen want er komen geen nieuwe gasten en Barbara heeft sowieso morgen een vrije dag. We kunnen de sleutels gewoon door de brievenbus van the office gooien als we vertrekken. Super! Dan kunnen we morgen op ons gemak de koffers pakken en ook nog een wandeling maken door Brooklyn. Nadat de afwas is gedaan kan de dag daadwerkelijk beginnen en gaan we op pad. We nemen de subway richting de bekende Carnegie Hall. Daar aangekomen willen we ons melden bij balie om kaartjes aan te schaffen voor een tour door het gebouw maar ons oog valt op een bord met daarop de mededeling dat er tot 06 januari geen tours zijn. Dat is balen!  Omdat we nu ons programma enigszins moeten omgooien besluiten we in het aan de overkant van de straat liggende Europa Café koffie te gaan drinken en te kijken wat en hoe nu verder. Behalve koffie bestellen we ook nog een muffin en een cupcake. Zoals gewoonlijk krijgen we de vraag gesteld; "For here or to go?"  Voor hier dus. De muffin en cupcake zijn van het formaat heel erg groot. Een oudere heer die aan het tafeltje naast het onze zat en nu aanstalten maakt om te vertrekken wenst ons een happy new year. Wij wensen hem hetzelfde.  We besluiten dat we zo meteen richting het Jewish Heritage Museum gaan dat in de zuidelijke punt van Manhattan ligt. Even goed de subway kaart bestuderen zodat we weten welke lijn we het beste kunnen nemen en waar we moeten overstappen om op de plaats van bestemming te komen. Maar eerst gaan we nog een wandeling maken over 6th. Avenue richting downtown en lopen vervolgens de 47e Straat in. In dit gedeelte van de 47e Straat tussen de 6e en 5e Avenue bevindt zich de diamanthandel. Het is een bijzondere en typische omgeving; aan weerskanten van de  straat liggen aangeschakeld de winkels van de (voornamelijk Joodse) diamanthandelaren. Een schitterende omgeving. Maar jammer genoeg hangen hier ook louche straathandelaren rond en daarom staan er her en der waarschuwingsborden om vooral  niet in te gaan op de aanbiedingen van deze figuren. De Joodse handelaren, in lange zwarte mantels en met grote zwarte hoeden op lopen af en aan. Sommige dragen onopvallende tassen waarin volgens ons de dagopbrengst zit. Het is en blijft een heel bijzondere, aparte wereld. Er is veel, heel veel blauw op straat. Het is duidelijk dat alle agenten van de de NYPD vandaag worden ingezet vanwege de jaarwisseling die door de massaal toegestroomde toeristen en natuurlijk de New Yorkers zelf op Times Square zal worden gevierd. We moeten er niet aan denken in deze menigte van duizenden en duizenden mensen de jaarwisseling te vieren. Er zal maar een Times Square-schreeuwer tussen staan en de paniek is niet te overzien. Gewoon heel erg griezelig. Nee, wij blijven lekker in ons appartement in Brooklyn. Op elke hoek van de Street/Avenue staan ze, de mannen van de NYPD, en ze maken indruk! Ze houden alles en iedereen scherp in de gaten. Omdat het toch wel allemaal heel bijzonder is en ik graag een foto wil maken loop ik op een grote groep NYPD-officers af en vraag "Excuse me gentlemen, may I take of picture of this group of beautiful people to take home with me?" Wat ik eigenlijk totaal niet verwacht gebeurt: ik krijg een vriendelijk "Ofcourse!" en allemaal gaan ze netjes poseren zodat ik een mooi plaatje kan maken. Nadat ik enkele foto's heb gemaakt bedank ik de heren en wens hen allen een "happy new year!" . Dat wensen ze mij ook en dan gaan ze weer verder met hun werk, het goed in de gaten houden van alles wat zich hier afspeelt. Veel straten zijn al afgesloten voor het verkeer en er staan dranghekken op de stoep. We wandelen richting subway om trein naar Bowling Green te nemen, maar we zitten in de exprestrein en deze stopt niet daar waar we over willen stappen dus komen we aan de andere kant van de East River uit wat niet de bedoeling is. De eerste gelegenheid er uit en vervolgens via een andere lijn terug richting Bowling Green station. Als we weer boven de grond komen is het ijzig koud en sneeuwt het een beetje. Gelukkig is het maar een klein stukje lopen naar het Jewish Heritage Museum.  Ook hier weer een uitermate vriendelijke ontvangst en ook hier weer een grondige veiligheidscontrole. We melden ons vervolgens aan de balie met onze New York Pass en krijgen onze entreekaartjes. Voor de statistieken wil men weten waar we vandaan komen en krijgen we in het kort de route uitgelegd. We bedanken en beginnen aan onze ontdekkingstocht door het museum. Het is een heel erg indrukwekkend museum dat aan de hand van foto's, filmbeelden, objecten, verhalen van overlevenden, de geschiedenis van de Joden vertelt van voor, tijdens en na de Holocaust. Je wordt er niet al te vrolijk van en de beelden en verhalen van de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden rond en tijdens de Tweede Wereldoorlog blijven, ondanks dat we ze al zo vaak hebben gezien in documentaires, in films en daadwerkelijk tijdens onze bezoeken aan de concentratiekampen Auschwitz en Oranienburg, verschrikkelijk aangrijpend. Al met al brengen we hier de nodige uren door en zo rond de klok van vijf uur wordt het tijd om weer verder te gaan. Eerst nog even naar de museumwinkel en daar hebben we een geanimeerd gesprek met de meneer van de winkel. In eerste instantie wil ik graag weten wat de betekenis is van de mezuzah (even googelen) en schaf vervolgens een boekje aan met daarin de verklaring. Hij informeert waar we vandaan komen en als we vertellen uit the Netherlands krijgen we te horen dat bij in een ver verleden koningin Juliana heeft ontmoet. Hij vond het een lieve mevrouw in tegenstelling tot Beatrix die bij maar stuurs vond. Hij vraagt of Beatrix nu queen-mother genoemd wordt. Wij leggen uit dat ze weer prinses is. Hij bedankt ons voor het bezoek en voor het feit dat hij nu weer iets meer weet over ons koningshuis. We gaan onze jassen halen en als we naar buiten gaan krijgen we een "happy new year en stay warm!" mee.Buiten gekomen is het nog kouder geworden en ik haal de vanmiddag aangeschafte oorwarmers uit de verpakking. Het is tenslotte niet nodig om met koude oren rond te lopen als je supertrendy NY-oorwarmers hebt. We zoeken het ondergrondse station op om de terugweg richting Brooklyn te aanvaarden. We zijn niet de enigen en de eerste trein laten we lekker vertrekken want die zit helemaal vol. De eerstvolgende trein is er al binnen de 4 minuten en daar is wel plek voor ons. We beginnen aan de laatste trip terug naar Brooklyn van deze vakantie en aangekomen bij 15th Street/Prospect Park gaan we op zoek naar een restaurant dat nog open is. Uiteindelijk komen we terecht in een kroeg waar de muziek vrij hard staat maar waar in ieder geval gegeten kan worden en waar het ook nog eens uitermate gezellig is. Tel daarbij op de ontzettende vriendelijkheid van de mensen, dan hebben we weer een goede keuze gemaakt. We gaan voor de hamburger met frietjes en een groot glas bier. Op de tv is een film met Elvis te zien (Jailhouse Rock) maar niemand die het kan verstaan vanwege de harde muziek en daarom is er ondertiteling. De hamburger smaakt perfect en ondertussen begint de volgende film; Viva Las Vegas! Na de hamburger, de frietjes en het bier gaat het richting huiswaarts. De plattegronden en foldertjes worden opgeborgen en ik begin aan mijn verslag. Ik loop achter dus er ligt een fikse klus die geklaard dient te worden.Als het middernacht is klinkt er wat geknal en is er wat vuurwerk te zien, maar dat heeft niet al te veel te betekenen. Er hangen wel een aantal helicopters in de lucht die Brooklyn en omgeving in de gaten houden. Happy New Year!!