Maandag 08 juli 2013

De wekker op de mobiele telefoon hebben we dus niet goed ingesteld gisteren. Blijkbaar zijn we toch na deze lange reisdag erg vermoeid geweest. Maar gelukkig werkt de ingebouwde wekker en is het om 07.00 uur "rise and shine!". Moet ook wel want het superstartbreakfast in Super 8 is van 06.00 uur (jawel!) tot 09.00 uur. Het ontbijt is zoals in de meeste motels; koffie, toast, koffiebroodjes, cereals, wafels, yoghurt, fruit. En dat alles in de lobby. Niks mis mee. Zoals gewoonlijk horen wij bij de laatste gasten die ontbijten. De Amerikanen zijn vroege vogels en meestal al rond 07.00 uur on the road. Wij verlaten het motel om ongeveer 09.30 uur en gaan als eerste naar de dichtsbijzijnde Walmart om o.a. een tempex cooler aan te schaffen. Die vinden we er niet, maar we schaffen wel een giga voorraad water aan, een pak cheesestrings en niet te vergeten een plastic pot met schroefdeksel waar we de ijsblokjes in kunnen doen en die als koelelement zal dienen in de cooler die we hopelijk elders aan kunnen schaffen. Echter hebben we nu wel een probleem, want het is behoorlijk warm en zonder cooler kunnen we echt niet deze vakantie. Dus gaan we op zoek naar de dichtsbijzijnde Safeway. Wat zouden we toch zijn zonder TomTom? Hier vinden we de welbekende tempex cooler en nemen we gelijk een bak homemade potatosalad en een bak coleslaw mee. De Sweet Baby Ray's BBQ sauce is in de reclame en omdat we een klantenkaart hebben belanden er toch maar een paar flessen in de boodschappenkar. The more you buy the more you safe! Nadat we de boodschappen in de auto hebben geladen lopen we nog even naar Starbucks waar de eerste venti café latte van deze reis wordt aangeschaft. Dan gaat de trip toch eindelijk starten vandaag en rijden we in oostelijke richting via de highway 86 die vervolgens overgaat in de Interstate 70 oost. Het landschap is heel erg uitgestrekt en het eerste gedeelte van de route zijn het voornamelijk paardenranches die we passeren. Bij Ariba is een restarea en daar houden we een picknickpauze. Even de benen strekken. Na een half uurtje vervolgen we onze route weer en nu bestaat de omgeving voornamelijk uit farmland. Zo ver het oog reikt aan weerskanten van de (voornamelijk kaarsrechte) weg farmland. Af en toe een watertoren en vaak gigantische graansilo's. Op de radio wordt verslag gedaan van het feit dat een zekere Joey de plaatselijke eatingcompetition heeft gewonnen. Die halve gare heeft in 10 minuten tijd 96 hotdogs naar binnen gewerkt! De autothermometer geeft om 14.55 uur aan dat het 100 graden is (Fahrenheit weliswaar, maar toch). Bij Burlington verlaten we de Interstate om in het slaperige stadje dé attractie van de omgeving te gaan bekijken; de Kit Carson County Carousel. We zijn benieuwd! Als we arriveren staat er welgeteld één auto geparkeerd. In eerste instantie denken we dat het gesloten is maar en hangt een "open"bordje op het hek dus we hebben geluk. We zijn nog niet binnen het hek of een van de twee tachtigjarige museumbezoekers komt op ons af en begint meteen enthousiast te verkondigen dat hij nog nooit in zijn leven zoiets beautifuls heef gezien en dat ook wij waarschijnlijk nog nooit zoiets beautifuls zullen hebben gezien. Nou dat belooft wat! We gaan het kleine museum binnen en worden meteen heel hartelijk welkom geheten door een jongeman die ons vertelt dat over 10 minuten de tour begint en dat we tot die tijd de exhibit kunnen bekijken als we dat willen. De entree bedraagt één hele dollar en voor 25 dollarcent kunnen we ook nog een ritje maken op de carousel. Nou dat willen we wel, want zeg nou zelf, wanneer krijg je de kans om een ritje te maken op de Kit Carson County Carousel in Burlington Colorado? Precies! We betalen de $ 2,50 en gaan als eerste het kleine museum bekijken waar heel veel informatie te vinden is over deze historische carousel met zijn al even historisch en bijzonder orgel. Hier hebben heel veel vrijwilligers heel veel uren gestoken in het restaureren van het e.e.a. De foto's laten zien dat het een gigantische klus moet zijn geweest. Maar het resultaat mag er wezen. Met eigen ogen kunnen we vervolgens buiten de prachtig gerestaureerde carousel gaan bewonderen en we krijgen een uitgebreide uitleg daarbij van een bijzonder aardige dame die met heel veel liefde vertelt over de historie van de carousel uit 1905 en het prachtige uit 1909 daterende orgel (Monster Military Band Organ). En dan mogen we allebei een plaatsje uitzoeken. Lei kiest voor een paard, maar ik ga voor het zekere en neem plaats in een rijtuig. De dame start de carousel dan komt hij langzaam in beweging en vervolgens draait hij, in een toch wel aardig tempo, alleen voor ons zijn rondjes. Dat duurt alles bij elkaar een kleine vijf minuten en dan is het ritje voorbij. Vervolgens krijgen we nog de mogelijkheid om het binnenste van de carousel de bekijken alsmede het mooie, van oorsprong Duitse, orgel. We bedanken uiteindelijk de vriendelijke dame voor haar mooie verhaal en nemen afscheid. Uiteraard worden er nog de nodige foto's gemaakt en dan gaan we weer op weg. We vervolgen onze rit over de Interstate 70 oost en rijden via Burlington richting de grens met Kansas waar we uiteindelijk in Goodland onderdak vinden in de Maverick Inn - Americas Best Value.
Einde van de eerste echte reisdag van deze vakantie door the United States of America. Het voelt nu alweer vertrouwd. Alsof we nooit weg zijn geweest.
Trip van vandaag: 180 mijl