Shop till you'll drop

Zaterdag 01 augustus 2015.
In eerste instantie was de nacht niet al te koud maar zo tegen de morgen is toch het dekbed tevoorschijn gehaald. We staan hier in totaal met twee bemande campers op het RV-park. De rest van de trailers is momenteel niet bewoond. Lekker rustig dus.
Recht tegenover ons ligt de heel erg propere doucheruimte dus dat is ook wel prettig. Hoeven we vanmorgen alleen maar het grasveldje over te steken. 
Na het ontbijt ga ik met mij iPad richting de office omdat alleen daar wifi-bereik is. Vandaag is nl. de inschrijving geopend voor de Venwandel van volgend jaar en omdat we weer mee willen lopen is het zaak dat we ons in ieder geval ruimschoots op tijd aanmelden. Volgend jaar zijn de wandelafstanden 20, 30 en 40 km. Omdat we niet willen overdrijven schrijven we ons in voor de 20 km. Goed is goed. 
Darryl, de campingbaas, is druk in de weer met het legen van de trashbins. Hij verwelkomt me, geeft me een hand en zegt "I'm Darryl, Jill's husband."  "I'm Sonja."
Ik neem plaats aan een tafeltje waarop een koeienvel ligt. Darryl biedt me coffee aan.
Hij heeft een machine waar those things in moeten (koffiecups). Ik zoek een soort uit, doe de koffiecup in de houder en druk op start. Ondertussen vertelt Darryl dat hij dit apparaat van zijn schoonzus heeft gekregen. Die werd er nl. horendol van want ze woont in een gebied waar heel veel kalk in het water zit en om de haverklap werkte het ding niet en moest het ontkalkt worden. Schoonzus had er schoon genoeg van en nu staat het apparaat bij Darryl en Jill die er blij mee zijn want -omdat ze nog niet al te veel gasten op hun camping krijgen- moesten ze in het verleden heel veel potten koffie door de gootsteen gooien. Schoonzus verlost van ergernis en Darryl en Jill happy dat ze geen koffie meer hoeven weg te schudden. Mijn koffie is ondertussen klaar en ik ga weer aan de tafel met daarop het koeienvel (cowhide) zitten. Skeeter de kat vindt het wel interessant en springt op de tafel. Ik hou niet van beesten op de tafel, beesten moeten op de grond blijven en het liefst een beetje uit mijn buurt. Skeeter wordt door Darryl tot de orde geroepen en met zachte dwang naar buiten gedelegeerd. Skeeter hoort muizen te vangen!
Al met al ben ik toch een uurtje bezig met inschrijven voor de Venwandel, checken van de mail, plaatsen van het verhaal van gisteren met de bijbehorende foto's en ondertussen het zusje (of broertje) van Skeeter in de gaten houden die besmet is met hetzelfde nieuwsgierigheidsvirus als Skeeter. 
Jill is ondertussen ook gearriveerd en komt een praatje maken. Dat socializen hier is een hele grote way of life. Het is even wennen, maar je neemt het al vrij snel over.
Darryl gaat met zijn pick-up boodschappen doen in Great Falls, zo'n dikke 50 mijl (= x1,6 km) verderop. Je zult bij terugkomst toch constateren dat je iets vergeten bent....
Ik ga door met mijn werkzaamheden en als verhaal en foto's gepubliceerd zijn, de mail is gecheckt, de inschrijving voor de Venwandel is afgerond en nog even FB geraadpleegd is, neem ik afscheid van Jill en bedank haar voor de koffie. 
Graag gedaan, thank you for staying with us and have a great trip! De zon schijnt al behoorlijk en om met Darryl te spreken: "It's gonna be a hot one today!" Gelukkig hebben we airco en kunnen de ramen open.
Terug naar DCV die ondertussen startklaar is. Hit the raod!
Omdat we het vandaag rustig aan willen doen staat deze dag in het teken van het afhandelen van ons boodschappenlijstje. We hebben nl. geconstateerd dat het in Canada toch net iets duurder is dan in de US dus schaffen we zoveel mogelijk van de spullen hier in de US aan. Bijvoorbeeld: l'Oréal Mascara kost in Canada ongeveer CAD 11,00 (€ 8,25) en in de US ongeveer $ 6,00 (€ 5,40). Op het boodschappenlijstje staat niet alleen mascara  en daarom is het prijstechnisch aantrekkelijker om alle spulletjes hier aan te schaffen. Tja, nu we er toch zijn...... 
TomTom is geprogrammeerd om ons naar Walmart, Dollarstore en Albertsons in Great Falls te navigeren (uiteraard via de local roads). 
We verlaten de campground en willen als eerste het visitorcenter in Choteau bezoeken. Jammer, today is saturday en dus gesloten. Dan maar meteen op weg naar Great Falls, zoals gezegd via de local roads, dwars door de graanvelden en (ook hier deprimerend) Indianengebied. Great Falls is een grote plaats en we komen binnen via de kilometerslange Mainstreet met links en rechts van de weg winkels, motels, restaurants, banken, etc. 
Wat volgt is een shoppingday en om nou een heel verhaal op te gaan hangen over alle winkels die we bezocht hebben en wat we zoal hebben aangeschaft; boaring! We hebben wel heel veel mensen van allerlei pluimage gezien. Zwervers, cowboys, Mennonieten, een angstaanjagend uitziende biker met een groot pak keukenrollen achter op zijn motorbike, jong stel dat foodstamps inlevert aan de kassa om hiermee de babyvoeding voor hun dochtertje aan te kunnen schaffen, en veel heel veel dikke mensen die zich van niets en niemand iets aantrekken en gewoon in korte broek of rok en strak t-shirt rondlopen. Vrijheid blijheid! Bij Subway (instore bij WalMart) eten we een broodje en drinken een liter cola. Behalve wij zijn er ook drie bejaarden die slecht ter been en slechthorend zijn en ook nog eens aan de zuurstoffles hangen. Zij willen ook een broodje eten en de mevrouw achter de counter heeft een engelengeduld. Diepe buiging voor haar. De meneer die geduldig staat te wachten tot de drie hun eten hebben krijgt voor het ongemak van het lange wachten een free drink aangeboden. Klant is hier Koning met grote K.
Verder nog een heel belangrijk ding: in de US kun je gewoon bij Albertsons bier en wijn kopen. En dus kopen we een voorraad bier (Miller Highlife) en een fles cabernet sauvignon van anderhalve liter.
Bij de camperinventaris zitten geen wijnglazen dus die worden ook nog aangeschaft. Niet van glas maar van plastic. We zitten tenslotte op de camping!
Mijn klantenkaarten van Safeway en Albertsons kunnen by the way in the trashbin want daar doen ze hier niet meer aan. Nou, weg ermee dan maar.
Ondertussen is het al weer vijf uur en hoog tijd om eens te kijken of er een campground in the neighbourhood is. Er zijn er twee, Dick's RV Park en een KOA-campground. We besluiten als eerste naar Dick's RV Park te rijden. Deze pleisterplaats ligt vlak tegen de Highway aan geplakt en pal naast een spoorlijn (die gelukkig niet meer gebruikt wordt). Lei gaat informeren of er een plekje voor ons beschikbaar is en ik zet DCV even aan de kant. Hebben wij mazzel, we krijgen de laatste vrije plaats toegewezen! De mensen die meteen na ons komen hebben pech en ook op de KOA-camping is geen plaats meer vrij. Ze moeten noodgedwongen 30 mijl verder rijden en hopen dat daar nog plek is. Maar zoals gezegd, wij hebben mazzel. We staan weer met onze mini-camper tussen en tegenover de grote jongens. Even later komt een roedel stoere bikers met veel geronk schuin tegenover ons staan voor een gigantisch grote trailer, hun nachtverblijf.
Ondertussen zijn wij weer gesetteld en gaat voor de eerste keer deze trip de airco aan. Het is een bloedhete dag geweest en zolang de zon niet onder is blijft de warmte in de lucht en in de camper hangen. Dus maar even ramen en deuren dicht voor een cooling down. Wat een luxe.