Vrijdag 26 juli 2013

Gisteren hebben we in totaal slechts 65,7 mijl gereden. Een van de mindere dagen, qua afstand dan. Motel 6 biedt, zoals gewoonlijk, zijn gasten geen ontbijt aan, maar er is wel koffie. We hebben nog een paar van thuis meegebrachte Peijnenburg ontbijtkoekjes en dus is het vanmorgen een low-calorie breakfast. Is ook wel eens goed na al die niet-Sonja-Bakker dingen die we de laatste drie weken genuttigd hebben. Het is bewolkt en de temperatuur bedraagt slechts 78 graden F (zo'n 25 graden C), frisjes dus. Even later begint het te regenen, verlaten we om 10.00 uur Motel 6 en gaan op weg naar de Fort Worth Stockyards via de 820 oost, afslag 13 (Main Street). Een half uurtje later zijn we op de plaats van bestemming en omdat het nog steeds regent gaat vandaag voor het eerst de paraplu open. Als eerste gaan we naar het visitorcenter waar we, zodra we de deur geopend hebben, begroet worden met een "Howdy y'all! Welcome to Fort Worth. What can we do for you?" Wij zijn nog bezig met het vegen van onze voeten. De vriendelijke oudere heer achter de balie vraagt uiteraard als eerste waar we vandaan komen. From the Netherlands! We krijgen allebei een pin van Fort Worth en dan steekt hij van wal. Een waterval van informatie over wat er allemaal te doen en te zien is in het western stadje komt over ons heen. Hij voorziet ons van plattegronden en als we alles willen zien wat hij adviseert dan zijn we wel een paar dagen onder de pannen. Dat wordt dus keuzes maken. We krijgen bij het afscheid nog een paar Marshall-sterren voor de grandkids (?) en dan kan ons western-avontuur starten! Yippie! Als we weer buiten zijn schijnt er een stralende zon en kan de paraplu, hopelijk voor de rest van deze trip, worden opgeborgen. Fort Worth is dus een authentiek westernstadje met historische gebouwen. Er zijn weliswaar in veel van deze gebouwen restaurants en winkeltjes gevestigd, maar er zijn ook musea die een beeld geven van hoe het leven er in het "wilde westen" heeft uitgezien. Uiteraard is hier elke avond een "overdekte" rodeo maar aangezien we niet van plan zijn om hier tot vanavond te blijven zullen we deze dit keer niet meemaken. Een aantal jaren geleden hebben we de rodeo van Cody, Wyoming bezocht dus het is niet helemaal onbekend. Op een gegeven ogenblik drijven een aantal cowboys te paard een kudde Texas Longhorns door de straat richting de corall. Heel erg toeristisch, maar het is wel heel erg leuk. Want zeg nou zelf, hoe vaak maak je zoiets mee? Precies! We wandelen de hele middag hier rond, bewonderen in de speciale westernwinkels de handgemaakte zadels, laarzen, cowboyhoeden en constateren dat, als je echt mooie authentieke westernspullen wilt aanschaffen, je tamelijk diep in de buidel moet tasten. Lei wil geen cowboyhoed, ik hoef geen laarzen en met een zadel kunnen we ook niks aanvangen, dus......wordt het een koelkastmagneet. Om 16.30 uur vinden we het welletjes, zoeken we Chevy weer op en gaan op weg. We rijden over de 287 noord naar de 820 west/zuid en nemen de afslag naar de Interstate 30 west en tenslotte de afslag naar de Interstate 20 west die ons uiteindelijk brengt tot Ranger, Texas. Hier is welgeteld één motel dus de keuze is dan snel gemaakt. We logeren in de Americas Best Inn. Eten doen we in het ernaast gelegen Mexicaans restaurant. Zo'n etablissement dat er aan de buitenkant weer eens niet uitziet. Binnen echter ziet het er prima uit en de bediening is weer als vanouds, heel erg vriendelijk. Het aanbod aan gasten is heel divers; van "trailer trash" tot jonge vader met baby, van enorm dikke man in overall tot farmer met grote hoed, van gezin met kids tot motorrijdersgroep. En wij dus. Het eten is voortreffelijk en als toetje delen we een chocolade brownie met een bol ijs. We betalen de rekening, lopen het stukje terug naar het motel en ondertussen springen de sprinkhanen voor ons uit. Ze zijn niet groot maar het zijn er wel veel.Trip van vandaag 107,4 mijl. Einde van weer een bijzonder dag.