Zondag 21 juli 2013

Zondagmorgen 09.30 uur is het in Pearl, Mississippi, rond de 84 graden Fahrenheit, zijn er wat wolken aan de lucht, maar die weerhouden de zon er niet van om te stralen. Wat ons betreft kan de dag beginnen. Het ontbijt hebben we achter de kiezen, de bagage ligt in de kofferbak en het plan de campagne is gemaakt. Ik mag vandaag weer achter het stuur kruipen. Feest!We rijden richting Vicksburg en dat doen we via de Interstate 20 West. Rijden over de Interstate is vooral een kwestie van cruise control instellen, in je eigen baan blijven en rijden maar. Dit zorgt ervoor dat we zo rond de klok van 11.00 uur de staat Mississippi verlaten via de brug over de mighty Mississippi en de volgende staat van deze trip binnenrijden: Louisiana. De mighty Mississippi vormt de grens tussen beide staten.Als eerste bezoeken we weer het visitor center en verzamelen daar de nodige informatie. We krijgen koffie aangeboden en gaan buiten op een bank in het park bij het visitorcenter een en ander rustig bekijken. Het is weer een bloedhete dag. De zoveelste van deze trip.
We besluiten via een scenic route naar onze eindbestemming van vandaag te rijden en verlaten daarom de Interstate 20 west en gaan verder via de 602 west. De thermometer geeft 89 graden aan en we rijden door een gebied waar maïs, soja en even later ook sorghum verbouwd wordt. Rechts van de weg ligt een soort swamp (moeras) en in het laatste gedeelte ligt het water bezaaid met grote waterlelies. Regelmatig staan er gigantisch grote en mooie huizen langs de kant van de weg.We passeren Tallulah, een erg armoedig plaatsje met, tot overmaat van ramp, ook nog een gevangenis. Bij Quebec komen we voor het eerst tijdens deze rondreis grote velden sorghum tegen en af en toe zien we prachtig gekleurde vogels.De 602 west gaat automatisch over in de 80 west dat een scenic route heet te zijn, maar wij vinden het niet zo'n geweldige route en dus besluiten we bij Delhi weer de I 20 west op te rijden en houden we het, wat het autorijden betreft althans, vandaag voor gezien. Het is ondertussen 13.15 uur en de temperatuur is opgelopen tot 93 graden F. We gaan shoppen en doen dat in de Pecanland Mall in Monroe. Altijd fun! Midden in de mall, bij de food court, staat een grote carrousel van twee verdiepingen waar vaders, moeders, oma's en opa's met de (klein)kinderen hun rondjes draaien à $ 2 per ritje. Wij maken ons rondje door de mall en bij sommige winkels gaan we naar binnen en sommigen laten we links liggen. Het is een niet zo grote mall, maar het is gewoon prettig om in normale temperaturen rond te lopen. Midden in de mall staat een tornadoshelter die te koop is en op een tv-scherm zijn beelden te zien van wat tornado's de laatste jaren aan verwoestingen hebben aangebracht. Dan is zo'n shelter beslist geen luxe.
Om 17.30 uur verlaten we de Pecanland Mall en bekijken we de mogelijkheden die er in de buurt zijn wat betreft het overnachten. We kiezen vandaag de American Best Value Inn in West Monroe.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd gaan we op zoek naar een eetgelegenheid en besluiten om dit maar niet te voet te doen, gezien de ervaringen van een paar dagen geleden. Dus de auto in en dan gaat het richting Outback Steakhouse dat aan de andere kant van de Interstate ligt en hemelsbreed misschien 500 meter verwijderd is van ons motel maar dat we te voet niet kunnen bereiken vanwege het ontbreken van voetpaden. We bestellen, hoe kan het ook anders, steak en een goot glas Samuel Adams Boston Lager, in het kader van het opkrikken van het vochtgehalte.Als we na het eten naar buiten gaan beslaat mijn bril. Normaal gesproken gebeurt dat in de winter als je van buiten naar binnen gaat. Maar in de zomer? Daaruit blijkt hoe hoog de luchtvochtigheid hier is. Nu we er toch zijn lopen we nog even bij Cracker Barrel binnen omdat het altijd leuk is om hier rond te kijken. En dan weer terug naar het motel.We hebben nu de helft van onze reis door de USA achter de rug en beginnen aan de tweede helt.Totaal aantal mijlen vandaag afgelegd: 141,9