Het begin van de weg terug

Donderdag 23 mei 2024

Het heeft vannacht even flink geregend hier in Bedford maar vanmorgen begint de zon weer door te breken.
De overburen zitten rond 11.00 uur met de hele family onder de partyluifel en hebben de BBQ’s al aangestoken. Het ziet er allemaal heel gezellig uit en het lijkt erop dat voor hen het Memorial Day Weekend with the family al begonnen is. Als we wegrijden worden we door de family uitgezwaaid. 

We beginnen vandaag aan de route terug richting Toronto, Canada🇨🇦 waar we volgende week woensdagochtend 29 mei de camper weer in moeten leveren bij Fraserway. Maandag 27 mei is het Memorial Day, een vrije dag in the USA🇺🇸. De Amerikanen maken er gelijk een heel “vrij” weekend van en komen dan met de hele family bij elkaar. Gevolg is dat het dat weekend absoluut niet is aan te raden om op de bonnefooi naar een camping te gaan. De meesten hebben dan geen vrije plekken meer. We hebben daarom moeten puzzelen hoe we terug zullen rijden en waar we vervolgens willen overnachten. Daarbij komt ook nog dat je dit weekend vrijwel overal twee of drie nachten moet boeken. Na wat heen en weer schuiven en kijken naar de dagen die we nog over hebben zijn we er vrij aardig uitgekomen. Maar dat houdt wel in dat we zaterdag en zondag op dezelfde camping moeten verblijven. Kunnen we gelijk beginnen aan de kofferinpakvoorbereidingen😩. Het vinden van een geschikte locatie voor vrijdagavond is wat moeilijker maar uiteindelijk hebben we een keuze gemaakt en ga ik aan de slag om een plekje te boeken. Dat gaat in eerste instantie goed, tot de laatste handeling, de betaling. Dat lukt dus niet. Ik maak een printscreen van het een en ander zodat we in ieder geval iets kunnen laten zien als we bij de camping aankomen vrijdagmiddag. Het vreemde is dat op het creditcardoverzicht de betaling wèl vermeld staat. We hopen maar dat het goed zal komen.  
Voor vandaag staat in ieder geval de route naar Lancaster County gepland. We hebben een camping geboekt in Amish-gebied. Heel benieuwd hoe dat zal zijn.

 
Nadat we de Friendship Village Campground in Bedford hebben verlaten rijden we meteen weer de Lincoln Highway (30 oost/noord) op. We rijden voor de afwisseling🤭 weer een door bosrijk bergachtig gebied met als gevolg hele lange stukken omhoog rijden en daarna weer hele lange stukken omlaag. En dan niet recht omhoog of omlaag maar slingerend omhoog en omlaag. De vrachtwagens hebben het zwaar en regelmatig is er langs de kant van de weg een zgn. “runaway truck ramp”. Een vluchtstrook omhoog met alleen maar kiezelstenen waar de eventueel op hol geslagen vrachtwagen tot stilstand kan komen. Er liggen regelmatig dode dieren langs de kant van de weg. Meestal kleinvee maar af en toe ook een hertje. Wij hebben tot nu toe gelukkig alleen maar insecten de eeuwige jachtvelden ingejaagd. Wel hebben we twee keer een hert 🦌 gezien dat een tiental meters voor ons de weg overstak en snel een veilig heenkomen zocht.  
Het geslinger over de highway to hell hangt ons op een gegeven ogenblik duchtig de kael oét.  
We rijden door een gebied waar zich het een en ander heeft afgespeeld tijdens de Civil War. Er zijn hier veel slagvelden maar het grootste is toch wel in Gettysburg. 
Hier kun je met de auto een tour over het hele slagveld maken en via allerlei stops die er onderweg zijn een goede indruk krijgen van de ellende die hier heeft plaatsgevonden. Dit keer slaan we de Civil War-plekken over aangezien we hier jaren geleden ook al hebben rondgereisd en toen de meeste belangrijke historische plaatsen hebben bezocht. Wel weer aardig om er doorheen te rijden maar niet meer dan dat.  
Eigenlijk willen we in historic Gettysburg een koffiepauze houden maar we vinden geen parkeerplaats 🅿️ waar we de camper veilig kunnen neerzetten. Het is er behoorlijk druk. De Civil War blijft toch interessant genoeg om elke dag een groot aantal toeristen aan te trekken. We rijden het centrum uit en dan kom je in het buitengebied waar zich links en rechts van de weg de bekende winkels en (fastfood)restaurants bevinden. 
We besluiten om dit keer naar Ruby Tuesday te gaan en zetten de camper op de parkeerplaats 🅿️ voor de deur van het restaurant. In tegenstelling tot Cracker Barrel is hier geen speciale plek voor RV’s, daarom zetten we hem dwars langs de kant van de weg en gebruiken hier drie parkeervakken voor. Normaalgesproken zouden we dit niet doen maar het is niet druk dus we hinderen niemand. 
Als we binnenkomen is het alsof je in een koelcel terecht bent gekomen. Daar wennen we nooit aan; de airco in restaurants en winkels die op volle toeren draait. 
Eigenlijk willen we een kleinigheidje eten maar we gaan weer voor de bijl🤭. Er staan wat TexMex-gerechten op de kaart en dan is de keuze voor ons niet moeilijk. 
Na deze culinaire onderbreking van de trip vervolgen we onze weg richting Lancaster County. We zijn ondertussen in een ander landschap terechtgekomen. Geen bossen en bergen maar voornamelijk vlak farmland.  
Langzamerhand komen we in Amishgebied. Dat is en blijft heel bijzonder. We komen door plaatsjes als Smoketown en Bird in Hand en uiteindelijk arriveren we bij onze eindbestemming van vandaag, Beacon Hill Camping in het plaatsje Intercourse. 
Zoals de naam al aangeeft ligt de camping op een heuvel. We melden ons bij the office waar we enthousiast worden begroet door de eigenaresse. We kunnen als we dat willen op de plek die we geboekt hebben gaan staan maar we mogen ook een andere kiezen. We kijken 👀 even rond en maken dan de keuze. Dat blijkt een TOP-keuze te zijn. We kijken over het farmland en direct beneden ons ligt een boerderij waar we in de loop van de middag/avond het geluid horen van een ezel 🫏, een koe🐄, een schaap🐑, een pauw🦚. In de verte zien we een farmer die zijn land aan het bewerken is. Hij staat op een plateau dat voortgetrokken wordt door 3 paarden. Achter het plateau hangt een soort omploegconstructie (met daarop ook nog een stoeltje) waarmee hij zijn land aan het onwoelen is. Beetje moeilijk te zien want de afstand om een duidelijke foto te kunnen maken is te groot. Regelmatig horen we het galopperen van paarden op de straat die de Amish-buggy’s trekken. Af en toe komt er eentje de heuvel oprijden en passeert de camping. Maar het mooiste plaatje is dat wat zich afspeelt op het farmland aan de overkant van de camping. 
Daar worden plantjes gepoot door de farmer, met zijn zoon en zijn dochter. Twee paarden trekken een platte ietwat schuine kar waar zoon en dochter op het onderste gedeelte zitten met een bak plantjes op de schoot. Vader zit in het middengedeelte op een ton en houdt de teugels vast. Achter de ton staan twee extra bakken met plantjes. Zoon en dochter stoppen om de paar centimeter een plantje in de grond. Niks machinaal, alles manueel. En paardenkracht. 
De ondergaande zon levert een prachtig plaatje op. 

 
We hebben vandaag 240 km afgelegd.

Internet 🛜 en WiFi; niet om over naar huis te schrijven….. daarom ontbreekt bij enkele foto’s de titel. Komt later wel🙏🏼